Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Tα τελευταία Χριστούγεννα της 8χρονης Laney, μια πρόσκληση & μια ικεσία...


Ας κάνουμε Χριστούγεννα σ' αυτή τη γωνίτσα με ένα γλυκόπικρο σχόλιο, ένα στιγμιότυπο λύπης μέσα στη χαρά του σύμπαντος. Συγχωρέστε με, αδελφοί. Διαβάζουμε εδώ:

Συγκλονιστική ιστορία: Tα τελευταία Χριστούγεννα της 8χρονης LaneyΜια πραγματικά τραγική ιστορία που συγκλονίζει την παγκόσμια κοινή γνώμη Για την 8χρονη Laney Brown τα φετινά είναι τα τελευταία της Χριστούγεννα. Οι γιατροί λένε πως σύντομα η λευχαιμία θα είναι η νικήτρια στην άνιση μάχη που δίνει το κορίτσι.
Η Laney αγαπά πολύ τη μουσική, το χορό, την Taylor Swift και τα κάλαντα.
Οι τελευταίες ευχές της ήταν να συναντήσει τη νεαρή τραγουδίστρια και κάποιοι να της πουν τη νύχτα τα κάλαντα, όπως γράφει το CNN.
Την περασμένη Παρασκευή, ημέρα των γενεθλίων της, η Laney και η Swift μίλησαν μέσω βιντεοκλήσης.
Το Σάββατο, έφτασαν και εκείνοι που θα της έλεγαν τα κάλαντα. Στην αρχή ήταν εκατοντάδες άνθρωποι, μετά χιλιάδες. Τελικά μαζεύτηκαν δέκα χιλιάδες άνθρωποι έξω από το σπίτι της στην Πενσιλβανία και παρότι η ίδια ήταν πολύ αδύναμη για να φτάσει μέχρι το παράθυρο και να τους δει, τους άκουγε να ψάλλουν τα κάλαντα.
«Σας ακούω! Σας αγαπώ!» έγραψε ανεβάζοντας μία φωτογραφία της ξαπλωμένη με τους αντίχειρες υψωμένους στη σελίδα της στο Facebook.
Η οικογένειά της εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ευχαριστούσε όλο τον κόσμο για τη συμπαράσταση και ζητούσε σεβασμό της ιδιωτικότητας στις δύσκολες μέρες που ακολουθούν...


Το σχόλιό μας:

Ευχόμαστε από καρδιάς ο Κύριος της Δόξας που έγινε βρέφος και μετά άφησε να Τον σταυρώσουν για ν' ανοίξει το δρόμο της σωτηρίας και να καλέσει όλους τους ανθρώπους, όλων των λαών και των θρησκειών, να τους καλέσει να γίνουν άγιοι με το να ενταχθούν στο πανανθρώπινο σώμα Του (την Εκκλησία, δηλ. το σύνολο των χριστιανών) και να ενωθούν πλήρως μαζί Του, ο Κύριος Αυτός λοιπόν ευχόμαστε να ελεήσει το πολυαγαπημένο πλάσμα Του και εδώ και (κυρίως) στον ουρανό.
Ο Θεός, ο Χριστός, αγαπά τον κάθε άνθρωπο απείρως περισσότερο απ' όσο τον αγαπά η μητέρα του. Κανείς άνθρωπος δεν είναι τόσο ελεήμων, τόσο ευαίσθητος, τόσο γεμάτος λύπη για τον πόνο του ανθρώπου, όσο ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός.

Τότε γιατί αφήνει το κακό και τον πόνο και το θάνατο στον κόσμο;
Γιατί άνοιξε το δρόμο για την υπέρβαση του θανάτου, του πόνου και του κακού: το δρόμο προς το Φως, το δρόμο της αγιότητας, της ένωσης με Αυτόν, που ξεκινά ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ και δεν τελειώνει ποτέ, ποτέ, ποτέ.
Πλήθος αδελφοί μας έχουν οδεύσει και οδεύουν σ' αυτό το δρόμο, με συγκλονιστικά αποτελέσματα.
Κι αν κάποιοι συνάνθρωποί μας που υποφέρουν δεν ξέρουν ότι υπάρχει αυτός ο δρόμος για τους ίδιους και τους αγαπημένους τους, η ευθύνη είναι δική μου, δική μας, όλων μας, μια που εμείς δεν τους μιλήσαμε και δεν τους είπαμε αυτό που ο Χριστός ζήτησε να λέμε: να τους δείξουμε το δρόμο, με κάθε ηθικό και άγιο μέσο, με κάθε μορφή της ταπεινής αγάπης που (αν είμαστε χριστιανοί) ξεχειλίζει από μέσα μας και μας κάνει να χαιρόμαστε με αυτούς που χαίρονται και να κλαίμε με εκείνους που κλαίνε (όπως γράφει ο άγιος απόστολος Παύλος, ο κήρυκας της αγάπης).
Ο τρόπος, με τον οποίο αντιμετωπίζει η πονεμένη αδελφή μας, η οικογένειά της και η κοινή γνώμη τον πόνο της, αυξάνει την τραγικότητά της: συμπαράσταση, μια θάλασσα αγάπης, ευχές, εκπλήρωση μιας επιθυμίας, παλικαριά και "ψυχική δύναμη", αλλά πουθενά λόγος για το ότι δεν υπάρχει θάνατος, αλλά ζωή κοντά στο Χριστό. Πουθενά λόγος για αγιότητα, για θεία κοινωνία, για παράδεισο - πού να τα ξέρουν αυτά, αφού μάλλον δεν είναι καν ορθόδοξοι χριστιανοί;
Δε μιλάω εδώ για μετάνοια και εξομολόγηση, επειδή πρόκειται για μικρό παιδάκι.

Αδελφοί μου, λοιπόν, ο Κύριος ας ελεήσει το πλάσμα Του κι ας παρηγορήσει την οικογένειά του. Ο Κύριος είναι κοντά. Εκείνος - αν και Θεός - πήρε με τη θέλησή Του βάσανα ίδια με τα δικά μας, για να μας ανοίξει το δρόμο ν' αποχτήσουμε κι εμείς φως και αγιότητα, όπως τα δικά Του.
Σας ικετεύω, ελάτε στην αγία Ορθοδοξία μας (κάποια ορθόδοξη εκκλησία ή μητρόπολη θα υπάρχει κοντά σας), την κοινωνία των αγίων, τις ρίζες του χριστιανισμού (ακόμα και για τη Δύση), βαφτιστείτε, κοινωνήστε το πανάγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού και μη φοβάστε. Όλοι θα πάμε κοντά Του, κανείς δεν ξέρει πότε. Σήμερα είστε εσείς, αύριο ίσως εγώ ή τα παιδιά μου. Ένας ένας ξεκινάμε, αλλά το θέμα είναι να πάμε από το σωστό δρόμο.
Αν κάποιος μπορεί, παρακαλώ θερμά, ας τα μεταφράσει αυτά και ας τους τα απευθύνει μέσω Facebook, στο οποίο εμείς δεν έχουμε λογαριασμό. Θα έχει κάνει μια πράξη ιεραποστολής, ένα χριστουγεννιάτικο δώρο αιώνιας αγάπης.
Ορίστε και αγγλόφωνα άρθρα, με πολλά links, για περαιτέρω.

Ειδικότερα:

Saints Orthodoxy's Worship: The Sanctification of the Entire World
 
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΔΕΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ "ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ", ΑΛΛΑ ΑΓΩΝΙΩ & ΕΠΙΘΥΜΩ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ.

Και για τους Έλληνες:

Μια λυτρωτική εμπειρία από την ασθένεια του καρκίνου
Μια ορθόδοξη μάνα για την κοίμηση της 8χρονης κόρης της
 
Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων 
Η Οδός της Ειρήνης
Αυτογνωσία

Όταν ο Άγγελος έκλαψε… (ένας Άγγελος που βλαστημούσε, γιατί πονούσε)
Δυο φωτεινές ψυχές σε πονεμένα σώματα
Εκεί όπου δε φαίνεται ο Θεός! (βιβλιοπαρουσίαση)
 
Παρακαλώ, κάντε μια βόλτα στις ενότητές μας Πόνος και Φως και Άγιοι της διπλανής πόρτας. Και στο post μας Πώς ξέρουμε σίγουρα ότι υπάρχει Θεός;. Ο Χριστός μαζί σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου