Τρίτη 26 Μαΐου 2015

«Εργάτες» ή 2×2: ένα προτεσταντικό παρακλάδι που υπάρχει και στον τόπο μας...



2a92e440-4e58-4c5b-b38c-a6e23428b241

Επιμέλεια Θ. Ι. Ρηγινιώτης
FROM WORKER SECT TO ORTHODOXY

Η αίρεση των «Εργατών» είναι ένα από τα χιλιάδες παρακλάδια του προτεσταντισμού, δηλαδή του χριστιανικού κινήματος που αποκόπηκε από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μετά το 1517 και στη συνέχεια διασπάστηκε ξανά και ξανά, με αποτέλεσμα σήμερα να αριθμεί περισσότερες από τριάντα χιλιάδες ανεξάρτητες και διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες, μικρές και μεγάλες.

Εισαγωγή για τον προτεσταντισμό

Οι αρχικοί ηγέτες του προτεσταντισμού είναι ο Μαρτίνος Λούθηρος και ο Ιωάννης Καλβίνος και οι πρωταρχικές ομάδες τους είναι οι λουθηρανοί και οι καλβινιστές.

Από τις αμέτρητες οργανώσεις, κοινότητες και «Εκκλησίες», που ξεπήδησαν από τον προτεσταντισμό, είναι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, καθώς και οι πεντηκοστιανοί («Εκκλησία της Πεντηκοστής»). Οι πεντηκοστιανοί (που πέφτουν σε έκσταση και πιστεύουν ότι μπαίνει μέσα τους το Άγιο Πνεύμα και τους οδηγεί σε προφητικές και θαυματουργικές καταστάσεις), στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται επίσης και «Ευαγγελικοί», αν και στο εξωτερικό έτσι ονομάζονται οι οπαδοί του Λούθηρου, οι λουθηρανοί.

Γενικά οι προτεστάντες όλων των παρατάξεων έχουν την εντύπωση ότι συνεχίζουν τον αγνό και ανόθευτο χριστιανισμό των πρώτων χριστιανών (της εποχής των αποστόλων, των μαθητών του Χριστού) και ότι μετά τον 1ο αιώνα ή έστω από τον 4ο αιώνα (από το Μέγα Κωνσταντίνο, όταν η ρωμαϊκή αυτοκρατορία άρχισε να υποστηρίζει το χριστιανισμό), η Εκκλησία έχασε την αλήθεια και συμβιβάστηκε με το κράτος.

Κάνουν λάθος, γιατί σε όλους τους αιώνες υπήρξαν και υπάρχουν άγιοι, άνθρωποι ενωμένοι με τον Τριαδικό Θεό, σοφοί και θαυματουργοί, ασυμβίβαστοι, που αγωνίστηκαν ενάντια στην αδικία και στη νόθευση της χριστιανικής πίστης. Πολλοί από αυτούς μάλιστα αγωνίστηκαν ενάντια σε διεφθαρμένους βυζαντινούς αυτοκράτορες και φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν ή και θανατώθηκαν για τον αγώνα τους. Συνεπώς, αν και υπήρξαν άνθρωποι της Εκκλησίας που συμβιβάστηκαν με την πολιτική εξουσία, όμως οι άγιοι χριστιανοί διδάσκαλοι και οι πνευματικοί αγωνιστές όλων των εποχών (μέχρι και σήμερα), κράτησαν πάντα ανόθευτη την αληθινή διδασκαλία του Χριστού και των αποστόλων και ποτέ δεν συμβιβάστηκαν με οποιουδήποτε είδους διαφθορά.

Αλλά οι άγιοι ήταν (και είναι) όχι μόνο ασυμβίβαστοι και γεμάτοι αγάπη, αλλά και ενωμένοι με το Θεό, προικισμένοι με μεγάλα θαυματουργικά χαρίσματα, που εκδηλώνονται και κατά τη διάρκεια της ζωής τους στη Γη και μετά το θάνατό τους. Κυριολεκτικά ζουν μέσα στο Φως του Θεού και από την ένωσή τους με αυτό το Φως δέχονται ουράνιες αποκαλύψεις και σοφία.

Επισημαίνω ότι δεν αναφέρομαι σε ψευτοαγίους και ψευδοδιδασκάλους, αλλά στους πραγματικούς αγίους, που είναι και οι αυθεντικοί διδάσκαλοι του χριστιανισμού, όχι μόνο ιερείς και μοναχοί, αλλά άντρες και γυναίκες κάθε κοινωνικής τάξης και μορφωτικού επιπέδου.

Ωστόσο, εκτός από την Ορθόδοξη Εκκλησία, σε καμιά άλλη χριστιανική ομάδα στην ιστορία δεν παρατηρούνται αυτά τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Οι προτεστάντες, για να δικαιολογήσουν την ξαφνική εμφάνισή τους στην Ιστορία το 16ο αιώνα, επινόησαν τη θεωρία ότι η Εκκλησία έχασε την αλήθεια μετά τη γενιά των πρώτων χριστιανών. Έτσι, απέρριψαν όλες τις διδασκαλίες των αγίων του χριστιανισμού και όλες τις χριστιανικές πρακτικές, που ξέρουμε ότι εφαρμόζουν οι χριστιανοί τουλάχιστον από το 2ο αιώνα μετά Χριστόν, κάποιες μάλιστα ήδη από τον 1ο αιώνα. Οι προτεστάντες λοιπόν δεν έχουν ιερείς (μόνο ιεροκήρυκες και θρησκευτικούς διδασκάλους), δεν τελούν μυστήρια (μόνο συμβολικές τελετές θείας κοινωνίας, γάμου και βάπτισης), δεν κάνουν το σταυρό τους, δεν χρησιμοποιούν εικόνες, δεν αναγνωρίζουν και δεν τιμούν την Παναγία και τους αγίους και γενικά δεν κάνουν ό,τι δεν βλέπουν να αναφέρεται καθαρά στην Αγία Γραφή.

Έχουν δηλαδή απορρίψει όλο το χριστιανισμό, εκτός από ό,τι είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή.
Αυτή όμως η ιδέα είναι αντίθετη με την ίδια την Αγία Γραφή, αφού:

α) σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι άγιοι που πρωταγωνιστούν στην Αγία Γραφή (προφήτες και απόστολοι) λαμβάνουν αποκάλυψη απευθείας από το Θεό και όχι μελετώντας τις Γραφές, ενώ β) ο απόστολος Παύλος, στην επιστολή Β΄ προς Θεσσαλονικείς, 2, 15, προτρέπει τους χριστιανούς να κρατάνε τις παραδόσεις που διδάχτηκαν, είτε μέσω επιστολής είτε προφορικά. Άρα, κατά τον Παύλο, ο χριστιανισμός έχει μεταδοθεί και προφορικά και όχι μόνο μέσω κειμένων.

Ο τρόπος που λειτουργούσαν ή νήστευαν οι πρώτοι χριστιανοί π.χ. δεν περιγράφεται στην Αγία Γραφή! Άρα μήπως «δε λειτουργούσαν» και «δε νήστευαν»; Όχι, και τα δύο αναφέρεται ότι τα έπρατταν (Πράξεις των αποστόλων, 13, 2), χωρίς όμως να τα έχουν παραλάβει μέσω κάποιου «ιερού βιβλίου». Αποτελούσαν πρακτικές που είχαν μεταδοθεί από τους αποστόλους στην πράξη και δε χρειάζονταν να καταγραφούν στα αποστολικά κείμενα, δηλ. εκείνα που κατόπιν αποτέλεσαν την Καινή Διαθήκη. Το ίδιο ισχύει και για ερωτήματα όπως: μήπως οι πρώτοι χριστιανοί δεν είχαν ιερείς; μήπως δεν πίστευαν στην Αγία Τριάδα; μήπως δεν τιμούσαν το σταυρό, την Παναγία και τους αγίους; μήπως, μήπως… κ.τ.λ.

Βέβαια, οι προτεστάντες επέλεξαν το δόγμα «μόνο η Γραφή» ως τη μόνη ασφαλή βάση για να βρουν την αυθεντική εκδοχή του χριστιανισμού, επειδή τους χώριζε ένα χάσμα 15 αιώνων από την πρωτοχριστιανική εποχή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν χωρίζεται από την πρωτοχριστιανική εποχή με κανένα χάσμα, αλλά ενώνεται μέσω της αδιάσπαστης αλυσίδας των αγίων της, από τους ίδιους τους αποστόλους και τους άμεσους μαθητές τους μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό και σ’ εμάς δεν τίθεται θέμα «διαφωνίας» και «αντίθεσης» μεταξύ Αγίας Γραφής και παράδοσης: και τα δύο παραδόθηκαν στους ανθρώπους από τους αποστόλους και διαφυλάχτηκαν μέσα στους αιώνες.

Οι «Εργάτες», μια ομάδα με πολλά ονόματα

H θρησκευτική ομάδα των «Εργατών» ιδρύθηκε το 1897 στην Ιρλανδία από τους Ουίλλιαμ Ίρβιν (William Irvine), Έντουαρντ Κούνυ (Edward Cooney) και Τζακ Κάρρολλ (Jack Carroll). Γι’ αυτό είναι γνωστοί και ως Κουνίτες (Cooneyites), Ιρβινίτες (Irvinites) καί Καρρολλίτες (Carrollites), από τα ονόματα των ιδρυτών τους Cooney, Irvine και Carroll.

Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε μετά την πρώτη συνέλευση των "εργατών". Οι δύο άνδρες στην μπροστινή σειρά είναι ο George Walker (αριστερά) και ο ιδρυτής William Irvine (δεξιά). Από εδώ.

Έχουν πολλά ονόματα, όπως Εκκλησία χωρίς Όνομα, Χριστιανοί (σκέτο), Η Αλήθεια, Χριστιανοί άνευ Δόγματος, Ο Δρόμος του Θεού, Ανώνυμοι Χριστιανοί, Φίλοι και Εργάτες, Εκκλησία των Δύο-Δύο (2×2), Ανώνυμη κατ’ Οίκον Εκκλησία, Εκκλησία της Καινής Διαθήκης και τουλάχιστον 20 ακόμη.

Εντός της ομάδας δραστηριοποιούνται κήρυκες, που αυτοχαρακτηρίζονται Εργάτες (Workers) και Εργάτριες. Το όνομα «Δύο-Δύο» το χρησιμοποιούν επειδή πάνε ανά δύο, όπως οι Απόστολοι. Γι’ αυτό, κυρίως εκτός Ελλάδος, είναι γνωστοί και με το όνομα αυτό (Two by Twos). Οι Εργάτες και οι Εργάτριες (δηλ. οι κήρυκες και ιεραπόστολοι της οργάνωσης) υποτίθεται ότι πρέπει να παραμείνουν άγαμοι, αν και αυτό δεν εφαρμόζεται απόλυτα. Μάλιστα η ασυνέπεια αυτή έχει προκαλέσει σκάνδαλο και θεωρείται μια από τις αδυναμίες του κινήματός τους.

Είναι ακραίοι προτεστάντες, επειδή απορρίπτουν και τη θεότητα του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή αρνούνται εντελώς την Αγία Τριάδα (ανήκουν, δηλαδή, στις προτεσταντικές ομάδες που χαρακτηρίζονται «αντιτριαδικές»).

Η αίρεση των Εργατών πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα το 1920 με τον Ελληνοαμερικανό Ιωάννη Μιχελέτο, που ήταν Κρητικός, παντρεμένος με μια Ιρλανδή Εργάτρια, την Ann, η οποία πέθανε αργότερα στα Χανιά.

Στο νομό Ρεθύμνου υπάρχουν από παλιά κάποιες οικογένειες που ανήκουν στη θρησκευτική ομάδα των Εργατών. Δεν είναι γνωστοί, γιατί ζουν ήσυχα, χωρίς να προσπαθούν να διαδώσουν τις διδασκαλίες τους ή να αυξήσουν τα μέλη τους.

Μοναχός Άβελ, ένας μέλος της ομάδας των Εργατών που έγινε Ορθόδοξος

Προσωπικά, αγνοούσα εντελώς και την ύπαρξη ακόμη αυτής της ομάδας, μέχρι που με πληροφόρησε σχετικά ο φίλος μου μοναχός Άβελ (κατά κόσμον Αναστάσιος Γκιουζέλης), παιδί οικογένειας μελών της ομάδας, που, μετά από σοβαρό προβληματισμό και έρευνα, έγινε ορθόδοξος χριστιανός και μάλιστα μοναχός, κοντά στον πολύ αξιόλογο Ρεθεμνιώτη ιερέα των Αθηνών π. Ιωάννη Κωστώφ.

Τις πληροφορίες που παραθέτω παραπάνω τις έλαβα με τη βοήθειά του. Ο μοναχός Άβελ έχει συστήσει ιστοσελίδα σχετική με την ομάδα των Εργατών, όπου αναφέρει και την περιπέτεια της μεταστροφής του (δηλαδή πώς από προτεστάντης έγινε ορθόδοξος) και προσπαθεί με αγάπη και αγωνία να βοηθήσει τους πρώην ομοθρήσκους του (πολλοί από τους οποίους είναι και συγγενείς του) να πλησιάσουν την Ορθοδοξία, για να μπορέσουν να βρουν τον αληθινό δρόμο προς το Χριστό και προς την αιώνια σωτηρία τους.

Σκοπός του (όπως και σκοπός κάθε ειλικρινούς χριστιανού αγωνιστή) δεν είναι να επιβάλει στους άλλους τις δικές του πεποιθήσεις, αλλά να βοηθήσει τους συνανθρώπους του να βελτιώσουν τη ζωή τους και να βρουν το αληθινό Φως του Θεού, από το οποίο, χωρίς να το γνωρίζουν, έχουν απομακρυνθεί, χαμένοι σε μια ψηφίδα του μπερδεμένου μωσαϊκού των αναρίθμητων μπερδεμένων προτεσταντικών παραφυάδων.

Η διεύθυνση της ιστοσελίδας του:
https://workersectingreece.wordpress.com (ελληνική σελίδα)
http://ex2x2lettersfromgreece.wordpress.com (αγγλική)
Η διήγηση της μεταστροφής του δημοσιεύεται εδώ και εδώ.

Άλλες πηγές στο Διαδίκτυο για τους Εργάτες υπάρχουν πολλές. Θα παραπέμψω στις παρακάτω, που θεωρούνται οι καλύτερες:

http://en.wikipedia.org/wiki/Two_by_Twos
http://www.tellingthetruth.info/home/
http://workersect.org/

Επίλογος

Κλείνω το μικρό αυτό άρθρο δηλώνοντας το σεβασμό μου στις πεποιθήσεις κάθε ανθρώπου. Αν καμιά φορά οι χριστιανοί κρίνουμε αυτές τις πεποιθήσεις, δεν το κάνουμε για να μειώσουμε ή να επηρεάσουμε τους συνανθρώπους μας, ούτε έχουμε κάποιο όφελος απ’ αυτό, αλλά μόνο για να βοηθήσουμε στη σωτηρία τους. Ο χριστιανικός δρόμος είναι μια πρόσκληση. Όποιος θέλει, μπορεί να τον ακολουθήσει και να μπει στην αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Όποιος δεν θέλει, ας τραβήξει το δικό του δρόμο.

Για το ότι η αληθινή Εκκλησία που ίδρυσε ο Ιησούς Χριστός είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, αφήνω να μιλήσουν ρωμαιοκαθολικοί και προτεστάντες που έγιναν ορθόδοξοι μετά από προσεκτική έρευνα της αρχαίας ιστορίας του χριστιανισμού και σύγκριση της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας (της Εκκλησίας των αποστόλων και των αγίων μαθητών τους) με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν αμέτρητοι, αλλά από τους πιο γνωστούς είναι οι πρώην ρωμαιοκαθολικοί μοναχοί π. Πλακίδας Deseille και π. Παύλος ντε Μπαγεστέρ (ο τελευταίος μάλιστα δολοφονήθηκε στο Μεξικό το 1984), ο διακεκριμένος Ελβετός θεολόγος και ασκητής π. Γαβριήλ Bunge, ο πρώην προτεστάντης πάστορας (ιεροκήρυκας) Ματθαίος Γκάλλατιν, αλλά και ο πρώην προτεστάντης επίσκοπος π. Πήτερ Γκίλκουιστ, μέλος μιας προτεσταντικής κοινότητας των ΗΠΑ με χιλιάδες μέλη, που μεταστράφηκε ολόκληρη στην Ορθοδοξία μετά από έρευνα των αρχαίων χριστιανικών πηγών.

Η ιστορία αυτής της συγκλονιστικής μεταστροφής εξιστορείται στο βιβλίο του π. Π. Γκίλκουιστ «Καλώς ήρθατε στο σπίτι σας» (εκδόσεις Ακρίτας).

Τα βιβλία αυτών των ανθρώπων, που μπορείτε να τ’ αναζητήσετε και στο Διαδίκτυο, αλλά και στο ορθόδοξο βιβλιοπωλείο της πόλης σας (ίσως δεν ξέρετε ποιο είναι, πάντως μάλλον υπάρχει και είναι σημαντικός χώρος πνευματικής αναζήτησης), ίσως μπορούν να βοηθήσουν έναν προτεστάντη οποιασδήποτε ομάδας (είτε Εργάτη, είτε Μάρτυρα του Ιεχωβά, είτε πεντηκοστιανό είτε οτιδήποτε άλλο) να κατανοήσει τις πραγματικές ρίζες της διδασκαλίας της οργάνωσής του και ίσως να καταλάβει για ποιο λόγο η Ορθοδοξία έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και απόψεις στο ένα ή το άλλο ζήτημα, καθώς και πώς σχετίζονται αυτά με τις πρωτοχριστιανικές καταβολές και την ίδια την Αγία Γραφή.

Δείτε επίσης, αν θέλετε:

Άρθρα για τον προτεσταντισμό εδώ & εδώ.

Και:

Οι προτεστάντες ρωτούν: γιατί να είμαι ορθόδοξος;
Γνωριμία με την Ορθόδοξη Πίστη (ιστοσελίδα με θέματα προτεσταντικού ενδιαφέροντος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου