"...Την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011, στην παρέλαση του Ηράκλειου, οι πολίτες απαίτησαν να αποχωρήσουν οι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου και να παραμείνει στην εξέδρα των επισήμων μόνο ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης".
"Ν": Στην Κρήτη υπάρχουν άνθρωποι που τον θεωρούν άγιο. Λέγεται ότι κοιμάται ελάχιστα και σχεδόν όλη τη νύχτα προσεύχεται. Καλός αδελφός μου, με ηλικία και σοφία, τον συνάντησε πρόσφατα. Επιστρέφοντας, μου είπε γοητευμένος και ενθουσιασμένος: "Μιλάμε για άγιο άνθρωπο".
Προσωπικά, ένιωσα ότι έχω μπροστά μου μια ξεχωριστή προσωπικότητα, όταν τον είδα στις ειδήσεις να κάνει δήλωση για την απρόκλητη και αναιδή εισβολή δεκάδων ορεσίβιων Κρητικών σε γυναικείο μοναστήρι του Ηρακλείου! Τα έκαναν εκεί φύλλο και φτερό, μπροστά στις έκπληκτες (τουλάχιστον) μοναχές, αναζητώντας μια εξαφανισμένη κοπέλα από το χωριό τους, που κάποιες πληροφορίες έλεγαν ότι είχε γίνει εκεί κρυφά μοναχή.
Ακούγοντας την είδηση, έγινα πυρ και μανία! Ο π. Ειρηναίος βγήκε στην τηλεόραση γαλήνιος όπως πάντα και, γεμάτος αγάπη, υπερασπίστηκε τους άξεστους χωρικούς απέναντι στην κοινή γνώμη, αποδίδοντας την απαράδεκτη πράξη τους στην αγάπη και το ενδιαφέρον τους για την αγνοούμενη (που αγνοείται ακόμη - ο Θεός να τη βοηθήσει, όπου κι αν είναι). Τότε κατάλαβα τη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σ' έναν πραγματικό άνθρωπο του Θεού.
Μας αξίωσε ο Θεός να λάβουμε και μια μαρτυρία γηραιού ιερέα που υπήρξε συμμαθητής του π. Ειρηναίου στην Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης: "Όταν βγαίναμε από τη Σχολή, εμείς ως νέοι φροντίζαμε να παμε να διασκεδάσουμε. Εκείνος φρόντιζε να απομονωθεί για να προσευχηθεί. Ξεχώριζε ανάμεσά μας από τότε".
Από τη Βικιπαίδεια
Ο Ειρηναίος (κατά κόσμον Νικόλαος) Αθανασιάδης είναι Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Πριν την εκλογή του στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κρήτης διετέλεσε Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου ["Ν": με έδρα τα Χανιά].
Βιογραφικά Στοιχεία
Γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1933 στα Μιξόρρουμα Ρεθύμνης. Τις εγκύκλιες σπουδές του πραγματοποίησε αρχικά στο Γυμνάσιο Αρρένων Ρεθύμνης και στη συνέχεια φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης. Σπούδασε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στο Κολλέγιο του Αγίου Βονιφατίου στο Warminster της Αγγλίας. Διετέλεσε εφημέριος στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Μπρίστολ, πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Κισσαμου και Σελινου και σχολάρχης της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης. Στις 9 Ιουνίου 1975, εξελέγη παμψηφεί υπό της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης Μητροπολίτης Κυδωνιας και Αποκορώνου.
[Από εδώ: Ως Σχολάρχης εγκαινιάζει μια νέα περίοδο για τα δεδομένα της Σχολής. Εφάρμοσε πρώτος το πιλοτικό σύστημα ποιμαντικής της ενορίας σε μικρές ομάδες μαθητών. Έτσι το κάθε τραπέζι συνιστούσε εικονικά και μια ενορία. Ο μεγαλύτερος είχε το ρόλο του ποιμένα, που έπρεπε να φροντίζει, να νουθετεί και να διδάσκει με το παράδειγμά του. Οι μικρότεροι είχαν το ρόλο των ποιμενομένων που έπρεπε να υπακούουν και να σέβονται τον ποιμένα τους. Οι δε μέσες ηλικίες ήταν οι συνδιάκονοι του ποιμένα που είχαν την υποχρέωση να βοηθούν και να στηρίζουν το έργο του. Έτσι ο καθένας αναλάμβανε τις ευθύνες του.
Ως καθηγητής πάλι, ήταν ακέραιος και υποδειγματικός στη ζωή του πρωτίστως, στο ήθος και στη διδασκαλία του. Άνθρωπος ασκήσεως, μελέτης και προσευχής κατάφερνε να μεταποιήσει την ώρα του μαθήματος σε αληθινή μυσταγωγία. Οι μαθητές ήταν προσηλωμένοι στον διδάσκαλο. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το ότι επί της Σχολαρχείας του Αρχιμανδρίτου Ειρηναίου όλες οι αποφάσεις για τα θέματα της Σχολής παίρνονταν από κοινού. Όλοι συμμετείχαν στη συζήτηση και όλοι είχαν λόγο. Ήταν ένα ξεχωριστό σύστημα κοινωνίας προσώπων μέσα σε μια κοινότητα που προσέβλεπε στην Ιερωσύνη και στην υπηρεσία των ανθρωπίνων εμπειριών. Ως Σχολάρχης ο πατήρ Ειρηναίος αφιέρωνε πολλές ώρες και είχε άοκνη υπομονή με τα παιδιά. Άκουγε τους λογισμούς τους, συμμεριζόταν τα προβλήματά τους, συμμετείχε στις ανησυχίες τους. Γι’ αυτό αγαπήθηκε από τα παιδιά. Όμως η διακονία του στη Σχολή δεν κράτησε για πολύ, μόλις τρία χρόνια].To έργο του στην Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου ήταν τεράστιο. Διοργανώνει ιερατικά συνέδρια και ιερατικές συνάξεις για την επιμόρφωση του κλήρου σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά, θεολογικά και επιστημονικά ζητήματα. Ιδρύει τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής για την εκμάθηση της εκκλησιαστικής και παραδοσιακής μουσικής αλλά και για την θεραπεία του προβλήματος της ελλείψεως ψαλτών από τις ενορίες της υπαίθρου, ενώ παράλληλα δημιουργεί τις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως με την ονομασία "Απόστολος Παύλος".
Θεμελίωσε και ανακαίνισε εκ βάθρων δεκάδες Ιερών Ναών που σήμερα κοσμούν όλη την Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου. Μεταξύ αυτών τον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα Χανιά, τον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου Σούδας, Αγίου Στεφάνου Χανίων, Αγίου Χριστοφόρου Χανίων, Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, Αγίου Νεκταρίου Χανίων, Αγίου Στυλιανού, Αγίας Σοφίας και πολλών άλλων. Ανακαινίζει το Επισκοπείο, το οποίο παρέλαβε ερειπωμένο και σχεδόν γκρεμισμένο, όπως ακριβώς ήταν μετά από τον βομβαρδισμό των γερμανών στα Χανιά.
Παράλληλα ιδρύει το Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως με πολυσχιδή δραστηριότητα σε πολλούς τομείς. Μέσα στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Πνευματικού Κέντρου είναι και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός “Ορθόδοξη Μαρτυρία” τον οποίο εμπνεύστηκε και ίδρυσε το 1992 με εικοσιτετράωρο πρόγραμμα.
Επίσης είναι γνωστό ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος τρέφει ιδιαίτερη αγάπη προς την νεότητα, δίνει το παρών ετήσίως στα συνέδρια του Νεανικού Επιμορφωτικού Ομίλου Σύρου από το 1985. Θεωρείται ένας από τους πιο φιλομόναχους Αρχιερείς. Ο ίδιος ζει λιτά, ασκητικά και μοναχικά. Ζει ως απλός καλόγερος. Με γνώμονα αυτή του την αγάπη προς τον Μοναχισμό εγκαθίδρυσε μοναχικές αδελφότητες στα εγκαταλελειμμένα μοναστήρια της Επαρχίας του. Είναι γνωστή η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Χρυσοπηγής Χανίων. Παράλληλα ανακαίνισε τις ιστορικές Ιερές Μονές Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων, Αγίου Γεωργίου Καρυδίου και Αγίου Γεωργίου Χαρωδιάς, ενώ εγκαθίδρυσε αδελφότητα αγιορείτων πατέρων στην ιστορική Ιερά Μονή Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου.
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε παμψηφεί Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, υπέρτιμο και έξαρχο Ευρώπης στις 31 Αυγούστου 2006 στο Φανάρι, το Μεγάλο Μήνυμα εδώθη στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, και η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2006. Διαδέχθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Τιμόθεο.
Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
Ο Αρχιεπίσκοπος Ειρηναίος ως Πρόεδρος της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης ίδρυσε 4 Ειδικές Συνοδικές Επιτροπές για ένα φάσμα προβλημάτων της σύγχρονης ζωής, είναι για τα εξής θέματα: Επιτροπή ἐπί των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, Επιτροπή επί του Θρησκευτικού Τουρισμού, Επιτροπή επι της Εκκλησιαστικής Φιλανθρωπίας και Επιτροπή επί της Εξωτερικής Ιεραποστολής, επίσης με πρωτοβουλία του έχει συσταθεί η Μη Κυβερνητική Οργάνωση της Εκκλησίας Κρήτης «ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ» - «FILOXENIA». To 2005, οπότε και επαναλειτουργήσε ο Συνοδικός θεσμός της ενδημούσης Συνόδου του Oἰκουμενικου Πατριαρχείου, κληθηκέ ως συνοδικό μέλος της.
To έργο του στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης είναι μεγάλο. Διοργανώνει ιερατικά συνέδρια και ιερατικές συνάξεις για την επιμόρφωση του κλήρου σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά και θεολογικά ζητήματα. Ενίσχυσε, στήριξε και αναβάθμισε τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής για την εκμάθηση της εκκλησιαστικής και παραδοσιακής μουσικής, δημιούργησε τις κατασκηνώσεις της Ιεράς Αρχιεπισκοπής «Άνω Πόλις» στην Ανώπολη Πεδιάδος, την Ομάδα Μοναχικών Ατόμων, εβδομαδιαίες Συνάξεις Νέων, το Γραφείο επί των Αιρέσεων, καθώς και το Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας της Αρχιεπισκοπή Κρήτης. Επίσης αναστηλώθηκαν καὶ συντηρήθηκαν πολλά σημαντικά ἐκκλησιαστικά μνημεία της Αρχιεπισκοπής.
Από τα πρώτα χρόνια της διακονίας στην Ιερά Αρχιεπισκοπή απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα λόγω του ανοίγματος της Εκκλησίας προς την κοινωνία, πολύ γνωστό είναι οτι ειχε προσερθει στοις συγκεντώσεις του Κινήματος των Αγανακτησμένων του Ηρακλείου μιλώντας στους πολίτες, καθώς επίσης κι ότι την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011, στην παρέλαση του Ηράκλειου, οι πολίτες απαίτησαν να αποχωρήσουν οι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου και να παραμείνει στην εξέδρα των επισήμων μόνο ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Επίσης προσέρχεται σε συγκεντώσεις των ανέργων στο Εργατικό κέντρο Ηρακλείου μιλώντας στους πολίτες.
Από εδώ:
"... Είναι εγνωσμένη η μειλιχιότητα του χαρακτήρα του, η ευγένεια των τρόπων του, η αξιοπρέπεια της παραστάσεώς του, η ωριμότητα της ψυχής του, η ταπεινότητα των βιωμάτων του, η σεμνότητα του ήθους του, η ευρύτητα της σκέψεώς του, η πολύπλευρη μόρφωσή του, η κηρυκτική του ικανότητα, η λειτουργική του σοβαρότητα, η πλούσια εκκλησιαστική του εμπειρία, μα πιο πολύ η πνευματική και συνετή βιωτή του. Στο πρόσωπό του συγκεφαλαιώνεται ένας ολόκληρος κόσμος αρετών και χαρισμάτων και αντικατοπτρίζεται η ωραιότητα της εν Θεώ ζωής" (Αρχιμανδρίτης Μακάριος Γρινιεζάκης).
Δεν σας θυμίζει λιγάκι τον Μακαριστό Αντώνιο, Σισανίου και Σιατίστης?
ΑπάντησηΔιαγραφή