Τα Θρησκευτικά στο "Νέο Σχολείο" του υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη

Θα βρείτε τα προγράμματα και τους οδηγούς σπουδών εδώ & εδώ.

Ας μη γελιόμαστε! Με σωστούς θεολόγους και δασκάλους, αυτά τα Θρησκευτικά ίσως να είναι καλύτερα από τα προηγούμενα. Τα παιδιά ίσως τώρα μπουν στο πνεύμα της Ορθοδοξίας με όμορφο βιωματικό τρόπο, συνδεδεμένο με τη σημερινή ζωή, και όχι με ξερή αποστήθιση όπως πριν.
Και το ότι θα μαθαίνουν κάποια πράγματα για τις άλλες θρησκείες (μπείτε να δείτε, δεν γίνεται θρησκειολογία, ούτε λέει πουθενά ότι "όλα τα θρησκεύματα είναι το ίδιο" ή "εξίσουν αληθινά ή ψεύτικα" κτλ) δεν είναι κακό, μάλιστα είναι και χρήσιμο (και για να γνωρίσουν τον διπλανό τους, που κατά πάσα πιθανότητα είναι αλλόθρησκος, και για την προσωπική τους κατάρτιση).
Πότε η Ορθόδοξη Εκκλησία αρνήθηκε το μόρφωση; Ποτέ. Αντίθετα, οι μεγάλοι Πατέρες την προήγαγαν!
Τα παιδιά μας δεν πρόκειται να γίνουν μουσουλμάνοι ή βουδιστές με αυτά τα θρησκευτικά. Ας κάνει όμως λίγο το χρέος της και η οικογένεια, αλλά και η θεσμική Εκκλησία, γιατί μέχρι τώρα ήδη τα παιδιά μας γίνονται άθεα ή πέφτουν στα χέρια αιρέσεων και παραθρησκευτικών ομάδων, και τα Θρησκευτικά που έκαναν στο σχολείο καθόλου δεν τα προστάτευαν!
Ας μη βιαζόμαστε λοιπόν να γκρινιάζουμε γιατί το νέο μάθημα της άθεης ή ημιάθεης (και οπωσδήποτε ξενόδουλης και κατοχικής - όπως και ΟΛΕΣ ή σχεδόν όλες οι προηγούμενες) κυβέρνησης ίσως αποδειχθεί καλύτερο, συν Θεώ, από το παλιό.
Διαβάστε και το σχόλιο καλού θεολόγου αμέσως παρακάτω, παρακαλώ.
Ευχαριστώ. Καλή σχολική χρονιά και προσοχή στους μαθητές, είναι εύθραυστοι και πολύτιμοι. Και έχουν απόλυτη ανάγκη γονείς και δασκάλους (και πνευματικούς, πάτερ μου).
Ο Θεός μαζί μας/σας.

ΥΓ. Η φωτο είναι από εδώ.

Το σχόλιο του θεολόγου που λέγαμε:

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια… 

 

Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Τα Θρησκευτικά αλλάζουν. Αυτό ανακοίνωσε πρόσφατα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Για όσους γνωρίζουν, η ανακοίνωση αυτή αναφέρεται στην υλοποίηση των νέων προγραμμάτων σπουδών που είχαν δρομολογηθεί επί υπουργίας της κυρίας Διαμαντοπούλου.

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια; Σίγουρα; Πάμε…

- Όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν σταθήκαμε όλοι στο ύψος και στην ουσία της αποστολής μας. Ουκ ολίγοι – και μάλιστα μεγαλόσχημοι και με θέσεις – επιδόθηκαν σε ένα φαύλο κύκλο καταγγελιών, διχασμού και αλληλοφαγωμάρας. Άλλοι ανακάλυπταν παντού προδοσίες των ιερών και των οσίων και άλλοι έχτιζαν τη φήμη τους ως προχώ και updated, φέρνοντας μάλιστα και κουβάδες με το νερό που ανακάλυψαν στο φεγγάρι.

- Δόθηκε αφορμή και χώρος στους κάθε λογής ΓΟΧ, ιδεοληπτικούς και περιφερόμενους του διαδικτύου να εκμεταλλευτούν και να διαστρεβλώσουν την έννοια «μάθημα των Θρησκευτικών».

- Θυμηδία και οίκτος μόνο μπορεί να συνοδεύει σχόλια του τύπου «το 666 επιβάλει το νέο μάθημα των Θρησκευτικών» ή «ας τελειώνουμε με τους χριστιανοταλιμπάν. Μπράβο στο Φίλη που τους καταργεί». Η περίπτωσή τους θα ήταν ενδιαφέρον θέμα διδακτορικής διατριβής στην Ψυχιατρική. Δυστυχώς όμως, συχνά μονοπωλούν και προβάλλονται.

- Όλοι μεταξύ μας συμφωνούμε για τα ελλιπή και προβληματικά βιβλία και για την ανάγκη αναμόρφωσης και βελτίωσης του μαθήματος. Στην ερώτηση «τι προτείνεις, συνάδελφε;» βγάζουμε συχνά το ραγιά που κρύβουμε μέσα μας: «δεν ξέρω… μια απλή διαπίστωση έκανα». Η λογική του νέου προγράμματος σπουδών είναι σε άλλη βάση από το παλαιό. Περισσότερη ελευθερία και ευελιξία για τον εκπαιδευτικό. Έχει όμως και πολλά προβλήματα. Αντί να τα συζητήσουμε, δες στην πρώτη παύλα τι κάναμε…

- Εντύπωση κάνει σε όλους μας η ελευθερία, η ομορφιά και ο σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο που συναντά κανείς στην Αγία Γραφή, στα Πατερικά κείμενα, στη Φιλοκαλία. Σε αντίθεση με τη σιδερόφρακτη θρησκευτικότητα στην προσέγγιση του Θεού που συναντά κανείς στη θρησκευτική αγωγή του 20^ου αιώνα. Θα το πω απλά και αυτοκριτικά: Αν είσαι μάγκας θεολόγος, άρπαξε τη νέα ευκαιρία της ευελιξίας και απογείωσε την τάξη σου και το μάθημά σου.

- Δεν σπουδάσαμε ούτε θρησκευτικοί μεταπράτες ούτε φερέφωνα στείρας και ανέραστης θρησκευτικότητας. Σπουδάσαμε θεολόγοι, αν και οι περισσότεροι καταλάβαμε αυτό το δώρο μετά το πτυχίο και ειδικά όταν μυρίσαμε ξανά κιμωλία. Ακόμη κι αν έχει αντικατασταθεί με μαρκαδόρο και λευκοπίνακα, η πρόκληση είναι ακόμη στις τάξεις. Για γερά στομάχια…

- Προσωπικά, στο μνημόσυνο και στον καφέ της γκρίνιας και της κακομοιριάς δεν θα έρθω. Έχω πάρτυ…

Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής