ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: Ρώσος ιερέας σώζει 2000 βρέφη από άμβλωση

Ένας ορθόδοξος ιερέας από την περιοχή του Βόλγκογκραντ (πρώην Στάλινγκραντ) της Ρωσίας επαινέθηκε από το ρωσικό Υπουργείο Υγείας, για το έργο του στη μείωση του αριθμού των αμβλώσεων στην περιοχή του. Με τις προσωπικές του προσπάθειες με παροχή συμβουλών και βοηθώντας τις γυναίκες να κρατήσουν τα μωρά τους, τα ποσοστά αμβλώσεων έχουν μειωθεί στην περιοχή Volgograd κατά 25 τοις εκατό κατά τα τελευταία πέντε χρόνια.

Ο πατέρας Alexis Tarasov άρχισε το έργο διάσωσης ανθρωπίνων ζωών στη δική του ενορία στην πόλη Voljsk, όπου είπε ότι πέρασε ώρες μιλώντας με γυναίκες που σκέφτονταν να κάνουν άμβλωση. Μετά από μία περίοδο με επισκέψεις στο τοπικό νοσοκομείο, αποφάσισε μαζί με άλλους ομοϊδεάτες του ιερείς, να δημιουργήσει ένα κέντρο κρίσης εγκυμοσύνης.

Με την υποστήριξη της επισκοπής του, πλησίασε τις τοπικές αρχές για να συμβάλουν στη διεύρυνση του έργου.

«Το πρόγραμμα εγκρίθηκε το 2002 από τη διοίκηση του Voljsk», δήλωσε ο πατέρας Αλέξης. "Στη συνέχεια, αναπτύχθηκε η ιδέα για τη δημιουργία ενός περιφερειακού κέντρου, με την υποστήριξη της διοίκησης του Volgograd."

Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία του Κέντρου για την Προστασία της Μητρότητας και της Παιδικής Ηλικίας, υπό την εποπτεία της Ορθόδοξης Ιατρικής Εταιρείας "Αρχάγγελος Ραφαήλ".

Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας, πάνω από 2.000 γυναίκες του Volgograd έχουν επιλέξει να εγκαταλείψουν την αρχική τους πρόθεση να προβούν σε άμβλωση από την εποχή εκείνη.

Ο πατέρας Alexis εξήγησε ότι το επίκεντρο του έργου του είναι απλό: να παρέχει στις γυναίκες εκπαιδευμένους ανθρώπους που με συμπάθεια θα ακούσουν τις ανησυχίες τους και θα δώσουν πλήρεις πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία της άμβλωσης και τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία τους, και θα τους προσφέρουν το υλικό που χρειάζονται για να βοηθηθούν.

«Αρκετά συχνά, το μόνο πράγμα που απαιτείται για να αποτρέψουμε μια μητέρα από αυτή την τρομερή απόφαση είναι απλά να μιλήσει σε κάποιον με ανοιχτή καρδιά», είπε ο πατέρας Αλέξης.

Η Ναταλία Ermishkina, 31 ετών, είναι μια από τις γυναίκες που ο πατέρας Αλέξης απέτρεψε από την άμβλωση. Η νεαρή μητέρα είπε ότι είχε χάσει το δωμάτιό της στις εργατικές κατοικίες, αφού εγκαταλείφθηκε από τον άνθρωπο που υποσχέθηκε να την παντρευτεί και να μεγαλώσει το παιδί τους. Από απόγνωση, η Ναταλία αποφάσισε να ξεφορτωθεί το παιδί.

«Ο ψυχολόγος στην προγεννητική με άκουσε και με συμβούλεψε να μιλήσω στον πατέρα Αλέξη», δήλωσε η Ναταλία. «Πήγα σ 'αυτόν και δεν το μετανιώνω. Γέννησα την Αλεξάνδρα, και το Κέντρο με βοήθησε όσον αφορά τη στέγαση και τα ρούχα για το παιδί. Έχω μια κόρη, και τώρα αρχίζω να πιστεύω και να προσβλέπω σε μια καλύτερη ζωή».

"Σήμερα, όλες οι γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση αποστέλλονται από τους γυναικολόγους για διαβουλεύσεις με ψυχολόγους που εργάζονται σε κάθε προγεννητικό νοσοκομείο", δήλωσε ο Νικολάι Zarkin, επικεφαλής ιατρός του Κεντρικού Μαιευτηρίου Νο 2 στο Volgograd.

Ο Zarkin δήλωσε ότι μετά τις διαβουλεύσεις αυτές, το 20 τοις εκατό από τις γυναίκες αρνούνται την άμβλωση και θέλουν να γεννήσουν τα παιδιά τους.

Ο πατέρας Αλέξης παρέχει βοήθεια για τις μητέρες, αφού γεννήσουν τα παιδιά τους, με την παροχή νομικής βοήθειας, καθώς και με ρούχα στο Κέντρο για την Προστασία της Μητρότητας και της Παιδικής Ηλικίας, και προσβλέπει στην παροχή περισσότερων κατοικιών.

"Όπου είναι δυνατό, προσπαθούμε να βοηθήσουμε τις γυναίκες που έχουν ανάγκη. Υπάρχει τώρα μια οξεία ανάγκη για τη δημιουργία περισσότερων σπιτιών για μητέρες που χρειάζονται στέγαση. Είναι σημαντικό να χτίσουμε σπίτια και να τα εξοπλίσουμε, έτσι ώστε οι γυναίκες να μπορούν να ζουν με τα παιδιά τους μέχρι το στεγαστικό τους πρόβλημα να επιλυθεί", δήλωσε ο πατέρας Αλέξης. "Αλλά είναι δύσκολο χωρίς τη βοήθεια από τις αρχές και, χωρίς ευεργέτες, να μπορέσουμε να το κάνουμε."

Η Pravoslavie News αναφέρει ότι στον πατέρα Αλέξη έχει δοθεί ένα βραβείο από το Παγκόσμιο Συνέδριο των Οικογενειών για τον πολυετή αγώνα του υπέρ της ζωής.

"Νεκρός": Προσθέτουμε το παρακάτω, από εδώ:

Θα ξεκινήσω με τα καλά νέα: ένα απόσπασμα από κείμενο του γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας για τα άγνωστα θύματα των εκτρώσεων, τις μανάδες (βέβαια κάποιες δε θεωρούν πως έκαναν κάτι κακό, άρα δεν υποφέρουν - εκείνες ας σταθμίσουν πόσο τις αφορά αυτό το κείμενο· ίσως και καθόλου, αλλά ίσως τις αφορά και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη).

Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Γράφει ο γέροντας (από εδώ):

Βέβαια το αμάρτημα συγχωρείται, αφ' ης στιγμής κατατεθή στην Ιερά, στην παντοδύναμη Εξομολόγησι, όπου δεν μένει τίποτε ασυγχώρητο. Ο Θεός είναι αγάπη και «ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α' Ιωαν. 4, 17). Είναι όμως και δικαιοσύνη. Γι' αυτό οι γυναίκες που έχουν κάνει αυτό το αμάρτημα, ας μην επαναπαύωνται ότι εξομολογήθηκαν τις εκτρώσεις, που έχουν ήδη κάνει. Θα πρέπει σε όλη τους την ζωή να χύνουν δάκρυα μετανοίας. Πολλές απ' αυτές νιώθουν ανικανοποίητες καίτοι εξομολογήθηκαν. Γιατί; Διότι ακόμη δεν μετενόησαν εσωτερικά, δεν έχυσαν το αναλογούν δάκρυον, το οποίον θα ξεπλύνη το αίμα της εκτρώσεως ή των εκτρώσεων. Η μετάνοια είναι πολύ μεγάλη, απέραντη. Απόδειξις της αγάπης και της ευσπλαχνίας του Θεού είναι αυτό το «ζην», το ότι ζει ο άνθρωπος και μετά το έγκλημα. Ζει και αυτό σημαίνει ότι τον περιμένει ο Θεός, κι αφού τον περιμένει δεν πρέπει να χάση την ευκαιρία, πρέπει να την εκμεταλλευθή. [...]

Όσον περισσότερον μετανοεί ο άνθρωπος, κι όσον περισσότερον χύνει δάκρυα μετανοίας, τόσον περισσότερον η καρδιά του Θεού αλλοιώνεται. Εις βάθος γίνεται η καταλλαγή [=συμφιλίωση] του Θεού μετά του αμαρτωλού ανθρώπου, και ιδιαίτερα στην περίπτωσι αυτού του εγκλήματος της εκτρώσεως, όπου επιβάλλεται η ροή των δακρύων να μη σταματήση το δάκρυ μέχρι τελευταίας αναπνοής....

Γι' αυτό κι εμείς δεχόμεθα τους πάντες σ' αυτό το σωτήριο λουτρό, σ' αυτό το λιμάνι που λέγεται εξομολόγησις. Κι εκεί αράζει το κάθε τσακισμένο καράβι από τις φουρτούνες του ωκεανού. Είτε το έχουν δείρει άνεμοι ή φουρτούνες ή ληστές, ο,τιδήποτε κι αν είναι αυτό, έρχεται και γωνιάζει σιγά - σιγά. Του έχουν φύγει τα κατάρτια, τα πανιά και το μόνο που περισώζεται είναι το σκάφος, ο σκελετός. Και μπαίνει μέσα στα συνεργεία τα διορθωτικά, διορθώνονται όλα αυτά τα πράγματα και γίνεται πάλι καινούριο το καράβι αυτό.

Έτσι μία ήμερα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα· ήλθε μία γυναίκα στο μυστήριο -εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά- και μου παρουσιάζει η καημένη πενήντα εκτρώσεις! Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην κρίσι του πνευματικού· πενήντα φόνοι παιδιών! Φυσικά εφ' όσον ο Θεός την έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησις του Θεού ότι την ανέχεται και την περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος, ο οποίος θα της φερθή κατ' άλλον τρόπον; Την πήρα βέβαια με πολλή στοργή, με πολλή αγάπη, προσπάθησα να την βολέψω και της έδωσα εκείνο το φάρμακο που της χρειαζότανε.

Σκεφθήτε πόσα χρόνια περάσανε· την βασάνιζε το αμάρτημα αυτό και δεν είχε την τόλμη να το πη! Και γύρισε πίσω με την ελπίδα της σωτηρίας. Πόσο τρομερή είναι η αγάπη του Θεού! Αλλά και η χαρά των Αγγέλων! «Επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι μεγάλη χαρά γίνεται εν τω ουρανώ» (Λουκάν 15, 7). Δεν είναι μόνον το ότι μετανοεί ο άνθρωπος και κλαίει και οδύρεται την κατάντια του και ο Θεός τον σώζει, αλλά και ότι παραχρήμα [=αμέσως] γίνεται και στον ουρανό χαρά. Ολόκληρος ο ουρανός πανηγυρίζει και οι Άγγελοι υμνούν και αινούν τον Θεό για την σωτηρία μιας αθανάτου ψυχής!

«Μακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι» (Ψαλμ. 31, 32)· δηλαδή είναι ευτυχής ο άνθρωπος, ο οποίος αξιώθηκε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του. Τι ευχαριστία να αποδώση κανείς στον Θεό! Σκέψου· εγώ να έχω ζήσει χίλια χρόνια, να έχω κάνει όλα τα εγκλήματα του μεγαλύτερου εγκληματία και τελικά να με φωτίση το έλεος του Θεού, να επιστρέψω, για μια στιγμή να τα καταθέσω όλα και μέσα σε δύο λεπτά, σε λίγη ώρα να βρεθώ δίκαιος, να βρεθώ λουσμένος, να βρεθώ στους ουρανούς! Μα εκείνα τα χίλια χρόνια τι γίνονται; Πάνε εκείνα· μην τα λογαριάζεις, δεν υπάρχουν τώρα, έχουν σβήσει, δεν ζητούνται αυτά πλέον, βγήκαν από τα κατάστιχα των δαιμόνων αμέσως, πάραυτα! Είναι διαταγή του Θεού! Με το κάθε αμάρτημα που καταθέτεις, πατάει το κουμπάκι του «κομπιούτερ», τακ, άφεσις! Τακ, άφεσις! Άφεσις! Με άθροισμα από κάτω «μηδέν». Λευκό μητρώο! Ύστερα, είναι να μην προσκυνής αυτόν τον Θεό, να μην πέσης κάτω και να κλαις από αγάπη και έρωτα και πόθον Θεού;...

Εύχομαι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος να μας επισκιάζη όλους και να μας διατηρή εν Χριστώ. Αμήν.