Θρησκευτική βία στην Αίγυπτο: Κατεδάφισαν Εκκλησία και της έβαλαν φωτιά, λιθοβόλησαν ιερείς και πιστούς!

Πενταπόσταγμα
Η μαρτυρία του Χριστού στα σύγχρονα έθνη

 

Οι Χριστιανοί της Αιγύπτου μετατράπηκαν σε θύματα ακόμη μίας ισλαμικής βαναυσότητας, καθώς το απόγευμα της Παρασκευής στο χωριό Sarsena της επαρχίας Fayoum (103 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του κεντρικού Καϊρου) μουσουλμάνοι έβαλαν φωτιά στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, λιθοβόλησαν τον Ναό προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές στον θόλο του, κατέστρεψαν τον Σταυρό στην κορυφή του θόλου, κατεδάφισαν μέρη του εσωτερικού του Ναού και κατέστρεψαν όλα τα Εικονίσματα.

Η επίθεση προκλήθηκε από Σαλαφιστές μουσουλμάνους οι οποίοι παρότρυναν τους χωρικούς να καταστρέψουν την Εκκλησία επειδή αποτελεί «έναν άνομο γείτονα των μουσουλμάνων που κατοικούν στην περιοχή και για αυτό τον λόγο θα πρέπει να μετακινηθεί». Οι μουσουλμάνοι απαίτησαν την μετακίνηση της Εκκλησίας μακρυά από τις οικίες όπου κατοικούν ισλαμιστές και δεν επιτρέπουν πλέον στον πάστορα Domadios να εισέλθει στο Ναό. Η αστυνομία της περιοχής στεκόταν άπραγη σε όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα, παρότι βρισκόταν μπροστά στις αποτρόπαιες αυτές σκηνές. 

Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου χτίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 – 200 οικογένειες Κοπτών Χριστιανών παρακολουθούν τις λειτουργίες της Εκκλησίας. Πρίν από τρείς μήνες οι μουσουλμάνοι άνοιξαν τρύπα στον ναό ώστε να παρακολουθούν τις δραστηριότητες στο εσωτερικό του. Πρίν από μερικές ημέρες οι ισλαμιστές απαίτησαν να μετακινηθεί η εκκλησία και αρνήθηκαν την προσφορά της Εκκλησίας να αγοράσει την οικία του μουσουλμάνου γείτονα. 

Οι επικεφαλείς της επαρχιακής αστυνομίας μετέβησαν στο χωριό προσπαθώντας να συμφιλιώσουν τον Πάστορα της Εκκλησίας και τους εξαγριωμένους μουσουλμάνους. Οι μουσουλμάνοι αρνήθηκαν όλες τις προτάσεις, αποχωρώντας από την συνάντηση. Πολύ σύντομα, και υπό την παρουσία της αστυνομίας, εκατοντάδες μουσουλμάνοι ξεκίνησαν να συγκεντρώνονται πετώντας τούβλα στον Ναό – οι αστυνομικοί δεν έκαναν ουδεμία προσπάθεια να τους σταματήσουν... 

 

Ο αγριεμένος όχλος σκαρφάλωσε στον θόλο της εκκλησίας, κατεδαφίζοντάς τον και τυλίγοντάς τον στις φλόγες... Ο θόλος κατέρρευσε εντός της φλεγόμενης Εκκλησίας προκαλώντας τεράστιες ζημιές στο εσωτερικό του... Όλα τα Εικονίσματα των Αγίων καταστράφηκαν από την ανεξέλεγκτη μανία του ισλαμικού όχλου...

Εδώ στο pentapostagma.gr θεωρούμε ότι οι ισλαμικές βαναυσότητες θα συνεχίσουν δυστυχώς να μας γεμίζουν με θλίψη – στους καιρούς που ζούμε οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν ολοένα και μεγαλύτερους και αγριότερους διωγμούς και οι μουσουλμάνοι δεν θα σταματήσουν τις ωμότητες αν δεν επιβληθεί πλήρως ο ισλαμικός νόμος κατά των Χριστιανικών μειονοτήτων....

 

Συνοδική διακήρυξη του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κατά της θρησκευτικής βίας (από εδώ)

Με την ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίαςαπό τους Σεβ.Μητροπολίτες και τους Θεοφιλ.Επισκόπους, οι οποίοι εξεπροσώπησαν τον Σεπτό Προκαθήμενο και την Αλεξανδρινή Εκκλησία σε διορθοδόξους, διεκκλησιαστικούς και διαχριστιανικούς διαλόγους και διεθνείς διασκέψεις, την εξέταση συγχρόνων πολυεπιπέδων κοινωνικών προβλημάτων, ως και την έγκριση του τελικού κειμένου Συνοδικής Διακηρύξεως κατά της θρησκευτικής βίας ολοκληρώθησαν οι εργασίες της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας την 23η Νοεμβρίου ε.ε. 

Κατακλείων τις εργασίες της Ιεράς Συνόδου η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ εξέφρασε ολόθυμες ευχαριστίες προς όλους τους Ιεράρχες του ΑποστολικούΘρόνου του Αγίου Μάρκου για το κοπιώδες και θυσιαστικό ποιμαντικό έργο που επιτελούν στην αφρικανική ήπειρο, επισημαίνων ότι στο επίκεντρο της ιεραποστολικής δράσεως παραμένει αμετακλήτως η πνευματική κατάρτιση του Χριστεπωνύμου πληρώματος και ο Ευαγγελισμός και η ποιοτική αναβάθμιση της ζωής των αφρικανών αδελφών, με ιδιαίτερη μέριμνα υπέρ των απορφανισθέντων παιδιών, της καταπολεμήσεως των ασθενειών και της αναπτύξεως της παιδείας.

Αντιφωνών ο Σεβ.Μητροπολίτης Γέρων Πηλουσίου κ.Καλλίνικος επήνεσε την ανύστακτη πατρική μέριμνα του Σεπτού Προκαθημένου για τον κλήρο και τον λαότης Πρεσβυγενούς Εκκλησίας των Αλεξανδρέων.

Ακολούθως, ο Μακαριώτατος παρέθεσε επίσημοαποχαιρετιστήριο γεύμα στην Μεγάλη Πατριαρχική Τράπεζα προς τιμήν των Τιμίων Μελών της Ιεράς Συνόδου.  

ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ

Τον τελευταίο καιρό η ανθρωπότητα γίνεται μάρτυς αλυσιδωτών εκρήξεων θρησκευτικής βίας, καταλυτικών της  κοινωνικής ειρήνης, υπό τη μορφή εκφοβισμού, διώξεων, αναγκαστικών εκπατρισμών, βασανισμών, ή και θανατώσεων.

Οι αποτρόπαιες αυτές πράξεις, πέρα και έξω από κάθε όριο λογικής και συνέσεως, ανακαλούν στην συλλογική μνήμη εικόνες από σκοτεινές περιόδους, που όλοι ελπίζαμε ότι είχαν οριστικά και αμετάκλητα περάσει στη λήθη της ιστορίας.

Η υποδαυλιζόμενη εκδήλωση φαινομένων θρησκευτικής βίας, πέραν των εξαιρετικά αρνητικών κοινωνικών και ψυχολογικών συνεπειών σε τοπικό επίπεδο, αμαυρώνει, μέσω της ταχύτατα διαδραστικής κοινωνίας της πληροφορίας, την εικόνα πολιτισμών και θρησκειών σε παγκόσμιο επίπεδο, ανοίγοντας, μέσω της ανεξέλεγκτης ψυχολογικής εξάψεως και της αλόγου συναισθηματικής κινητοποιήσεως των μαζών, χάσματα αγεφύρωτα και τείχη αδιαπέραστα μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής ομολογιακής ταυτότητας.

Η χρήση βίας υπό τον μανδύα της πίστεως αποτελεί καθ’ ολοκληρία διαστροφὴ της έννοιας της οιασδήποτε θρησκευτικής παραδόσεως, καθὼς οι θρησκείες στο σύνολό τους οφείλουν να λειτουργούν ως φορέας καταλλαγής μεταξὺ των ανθρώπων. Ειδικότερα δε, απάδει εντελώς προς τους πιστεύοντες στον Χριστό, όχι μόνο η χρήση βίας, αλλὰ και η ανοχὴ προς αυτήν.

Είναι αναγκαίο να τονιστεί ότι η βία ως πρακτικὴ δεν είναι μόνο ακυρωτικὴ του Ευαγγελίου έννοια, αλλὰ συνιστά κατ’ ουσίαν τελεία άρνηση του Χριστού ο Οποίος υποστασιάζει στο Θεανθρώπινό Του Πρόσωπο την αγάπη κατὰ την ιωάννεια ρήση «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν» (Ιωάν. 4, 8), την ειρήνη ως «ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν» (Φιλιπ. 4, 7), και εν τέλει την ίδια την ζωή κατὰ τον αψευδέστατο ευαγγελικὸ λόγο «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή», (Ιωάν. 11, 25).

Η Ορθοδοξία, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, έχει υποστεί αμέτρητες φορές τη βία των διώξεων από καθεστώτα αλλογενή, αλλόθρησκα, αντιχριστιανικά, με μάρτυρα αψευδή το αγιολόγιό της, το κοσμούμενο από μορφές ηρωικές Μαρτύρων και Ομολογητών που προσέφεραν την ίδια τους τη ζωή τους από αγάπη προς το Χριστό.

Ούτως ή άλλως κορυφαίο παράδειγμα αγάπης και θυσίας για την υπαρκτική γνησιότητα και την σωτηρία του ανθρώπου συνιστά ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, ο οποίος προσέφερε τη ζωή Του ως αθώο θύμα προς ένωση του ανθρωπίνου γένους με το Θεό.

Με αλάνθαστο δείκτη πορείας τη συγκατάβαση του Θεού, ο οποίος "οὓτω ἠγάπησεν τόν κόσμον, ὣστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἒδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ΄ ἒχῃ ζωήν αἰώνιον (Ιω. 3,16), επιθυμούμε να απευθυνθούμε προς τους αδελφούς μας χριστιανούς σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο και όπου γης που υποφέρουν για την πίστη τους.

Τους καλούμε να μείνουν αναλλοτρίωτα πιστοί στην ομολογία αγάπης της πίστεώς μας, μη λησμονούντες ότι ο Κύριος μας διαβεβαίωσε αφενός μεν για το ολέθριο της βίας, τονίζοντας ότι "πάντες οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀποθανοῦνται" (Ματθ. κστ,52), αφετέρου δε για το αξιόμισθο της αυτοθυσιαστικής ευσεβείας, επισημαίνοντας ότι: "πᾶς ὃστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἒμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἒμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς" (Ματθ. ι, 32-33).

Καλούμε όλους εκείνους που διαπράττουν απάνθρωπες πράξεις θρησκευτικής βίας ή δείχνουν ανοχή προς αυτές, να αναλογιστούν ότι ο Θεός, ως Δημιουργός, Αρχή και Πηγή του κόσμου, είναι Θεός όλων των εθνών και των ανθρώπων, Θεός της Αγάπης, της Πρόνοιας και της Σωτηρίας "κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν" Του για όλα τα δημιουργήματά Του.

Καλούμε εθνικούς και διεθνείς πολιτικούς, ειρηνευτικούς και ανθρωπιστικούς φορείς να ασκήσουν ενεργητικές πολιτικές ανασχέσεως του παραλογισμού της θρησκευτικής βίας με γνώμονα η εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος και η αδυναμία κατανοήσεως και ανοχής της θρησκευτικής διαφορετικότητας να παύσουν να λειτουργούν ως ο δούρειος ίππος καθαγιάσεως της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και του θρησκευτικού φανατισμού.

Είναι καιρός οι άνθρωποι να παύσουν να επικαλούνται τον Θεό προς εξυπηρέτηση διχαστικών ή τρομοκρατικών επιλογών, είτε συλλογικών είτε ατομικών. Είναι καιρός να περιθωριοποιηθούν ψυχοπαθολογικές ιδεοληψίες ζηλωτισμού περί κατ΄ επίφασιν εκ Θεού υψηλών αποστολών, πραγματουμένων με χρήση κάθε δυνατού μέσου, ακό μη και της επιθετικής ή εκδικητικής βίας. Είναι καιρός οι άνθρωποι να παύσουν να πολιτικοποιούν την θρησκεία, να θρησκειοποιούν την πολιτική και να παραχαράσσουν την θρησκευτική πίστη συνάπτοντάς την με τάσεις ολοκληρωτισμού, σωβινισμού και φυλετισμού προς εξύφανση πολέμων ψευδεπίγραφα ιερών.

Στο κατώφλι της τρίτης χιλιετίας από της σωτηριώδους ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, η ανθρωπότητα αντιλαβάνεται αφενός μεν την διαχρονική εφαρμογή του αξιώματος "ἀνιέρου δέ πόλεως καί ἀθέου ... οὐδείς ἒστι, οὐδ’ ἒσται γεγονώς θεατής"(Πλουτ. Προς Κολώτην Επικούρειον 31), αφετέρου δε την αυτονόητη αρχή ότι ειρήνη δεν είναι δυνατόν να υπάρξει χωρίς ειρήνη μεταξύ των θρησκειών.

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, ως ο αρχαιότερος φορέας του Ευαγγελικού λόγου στην Αφρική, αγωνίζεται και αγωνιά καθημερινά, για την υπαρκτικὴ μεταλαμπάδευση του λόγου του Χριστού ως οδού προς την αγιότητα και τη θέωση.

Απὸ της θέσεως αυτής ρηξικέλευθα απορρίπτει και κατηγορηματικά αποκυρήσσει κάθε μορφή θρησκευτικής βίας ως αδιέξοδη έκφραση ηθικής συναυτουργίας της πίστεως με τη βία, ως απευκταία έκφραση ευτελισμού και πτώσεως της κορωνίδας της θεϊκής δημιουργίας, του ανθρώπου.

Προς τούτο φιλανθρώπως, διακονικώς και θυσιαστικώς εργάζεται προς ενστερνισμό συνειδότος αγαπητικού και καταλλακτικού, απάδοντος ενστίκτων τυφλών· συνειδότος το οποίο, κινούμενο όχι «πρός τό ὁμοεθνές μόνον, ἀλλά πρός πᾶν τό ὁμογενές» (Κύριλλος Αλεξ. ΡG. 72,686), δύναται να εκβάλλει το παράλογο της βίας και να μεταχαλκευθεί σε κατοικητήριο Θεού· συνειδότος προσωρινώς μεν συναπτομένου προς την γηίνη πατρίδα, παντοτινώς δε αποβλέποντος προς την αληθινή πατρίδα, την Αιώνια Βασιλεία του Θεού. 

Μεγάλη Πόλει της Αλεξανδρείας, 23η Νοεμβρίου 2012

†Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ  Β’

Ακολουθούν οι υπογραφές όλων των Συνοδικών (δείτε τις εδώ)

 

Διαβάστε: Αίμα ορθοδόξων - και όχι μόνο - στη Συρία

Σύγχρονοι διωγμοί χριστιανών στον ισλαμικό κόσμο και όχι μόνο

"Νεκρός": Για να μη μπερδευόμαστε, ως επίλογο παραθέτω αυτό (από εδώ):

Πώς όμως πρέπει να αντιδράσουμε εμείς για όλα αυτά;

Δανείζομαι τις σκέψεις ενός φίλου του blog μας;

Τι να κάνουμε με τους μουσουλμάνους μετανάστες που ζουν δίπλα μας, τώρα που βλέπουμε τέτοια ισλαμική βία κατά των ομοθρήσκων μας; Να τους μισήσουμε; Να πάρουμε πέτρες και ξύλα και να τους επιτεθούμε;
ΟΧΙ!! Δεν είναι χριστιανικό αυτό (άλλωστε, ΔΕ ΦΤΑΙΝΕ οι άνθρωποι). Θέλεις να μάθεις τη χριστιανική αντίδραση; Να τους μιλήσεις για το Χριστό.
Κάλεσε το μουσουλμάνο, ινδουιστή, σικχ ή γενικά αλλόθρησκο γείτονά σου, εργάτη σου, υπάλληλό σου, συνάδελφό σου κ.τ.λ., κάλεσέ τον να γίνει ορθόδοξος χριστιανός. Μίλησέ του για την πίστη των πατέρων σου, για τους αγίους μας, για τους σύγχρονους αγίους (π.χ. Παΐσιο, Πορφύριο, Ιάκωβο, Ευμένιο, κ.λ.π.). Κάλεσέ τον στην εκκλησία. Δείξε του, με την αγάπη και την τιμιότητά σου, πως αξίζει να μάθει περισσότερα για το Χριστό.
Οι μουσουλμάνοι το Χριστό τον σέβονται ως προφήτη, αλλά δεν δέχονται πως είναι Υιός του Θεού και Θεός, γιατί νομίζουν πως προσβάλλει το Θεό η ιδέα ότι έχει Υιό. Εξήγησέ τους τι πιστεύει η Ορθοδοξία. Αν δεν ξέρεις, μάθε, ρώτα τον παπά της ενορίας σου ή το θεολόγο του σχολείου των παιδιών σου…
Έτσι θα αντιδράσεις στην πολλαπλή επίθεση κατά του χριστιανισμού με τρόπο που θα άρεσε στο Χριστό: μια αντίδραση αγάπης, ΟΧΙ μίσους, όχι εκδίκησης.
Αν αυτό σε βάζει σε σκέψεις, κάνε στον εαυτό σου ένα δώρο: πήγαινε στο βιβλιοπωλείο και πάρε το βιβλίο «Η Ασκητική της Αγάπης». Εκεί θα δεις πώς μια ορθόδοξη φυσικοθεραπεύτρια εργάστηκε ανθρωπιστικά στην Ινδία και, από την αγάπη της και μόνο, πολλοί άνθρωποι γνώρισαν και πλησίασαν την Ορθοδοξία (χωρίς η ίδια να κάνει συνειδητή ιεραποστολή).