Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Η "Σκάλα" του αγίου Ιωάννη της Κλίμακος (4η Κυριακή της Σαρακοστής)


Κλικ εδώ (για ολόκληρη την Κλίμακα - το αξεπέραστο έργο του αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη ή Ιωάννη της Κλίμακος - και τη βιογραφία του).

Το παρακάτω, από τον ιστότοπο Με παρρησία, της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας:

Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν: Ἡ πίστη τῶν ὀρθοδόξων εἶναι ἀσκητική [προσθέτω: δηλ. θεραπευτική της ψυχής].


 
 Τν μεγάλο σκητ κα σιο ωάννη, συγγραφέα το βιβλίου «Κλίμαξ», προβάλλει σήμερα κκλησία μας, γι ν μς πενθυμίσ τι πνευματικ νάβαση δι τς συνεχος κα όκνου σκήσεως δηγε τος πιστος στν γιότητα. 
 
σκηση, δελφοί μου, μοιάζει μ μία κλίμακα, μ μία σκάλα δηλαδή, ποία ξεκιν π τν γ κα φθάνει στν ορανό. Μ μεγάλη προσοχ κα σταθερά δρασκελίσματα, μ ερ βία [=κατά των παθών] κα πνευματικ βιάση, μ ταπείνωση, μετάνοια κα προσευχή, μ βλέμμα καρδίας συνεχς πρς τ νω, δίχως χρονοτριβς κα καθυστερήσεις, πρέπει ν νεβομε λοι ατν τν σκάλα  κα ν φθάσουμε στ τελευταο σκαλοπάτι, που μς περιμένει Χριστς κα χριστοποιημένος αυτός μας. 

Ατν τν σκάλα τν νεβαίνουμε καθένας μόνος του, δν προσπερνομε τν δελφό μας, δν εναι τ πρτο βραβεο γι να, λλ γι τν καθένα. Γιατ ατ σκάλα δν εναι να γώνισμα κατ τν συνανθρώπων μας, λλ κατ το παλαιο αυτο μας, κατ τν παθν μας, κατ τν δαιμόνων, ο ποοι φροντίζουν κούραστα ν μποδισουν τν νάβασή μας, ο ποοι μ νηλε διάθεση, λύσσα κα μίσος ναντίον τν νθρώπων, γωνίζονται ν μς στρέψουν τ βλέμμα πρς τ κάτω, στε ν ζαλιστομε κα ν γκρεμοτσακιστομε στ πύθμενα βάθη το δη κα ν πέσουμε κατευθεαν στ νοιχτ στόμα το βύθιου δράκοντος τς πωλείας. 
 
Χριστς μς προσφέρει τν σωτηρία, λλ ποδοχή της στηρίζεται στ δική μας θέληση κα συγκατάβαση, πο ποδεικνύονται μέσα π τν πράξη μας. Δν παρκε ν λέμε τι γαπομε τν Χριστό· χρειάζεται τ ργο τς γάπης πρς κενον. Κα ργο τς γάπης εναι τήρηση τν ντολν Του, πως κι διος μς βεβαιώνει. πως στν περίπτωση τν συζύγων γάπη τεκμηριώνεται στ ργα κα χι στα λόγια, τσι κα στν πνευματικ ζω γάπη γι τν Χριστ τεκμηριώνεται μέσα π τν σκηση. Ατς πο γαπ τν Χριστό, γωνίζεται ν νεβ πρς τν Χριστό, προσπαθε ν Τν φθάσ, δν μένει στ λόγια. Κα φθάνοντάς Τον, λοκληρώνεται ς πρόσωπο, γιατ Χριστς θέλει ν λοκληρωθομε, ν γινουμε τέλειοι, μοιοι μ κενον.
 
Πέσαμε π τ ὕψος τς κοινωνίας μ τν Θεό, τότε, στν παράδεισο, κα κολουθήσαμε τν φθορ πρς τ κάτω, π τν οραν στ γ κα π τ γ στ ποχθόνια, μως μ τν λυτρωτική θυσία Του μς καλε Χριστς κα πάλι πρς τ νω, κα μάλιστα σ ψος νώτερο π πρίν. Γι ν νεβομε ψηλ χρειάζεται διάθεση κα πεσμα θεοπρεπές, προσπάθεια κα γώνας, διότι κανες δν κατακτ τν ορανό, ν δέχεται ν μέν δεμένος στ γήϊνα, κανες δν κατακτ τ φθαρτα κα αώνια, ν ρέσκεται στν πόλαυση τν φθαρτν κα προσκαίρων το κόσμου τούτου.
 
      γιος ωάννης περιγράφει τν πνευματικ ζω ς μία σκάλα ρετν. γκράτεια, ποταγ το κόσμου, ταπείνωση, πακοή, μετάνοια, τ χαροποι πένθος, γάπη, εναι σκαλοπάτια πο μς δηγον στν ορανό. Δν εναι δύσκολο ν τ νεβομε κα ν φθάσουμε στ τέρμα· μλλον δύσκολο εναι ν πάρουμε γενναες ποφάσεις κα ν γκαταλείψουμε τ μάταια γήινα, ταν δυστυχς ψυχή μας χει προσκολληθε σ ατά. 
 
πίστη τν ρθοδόξων εναι σκητική. Γι’ ατ κα πολεμται π τν κόσμο, π τ κοσμικ φρόνημα. Εναι πόλεμος δυσώπητος κα σκληρός π τν πλευρά του, μως ρθόδοξη πρακτικ βλέπει τ πράγματα μ διάθεση θεραπευτική· δν πολεμ τν κόσμο, τάχα γι ν τν ξοντώσ, λλ’ γωνίζεται, γι ν τν θεραπεύσ, ν τν μεταβάλ σ μορφο κόσμο κα ν το δώσ τν δυνατότητα ν ζήσ τν ληθιν ζωή, που θάνατος κα λύπη κα φθορ παύουν ν χουν σχύ.
 
Ετε τ θέλουμε, ετε χι, κάποτε ζωή μας θ τερματιστ. Τ ζήτημα εναι, δελφοί μου, ν προλάβουμε ν τερματίσουμε στ σκάλα τς ζως, ν νεβομε λα τ σκαλοπάτια τν ρετν, πο μς δηγον στν ληθιν ζωή κοντ στν Χριστό.
π. Στυλιανός Μακρής

2 σχόλια:

  1. Αν ξερατε ποσο καλο κανετε στην ψυχη μας! Ποσο μας ενισχυτετε στην καθημερινη παλη με το κακο! Θερμα ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε για το ενθαρρυντικό σχόλιό σας. Ο Κύριος βοηθάει, όχι εμείς.
    Εύχεσθε κι εσείς για μας, παρακαλώ.
    Ο Θεός μαζί σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή