Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Χρυσή Αυγή: "Η Θρησκεία των Αρίων"

Οι πραγματικές θρησκευτικές προτιμήσεις της Χρυσής Αυγής

Τίτλος παγανιστικού άρθρου στο περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" του Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 1982


ΦΑΚΕΛΟΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Προτού μπούμε στα "πικάντικα" ιδεολογικά θέματα, ξεκινάμε με τις επίσημες θρησκευτικές προτιμήσεις της οργάνωσης, όπως αυτές παρουσιάζονται από διάφορα μέλη της, αλλά ακόμα και από τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο.
Αυτό γίνεται με αφορμή την πρόσφατη ακαριαία αλλαξοπιστία της Χρυσής Αυγής, που ξάφνου βαπτίστηκε χριστιανή ορθόδοξη, μιας και οι ..πατριώτες που προσπαθεί να πείσει να την ψηφίσουν είναι, στο ήθος κυρίως, χριστιανοί ορθόδοξοι.
Έτσι είδαμε, τις προάλλες, στα εγκαίνια των γραφείων της στη Λούτσα, τέσσερις ολόκληρους παπάδες να διαβάζουν χριστιανορθόδοξα ευχολόγια μπροστά από ένα με σταυρωμένα χέρια νεοναζιστικό ποίμνιο.



Είδαμε και τον Μιχαλολιάκο, σε μια συνέντευξη που παρεχώρησε στο ιστολόγιο Hellas-Orthodoxy, να καυχιέται πως έχει πολλούς μοναχούς υποστηρικτές στο Άγιον Όρος.



Ας δούμε όμως τώρα πόσο ανταποκρίνονται οι πραγματικές θρησκευτικές πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής στις χριστιανορθόδοξες επιταγές.

Στο 6ο τεύχος του περιοδικόυ "Χρυσή Αυγή", που εκδόθηκε για τους μήνες Αύγουστος-Σεπτέμβριος του 1982, βλέπουμε τον Μιχαλολιάκο να αναζητεί τον μυθολογικό τραγόμορφο Πάνα (αυτός κι αν είναι προϊόν φυλετικής καθαρότητας), ο οποίος μάλιστα δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει παρά να εμφανίζεται συνεχώς στους τσοπάνηδες της γενέτειράς του Αρκαδίας.



Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Να λοιπόν και η απάντηση στο ερώτημα "γιατί ο Μιχαλολιάκος δεν έχει πάει ως τώρα στο Άγιον Όρος". Επειδή ασφαλώς έψαχνε με τη γκλίτσα του στα βοσκοτόπια της Αρκαδίας τον Μέγα Πάνα.
Και αυτό διότι η αναγέννησις του Ελληνισμού σημαίνει επιστροφή στο 12θεο. Απλά και χριστιανικά.

Πάμε στο ίδιο τεύχος πάλι, σε ένα άρθρο-ωδή στον Παγανισμό, που δεν κολακεύει και τόσο τον Χριστιανισμό:


Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο, εδώ.


Ενώ σε ένα άλλο άρθρο υμνείται ο -από χριστιανικής απόψεως- καταραμένος βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουλιανός (ο παραβάτης), διότι προσεπάθησε να σταματήσει την χριστιανική παρακμή ανασταίνοντας τους ωραίους Θεούς των Ελλήνων.


Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο, εδώ.


Στο περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ", της νεολαίας της Χρυσής Αυγής, που εκδόθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 2000, στο άρθρο "Φωνή από το παρελθόν" υπενθυμίζονται τρεις ημερομηνίες παγανιστικών εορτών, ενώ παράλληλα λοιδορείται ο Χριστιανισμός.


Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.


Ενώ σε ένα άλλο άρθρο, ονόματι "Η Νίκη του Ηλίου" μας πληροφορούν ότι, 2 ημέρες προ των Χριστουγέννων, εορτάζουν την έλευσιν του Υπερβορείου Απόλλωνος.


Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.


Στο περιοδικό "Χρυσή Αυγή", του Οκτωβρίου 1988, το άρθρο "Ο Ιουδαιοχριστιανισμός και η θρησκεία της Ευρώπης" μας εξηγεί πως ο Ιουδαιοχριστιανισμός εμφύτευσε τον Εβραϊκό σκοταδισμό στην Ευρώπη και καταλήγει σε μια παντελώς αιρετική εικόνα για τη σημερινή Εκκλησία. Το σπουδαιότερο στο άρθρο αυτό είναι, ότι αποτελεί μέρος της "Διακήρυξης των Ιδεολογικών Αρχών" της Χρυσής Αυγής.


Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Οκτ. 1988]. Όλο το άρθρο, εδώ.


Και πάμε και στο τελευταίο, που είναι και το αποκορύφωμα.
Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" (της νεολαίας της Χρυσής Αυγής), 5 Ιουνίου 2000.
Στο άρθρο "Ο Λευκός Εωσφόρος του 21ου αιώνα", υμνείται, και δη σε επίπεδο λατρείας, ο Εωσφόρος, που οι δούλοι και οι υποταγμένοι τον λένε Διάβολο και Σατανά και αυτός γελά (...)


Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.


Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με την παράθεση πάμπολλων τέτοιων άρθρων από τα έντυπα της Χρυσής Αυγής, αλλά για λόγους οικονομίας χώρου σταματάμε εδώ, γιατί πιστεύουμε πως αυτά είναι αρκετά για να σχηματίσει κανείς μια γενική εικόνα.

Δεν έχουμε βέβαια τίποτα εναντίον των θρησκευτικών πιστεύω των άλλων, γιατί αυτά, βάσει των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, πρέπει να εξασκούνται ελεύθερα. Πράγμα που ασφαλώς οφείλουν να σεβαστούν και οι αλλόθρησκοι, δηλαδή οι χριστιανοί πατριώτες, οι ιερείς που ευλογούν τα εγκαίνια των γραφείων και οι πολλοί χρυσαυγίτες καλόγεροι του Αγίου Όρους που σκοπεύουν να ψηφίσουν την Χρυσή Αυγή στις εκλογές.
Στο κάτω-κάτω της Ιεράς Γραφής, παιδί του Θεού είναι και ο Εωσφόρος.

ΤΗ ΣΒΑΣΤΙΚΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ


Περιοδικά "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Μάι.-Ιούν. 2007 & Ιουλ. 2006].

Μιά μικρή παρένθεση εδώ, μιας και το 2ο Κεφάλαιο ξεκινάει με τη λέξη "σβάστικα".
Από τότε που εμφανίστηκε ο νεοναζισμός στην Ελλάδα, ακούγεται συχνά το επιχείρημα ότι "η σβάστικα είναι ελληνικό σύμβολο"...
Η αλήθεια είναι, ότι η σβάστικα είναι τόσο ελληνικό σύμβολο, όσο ελληνικά σύμβολα είναι και ο κύκλος, το τετράγωνο, ο ρόμβος και ο σταυρός. Δηλαδή έχει εμφανιστεί σε αρχαιολογικά εύρηματα τόσων πολλών πολιτισμών, διάσπαρτων στα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, και ενίοτε αρχαιότερων του ελληνικού (βλ. π.χ. Ινδίες -εξ ου και η σανσκριτική ονομασία "σβάστικα"), που δεν μπορεί να διεκδικήσει καμιά απολύτως εθνικότητα, πόσω δε μάλλον ελληνικότητα.
Αυτοί λοιπόν που ισχυρίζονται ότι η σβάστικα είναι ένα ελληνικό σύμβολο, είναι κυρίως αυτοί που ψάχνουν άλλοθι για να χρησιμοποιήσουν το ναζιστικό σύμβολο του Χίτλερ, όπως ακριβώς θα έκανε δηλαδή και κάθε ορφανό του Αδόλφου που σέβεται τον εαυτό του.

Το 2ο Κεφάλαιο γράφεται με αφορμή την αποποιητική στάση που κρατάει τον τελευταίο καιρό η Χρυσή Αυγή απέναντι στον γερμανικό ναζισμό που πάντα αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει. Τους λόγους για τους οποίους τονίζεται το "γερμανικό", θα βαρεθείτε να τους βλέπετε σε όλο το υπόλοιπο άρθρο.
Η απάντηση στο ερώτημα, γιατί η Χρυσή Αυγή αποποιείται τη λατρεία της για τον Χίτλερ και τους συν αυτώ, είναι ασφαλώς, επειδή δύσκολα κάποιος, όσο πατριωτάρας και να είναι, θα ψήφιζε συνειδητά ένα χιτλερικό κόμμα στη χώρα που υπέφερε τα πάνδεινα από τον ναζισμό.

Έτσι ακούμε συνέχεια, από διάφορους κλακαδόρους του Μιχαλολιάκου, αλλά και από τον ίδιο, το υπέροχο "η Χρυσή Αυγή είναι απλά ένα εθνικιστικό κόμμα". Ένα άλλο που διαβάζουμε σε διάφορες ναζιστικές φωλιές στο διαδίκτυο, είναι ότι ο φασισμός ήταν ο ιταλικός εθνικισμός, ο ναζισμός ήταν ο γερμανικός εθνικισμός και ότι αυτά τα δύο δεν έχουν καμία σχέση με τον εθνικισμό/εθνικοσοσιαλισμό της Χρυσής Αυγής.



Πρόσφατα μάλιστα είδαμε και το κοκκινόμαυρο σύμβολό τους με τον "μαίανδρο", που παραπέμπει ξεκάθαρα στην κοκκινόμαυρη ναζιστική σημαία με τη σβάστικα, ως εκ ψηφοθηρικού θαύματος να αλλάζει συνεχώς χρώματα. Στην παραπάνω φωτογραφία έχει γαλαζώσει, ενώ στο επόμενο βίντεο έχει κιτρινίσει [δείτε το εδώ]. (Εκπομπή "Μακελειό", 11.02.2012. Πηγή βίντεο (όλη η εκπομπή), εδώ).

Σε απόσπασμα της ίδιας εκπομπής θα δούμε [εδώ] από τον Μιχαλολιάκο το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποποίησης του ναζισμού του (αυτό δηλαδή που αναφέραμε πιο πάνω).

Αυτούς, λοιπόν, που λένε ότι η Χρυσή Αυγή συμμετείχε σε συνέδρια/εκδηλώσεις φασιστικών και ναζιστικών κινημάτων στην Ευρώπη, ο Μιχαλολιάκος λέει πως τους υποτιμά, δεν τους σέβεται και ότι του ρίχνουν λάσπη.
Ας μας υποτιμήσει κι εμάς τότε για τη λάσπη που θα του ρίξουμε τώρα.

Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι από ομιλία του Μιχαλολιάκου στο Μιλάνο, σε εκδήλωση του ιταλικού φασιστικού (έτσι αποκαλούνται και οι ίδιοι) κόμματος "Forza Nuova".


Μιλάνο, 26.05.2010, ομιλία σε εκδήλωση της Forza Nuova. Δείτε την ομιλία, εδώ.

Φυσικά δεν έχει συμμετάσχει, αυτός και η συμμορία του, μόνο σε αυτή την ξένη φασιστική εκδήλωση. Οι συμμετοχές είναι πάρα πολλές τις τελευταίες δεκαετίες και μία από αυτές ήταν και τον Μάιο του 2005, όπου η Χρυσή Αυγή έτρεξε στο Βερολίνο για να κλάψει παρέα με τα γερμανικά ναζιστικά και φυλετικά της πρότυπα, δηλαδή τα στελέχη του γερμανικού ναζιστικού κόμματος NPD, για την επέτειο της ήττας του Χίτλερ τον Μάιο του 1945.
Ξεκινάμε από το τότε πένθιμο εξώφυλλο του περιοδικού "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" (Ιούνιος-Ιούλιος 2005) και, μετά από μια σειρά θεάρεστων γερμανοτσολιάδικων άρθρων, θα καταλήξουμε στο περιοδικό της "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ", με το άρθρο της επίσκεψης της Χρυσής Αυγής στο μοιρολόι του Βερολίνου:


Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005]

Ο οδυρμός και η συγκίνηση, για τις μαυροκόκκινες σημαίες που ανεμίζουν ξανά στο Βερολίνο, συνεχίζεται ασφαλώς και στα δακρύβρεχτα ενδότερα του περιοδικού, όπου οι wannabe άριοι Γερμανοί επίσης μας γνωστοποιούν ότι δεν έχουν φυσικά κανέναν λόγο να γιορτάζουν την επέτειο της ήττας του Χίτλερ.


Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005]

Δεν γιορτάζουμε, γιατί ο κόσμος χωρίς τον Χίτλερ είναι απάνθρωπος. Ενώ με τον Χίτλερ θα έσφυζε από ανθρωπιά και καλοσύνη..


Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005]


Ακολουθεί ένα άρθρο όπου τελικά αποφασίζεται πως οι νικητές είναι οι "πρόγονοί" τους και συνεχίζεται με βασανιστικό σπαραγμό για τον έντιμο(!) αγώνα των Γερμανών ναζί, τις τραγικές απώλειες των στρατιωτών και αξιωματικών τους, για το πόσο άδικα τους φέρθηκαν και την ανάγκη δικαίωσής τους.


Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Ομολογουμένως, δεν περιμέναμε τόση συμπόνια και ανθρωπιά από όντα που ξεχειλίζουν από ρατσιστικό μίσος και υμνούν γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις. 

"Ν": Αν θέλετε, διαβάστε το υπόλοιπο αφιέρωμα εδώ.
Και ένα εξαιρετικό αναλυτικό αφιέρωμα (με περισσότερα στοιχεία) στη σχέση Χρυσής Αυγής και Ορθοδοξίας εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου