Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

"Είμαι απλά μια οντότητα, ευλογημένη με μοναδικότητα" - John Wu (Mastermind), Ανάποδος Κόσμος...


Για τον Γιάννο Γου (Mastermind), τον Κινεζο-Κύπριο ορθόδοξο ράπερ, δείτε περισσότερα εδώ. Και στο Facebook εδώ.
Επίσης μπορείτε να δείτε για τον Jamster και τον Αρτέμη. Και γενικά τις ενότητές μας έφηβοι, μουσική, νεανική κουλτούρα.




Είμαι απλά μια οντότητα
Ευλογημένη με μοναδικότητα
Ζω σε μια παράδοξη πραγματικότητα
Σ' ένα κόσμο όπου όλα μοιάζουνε ανάποδα
Στον κόσμο των ανέσεων γιατί νιώθω άβολα
Ζούμε σε μέρες σκοτεινές με νύχτες φωτεινές
Πέφτουμε χαμηλά για θέσεις στις κορυφές
Αρχίζουμε πολέμους για να φέρουμε ειρήνη
Νιώθω οδύνη έχουνε δικαιώματα οι ομοφυλόφιλοι
Μα όχι τα παιδιά στη Παλαιστίνη
Μονάχα ένα δάκρυ όταν το φέρετρο κλείνει
Οι απολίτιστοι προσεύχονται στις κατακόμβες
Γιατί οι πολιτισμένοι τους ρίχνουν έξυπνες βόμβες
Ψάχνουμε τρόπους να επικοινωνούμε με εξωγήινους
Μα δεν μάθαμε καν να συζητάμε με τους ιδίους τους
δικούς μας ανθρώπους στο ίδιο μας το σπίτι
βαρέθηκα να ζω σε ένα τρελό πλανήτη
φιλέ γνωρίζω νεκρούς που περιπατάνε στη γη
φίλε γνωρίζω θαμμένους που ακόμα εκπέμπουν ζωή
νιώθω δέος το πε ο Ναζωραίος
ο τελευταίος θα ναι πρώτος και ο πρώτος θα ναι τελευταίος
έχω βρει το νόημα της ζωής
δες πως ζουν οι άλλοι
και συ κάνε τα αντίθετα για να σωθείς
αυτό είναι το μεγάλο μυστικό
ότι τα πάντα στο κόσμο αυτό είναι ανάποδα

Δείχνω αγάπη και στοργή και με σιχαίνονται
Γίνομαι εγωιστής δείχνω οργή και με ερωτεύονται
Αναρωτιέμαι πως συμπεριφέρονται
Οι γυναίκες στις μέρες μας δεν υποφέρονται
Η ελευθερία που οι γονείς μας έχουν δώσει
Μας έχει σκλαβώσει και τώρα όλοι θέλουμε μια δόση
Λυπόμαστε για τα λίγα που δεν έχουμε
Και δεν νιώθουμε χαρά για τα τόσα που κατέχουμε
Κάναμε το φως σκοτάδι και το σκοτάδι φως
Το αρνητικό θετικό θετικό αρνητικό
Το να αγαπώ τον τόπο μου το λένε εθνικισμό
Το να αγαπώ το Χριστό το λένε φανατισμό
Αν όμως αγαπώ την πορνεία
Τα λεφτά τις βρισιές και την ατιμία
Τότε αυτό είναι το θεμιτό
Στις μέρες μας είναι θετικό
Σε ποσοστό 99 τοις εκατό
Μμε και λάθος μήνυμα
Τι να πιστέψω δίλλημα
Μας παρουσιάζουν την εκκλησία
Σαν κερδοσκοπική εταιρία
Και την βρώμικη μασονία σαν φιλανθρωπικό ίδρυμα
Σε μια εποχή οπού οι Χριστιανοί στρέφονται στο Βούδα
Πάντρεψαν το Χριστό με τη Μαγδαληνή
Αθώωσαν τον Ιούδα
Θεέ μου φως δώς μου
Γιατί ζούμε σε ανάποδο κόσμο.



Μέσα στο χρήμα γεννημένος καθόλου ταλαιπωρημένος
Και με όλα τα υλικά αγαθά ευλογημένος
Μπορούσα να έχω ότι θέλω
Φτάνει να το ζητήσω
τα θελα όμως όλα τίποτα πίσω να μην αφήσω
Γιατί με είχαν μη βρέξει κ μη στάξει
Όλα εντάξει η κάθε μου επιθυμία γινόταν πράξη
Και δεν νοιαζόμουν αν ο άλλος διπλά μου πεινούσε
Φτάνει στα δικά μου χεριά το χρήμα να κυλούσε
Ασπλαχνία υποκρισία κ υπεροψία
Γέμισαν την κάρδια μου με πλεονεξία
Εγωισμό, έβριζα μέχρι τον ουρανό
Αν η ζωή μου δεν κυλούσε όπως την ήθελα εγώ
Χωρίς έλλειμμα με μοναδικό μου μέλημα
πως να κάνω φιλέ μόνο το δικό μου θέλημα
εθισμένος στο χρήμα σαν μεθυσμένος
και από την αγάπη τόσο απομακρυσμένος
αλλά η ζωή είναι τροχός και γυρίζει
και έρχεται μια μέρα που ότι σου χαρίζει το θερίζει
όπως έστρωσα θα κοιμηθώ μέχρι να βρω
το σκοπό που με έστειλε ο Θεός για να γεννηθώ
γιατί η ζωή είναι απλά ένα θέατρο
μια δοκιμασία κάτω απ τον ουρανό
όπου ο καθένας θερίζει ότι σπέρνει
ο Θεός δίνει κ όποτε θέλει το παίρνει .. Αληθινά

Ρεφραίν
Πέρασα δύσκολες στιγμές δύσκολες μέρες
δύσκολες εποχές γεμάτες στρες
Η ζωή είναι απλά ένα σχολείο
δοκιμασία για σοφία
Εμπειρία Στης ζωής τον βίο
στην κάθε μου δύσκολη στιγμή
πάντα διπλά μου αθόρυβα ήσουνα εσύ προστασία αληθινή
και αν πάλι έρθουν δύσκολες στιγμές δεν θα φοβηθώ
τώρα σοφός πλέον έχω το δικό σου φως

1989 κτυπά η ατυχία και ότι είχαμε στη ζωή σε χρόνο μηδέν το χάσαμε
Και η οικογένεια η άνετη και ευλογημένη
Μένει τελείως μόνη και διαλυμένη
Και από τα πλούτη κ την άνεση στην βιοπάλη
Νιώθω ζάλη πως βρέθηκα σ' αυτό το χάλι
Τώρα τίποτα δεν θα ναι ξανά όπως πρώτα
Για να βγει το ψωμί χρειάζεται κόπο κ ιδρώτα
Κάνοντας ένα βήμα μπρος η ζωή με παίρνει δυο πίσω
Όσες φόρες κ αν με ρίξει πρέπει να συνεχίσω
Αργά και σταθερά βήμα με βήμα πρέπει να βγει το χρήμα
για να επιβιώσω ακόμη ένα μήνα
ελπίζοντας όλα να αλλάξουν μέχρι του χρόνου
περιμένοντας όμως έτσι δέκα χρόνια ζώντας τη ζωή του δρόμου
με τα μάτια μου να έχουν δει αρκετά
παιγνίδια βρώμικα και πισώπλατα μαχαιρώματα
μα μέσα απ' το κακό αυτό
βρήκα τον Θεό μου βρήκα μαζί κ τον δικό μου εαυτό
και έχω μάθει ότι έχω πάθει
συνέβηκε πολύ απλά για να ξεπληρώσω τα δικά μου λάθη
και κατάλαβα τελικά γιατί και Συ θεέ μου
γεννήθηκες σε ένα σπήλαιο φτωχικά
δοξασμένο να ναι πάντα το Όνομα Σου
ελθετο η Βασιλεία Σου
γενηθήτω το θέλημα Σου... Αληθινά



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου