Φτου, ξελευτερία ή "αυθαιρεσίες" στην Ανάληψη

Αφού είδε τους φίλους Του, αφού έδειξε τις πληγές Του -για να μην πουν πως όνειρο ήταν η Αγάπη που σταυρώθηκε- αφού η Μάνα Του αγαλλίασε την εγκατάλειψη του τάφου, αφού το Φως πλανήθηκε πάνω στα αξημέρωτα της γης και ειρήνεψε το μέσα των όντων στην ωριμασμένη ελπίδα της αυγής, μπήκε σε ένα σύννεφο και έφυγε για την οικία των ουρανών, για τον Πατέρα.
Τον έβλεπαν που ανέβαινε. Έμεινε όμως πίσω το Φως για να μην ξανασκοτεινιάσει ο κόσμος.
Θα Τον ξαναδούμε.
Θάρθει πάλι σε σύννεφο τυλιγμένος, με τους αγγέλους, να αναζητήσει αυτούς που δεν αρνήθηκαν το Φως, αλλά και όσους αυτομόλησαν στο σκοτάδι που έφτιαξαν οι άνθρωποι που μίσησαν το Φως.

Ο βασιλεύς της Δόξης είναι δικός μας πια... Οικείος, με παντοτινά τα σημάδια των καρφιών, τα σημάδια της αγάπης.
Όσοι κρυφτήκαμε στο σκοτάδι, ας κάνουμε ένα γρήγορο τρεχαλητό να προλάβουμε να καβαλήσουμε μιαν αχτίδα πριν έρθει Εκείνος, καθώς το Φως είναι ο μόνος προορισμός και μετά φτου ξελευτερία! (Τι και πώς)

Ένα κλικ αγάπης, παρακαλώ, στα:

Απόδοση του Πάσχα: Κάθε τι στη ζωή κρίνεται από την απόδοσή του



Ανάληψη, μια άγνωστη γιορτή!

Ο αναληφθείς Χριστός, το σωτήριο χελιδόνι που μας οδηγεί στην αιώνια άνοιξη (άγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς) (από εκεί η 1η εικ.)

Η Αγία Ανάληψη και άλλοι τινές...

Γίνε κι Εσύ Πολεμιστής του Φωτός

Και:

Το λάθος ενός αγίου και ένας παράξενος, ελεύθερος σκλάβος (26 + 27 Μαΐου)!...

Λιβάνι από μια γυναίκα με μεγάλη ανάγκη...