Ο Άγιος Αθανάσιος του Μπρεστ Πολωνίας (25 Ιουλίου 1648)

Τι είναι η Ουνία

 

ΑΠΟ ΕΔΩ

Η λέξη Ουνία προέρχεται εκ της Πολωνολατινικής λέξεως Unia που σημαίνει την ένωση και χρησιμοποιήθηκε γιά πρώτη φορά στην Πολωνία, όπου οι Ιησουΐτες συνέλαβαν και εφήρμοσαν σχέδιο γιά την ένωση των Ορθοδόξων μετά της Παπικής αιρέσεως. Η ίδια προσπάθεια επεξετάθη αργότερα στους Κόπτες, τους Νεστοριανούς, τους Χριστιανούς του Μαλαμπάρ, τους Μαρωνίτες και γενικώς σε όλους τους χριστιανούς οι οποίοι δεν ακολουθούσαν τον Πάπα. Η ένωση γιά τον παπισμό είναι το πρόσχημα. Ο αληθής σκοπός της Ουνίας είναι η υποταγή των πάντων στον Πάπα.

["Ν": Ουνίτες υπάρχουν και στην Ελλάδα ("Ελληνόρρυθμοι Καθολικοί"). ΕΥΧΗ ΜΑΣ να ανακαλύψουν τις ορθόδοξες ρίζες τους, όπως αυτοί και αυτοί]

Ο βίος του Αγίου Αθανασίου του Μπρεστ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ

Ο άγιος Αθανάσιος του Μπρεστ της Πολωνίας έ­ζησε στην εποχή που πραγματοποιήθηκε η απόφαση της Ουνίας για ένωση μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλη­σίας και της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας το 1596. Αυτή έγινε με την εξουσία και την βία και την βοή­θεια του πολωνικού κράτους. Όσοι έμειναν πιστοί στην ορθόδοξη πίστη υπέφεραν πολλούς και διαφό­ρους διωγμούς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι ορθόδο­ξοι να φύγουν στα άγρια μέρη της χώρας, ή ενώνο­νταν σε ορθόδοξες ομάδες κάτω από την προστασία λίγων αριστοκρατικών ορθοδόξων. Οι περισσότεροι από τους πλουσίους πέρασαν στον Ρωμαιοκαθολικισμό, επειδή είχαν μεγάλα προνόμια και περισσότερη ελευθερία από το κράτος. Στην επιβουλή της Ουνίας εργάστηκαν τα Ιησουιτικά σχολεία, δηλαδή τα φανα­τικά τάγματα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Οι ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλεως Μπρεστ άρχι­σαν να δημιουργούν εκκλησιαστικές κοινότητες με σκοπό την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, επειδή τα α­νώτερα πρόσωπα της Ορθοδόξου Εκκλησίας τα κα­θόριζε ο κράλης της Πολωνίας, δεν είχαν σταθερή πί­στη, ζούσαν με κοσμικό τρόπο, δεν μπορούσαν να α­ντιδράσουν στην βούληση της κρατικής εξουσίας, αλλά και με την θέλησή τους βοηθούσαν για την πραγ­ματοποίηση των σκοπών της Ουνίας. Αυτοί οι ιεράρχες υπέγραψαν την παράνομη Ουνία το 1596 στο Μπρεστ.

Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε αυτήν την εποχή το 1597 στο Μπρεστ. Η οικογένειά του ήταν μέλος της Ορθόδοξης Κοινότητος Μπρεστ. Ο Αθανάσιος έλαβε υψηλή μόρφωση, έμαθε ρωσικά, πολωνικά, ελ­ληνικά και λατινικά. Σε ηλικία 30 χρόνων ήρθε στο Μοναστήρι του Αγίου Πνεύματος στο Βίλνο, και από εκεί τον μετέφεραν στο μοναστήρι Κουπιάτσκι. Στο δρόμο ο Αθανάσιος συνάντησε ένα ανάπηρο, τον πή­ρε στην πλάτη του, και αυτός τον εδίδαξε την νοερά αδιάλειπτη προσευχή του Χριστού. Στο μοναστήρι Κουπιάτσκι υπήρχε θαυματουργή εικόνα της Πανα­γίας, η οποία εμφανίστηκε σ' αυτόν τον τόπο το 1182. Αυτή η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας είχε διαδραματίσει μεγάλη επίδραση στην ζωή του Οσίου Α­θανασίου. Μία φορά άκουσε ο άγιος φωνή από την ει­κόνα της Παναγίας που τον είπε να πάει στην Μόσχα για να πάρει από τον αυτοκράτορα της Ρωσίας βοή­θεια, όπως και έγινε. Όταν γύρισε από την Μόσχα κατά παράκληση των αδελφών της Μονής έγινε ηγού­μενος στο Μοναστήρι του Αγίου Συμεών στο Μπρεστ.

Το 1647 επήγε στην Βαρσοβία, στον κράλη της Πολωνίας Βλαδισλάβ και με τις προσπάθειές του επέ­τυχε να δοθούν όλα τα προνόμια στις ορθόδοξες κοι­νότητες του Μπρεστ, ως και την εξασφάλιση της ε­λευθερίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στο γράμμα ό­μως του Κράλη οι τοπικές αρχές του Μπρεστ απήντη­σαν: Να γίνετε όλοι ουνίτες και τότε όλα θα κάνουμε δωρεάν. Η ανώτατη ορθόδοξη ιεραρχία της Βαρσο­βίας δεν ενδιαφέρθηκε για την υπόθεση αυτή. Ο Αθα­νάσιος μόνος, με στενοχώρια και λύπη προσευχόταν στο Θεό. Μια φορά και ενώ ο Όσιος διάβαζε τον Α­κάθιστο ύμνο άκουσε φωνή της Παναγίας, που έλεγε: Αθανάσιε πήγαινε και έλεγξε τώρα, την δικαιοσύνη στην Βουλή, με την βοήθεια της δικής μου εικόνας Κουπιατίσκοϊ, ομιλώντας για την δίκαιη τιμωρία του Θεού, που θα έρθει, εάν δεν αλλάξει πολιτική κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ας καταδικάσουν πρώτα απ' όλα την Ουνία, εδώ είναι η πρώτη ανάγκη, και τό­τε και γι' αυτούς ακόμη όλα θα είναι καλά.

Κατά την θέληση της Παναγίας ο Όσιος έδωσε για όλα τα μέλη της βουλής μικρές εικόνες της Πανα­γίας, που περιείχαν λόγια για τον κίνδυνο της τιμω­ρίας τους, διότι επροστάτευαν την Ουνία και καταπίε­ζαν τους ορθοδόξους, και στην συνέχεια μίλησε με θάρρος υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως κατά την πα­ρουσία του κράλη.

Λόγω της παρουσίας του στην Βουλή ο Όσιος Α­θανάσιος υπέφερε πολλά από τους συνθηκολογήσαντας με τους Ουνίτας Ορθοδόξους Ιεράρχας. Τον έ­λεγαν τρελλόν, τον έβαλαν στην φυλακή, τον έπαυ­σαν από ιερέα και τον έστειλαν για δίκη στον Μητροπολίτη του Κιέβου Πέτρο Μογίλα. Ο μητροπολίτης εδικαίωσε τον Αθανάσιο και έκρινε την απόφαση της Βαρσοβίας άδικη.

Ο Αθανάσιος εγύρισε στο μοναστήρι και εζούσε με ησυχία και προσευχή την κατά Θεό πολιτεία. Αλλά άκουσε ακόμη μία φορά φωνή της Παναγίας, η ο­ποία του έλεγε να πάει και πάλι στην Βουλή και να μιλήσει αντί της Ουνίας, για τους Ρωμαιοκαθολικούς. Δεν πρόλαβε όμως να πάει στην Βουλή, τον έπιασαν, τον φυλάκισαν και τον μετέφεραν στην Βαρσοβία. Άδικα τον υποπτεύθηκαν για συνεργασία με την Μόσχα.
Από την φυλακή έγραψε γράμμα στον κράλη της Πολωνίας, στον οποίον έλεγε για τους διωγμούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του θύμισε την υπόσχεσή του, όταν έγινε κράλης, ότι θα βοηθήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία....

Ο κράλης απεφάσισε να ελευθερωθεί ο Αθανά­σιος, μόνον στην περίπτωση που θα τον πάρει μαζί του ο Μητροπολίτης Κιέβου. Μετά τον θάνατον του Μητροπολίτου Κιέβου Πέτρου Μογίλα, 1647, ο Αθα­νάσιος ήλθε στο μοναστήρι του. Την 1 Ιουλίου του 1648 ήλθαν στο μοναστήρι στρατιώτες και φυλάκισαν τον άγιον Αθανάσιον. Όταν δεν βρήκαν ενοχοποιητι­κά στοιχεία του είπαν, ότι «παραμέρισε την αγία Ουνία». Ο Αθανάσιος έκαμε τον σταυρόν του και επανέ­λαβε προηγούμενά του λόγια. Τότε τον έβαλαν στην φυλακή στο κάστρο.

Την 5 Σεπτεμβρίου τον μετέφεραν στην μεγαλύτε­ρη φυλακή πίσω από την πόλη. Τον επισκέπτονταν οι ιησουίτες μοναχοί και ζητούσαν να αρνηθεί την Ορθοδοξία. Ο άγιος τους απαντούσε: «Ας γνωρίζουν οι ιησουίτες ότι, όπως τους αρέσει να μένουν στις περιποιήσεις αυτού του κόσμου, έτσι μου αρέσει τώρα να πεθάνω για την Ορθοδοξία».

Ο διευθυντής των φυλακών είπε στους ιησουίτες. «Αυτός τώρα είναι στα δικά σας χέρια, να κάνετε μ' αυτόν, ότι θέλετε».

Τότε τον πήραν στο δάσος, τον βασάνιζαν με φω­τιά. Μετά φώναξαν ένα οπλοφόρο στρατιώτη και ε­τοίμασαν τον λάκκο του. Τελευταία φορά του είπαν να αλλάξει την πίστη του και τις απόψεις του, αλλά αυτός είπε: «Ότι είπα νωρίτερα, με αυτό και θα πεθά­νω». Ο στρατιώτης πυροβόλησε, αλλά ο Άγιος έμει­νε όρθιος, με την βοήθεια του δένδρου που ήταν πίσω του. Τότε απεφάσισαν να τον βάλουν στο λάκκο. Ο άγιος Αθανάσιος σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό, σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος και έπεσε μόνος του, σιγά-σιγά στο λάκκο. Όταν ήταν ακόμη ζωντα­νός επάνω του έβαλαν χώμα και άμμο, αργότερα έτσι και τον ευρήκαν ξαπλωμένον. Εκείνη την νύκτα στην πόλη Μπρεστ κανείς από τους μοναχούς, αλλά και πολλοί από τους πιστούς δεν κοιμήθηκαν.

 Την 1η Μαΐου οι μοναχοί βρήκαν το σώμα του ομολογητού και μάρτυρος Αθανασίου, το πήραν την νύχτα και άλλη μέρα το έθαψαν στο Μοναστήρι στο Μπρεστ. Το σώμα του Αγίου έμεινε άφθαρτο. Το 1818 όμως εκάηκε, αλλά μέρος από το άγιον λείψανόν του σώθηκε και φυλάσσεται στην Εκκλησία του Α­γίου Αθανασίου στο Μπρεστ....

Ο βίος του Αγίου Αθανασίου γράφτηκε για πρώ­τη φορά τον 17ον αιώνα. Η μνήμη του εορτάζεται 25 Ιουλίου και 5 Σεπτεμβρίου.

«Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Πολωνίας και η αγιοποίησις
των Μαρτύρων της Επαρχίας Χελμ, 8 Ιουνίου 2003».
Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Άλλοι ορθόδοξοι μάρτυρες που αντιστάθηκαν στην επιβολή της Ουνίας στην Κεντροανατολική Ευρώπη

Μια πριγκίπισσα που αντιστάθηκε ειρηνικά στους ουνίτες

Ουνία (ενότητα στο blog μας)