Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης (μερικά posts)


Το πρωί, στη λειτουργία, οι ορθόδοξοι χριστιανοί ασπαζόμαστε (χαιρετάμε με φίλημα) το σταυρό του Χριστού, για να πάρουμε τη θεία χάρη και να ενισχυθούμε στον αγώνα της νηστείας και της ηθικής μας αναβάθμισης.
Φυσικά, λέγοντας "το σταυρό του Χριστού" εννοώ το συμβολικό ομοίωμα του σταυρού αυτού, που αποτελεί και το βασικό χριστιανικό σύμβολο, επειδή παραπέμπει άμεσα στη σταύρωση του Κυρίου και στη διδασκαλία Του να "σταυρώνουμε τον εαυτό μας", δηλ. να θυσιαζόμαστε για τον πλησίον και να πολεμάμε ενάντια στα πάθη μας ("να σταυρώνουμε τον παλαιό άνθρωπο" μέσα μας).
Το σταυρό ΔΕΝ τον λατρεύουμε, αλλά τον τιμάμε γιατί χρησιμοποιήθηκε από το Χριστό για τη νίκη κατά του θανάτου και γιατί πάνω του χύθηκε το πολύτιμο αίμα του Χριστού δίνοντάς του αγιότητα (λεπτομέρειες δες παραπάτω, στο 3ο link).
Εννοείται ότι η θεία χάρη (η αγαθή ενέργεια του Θεού) δεν έρχεται σε μας μαγικά, αλλά ανάλογα με τη διάθεση της καρδιάς μας. Μια καρδιά πωρωμένη από κακία ή εγωισμό, δηλαδή, είναι αμφίβολο αν θα δεχτεί τη θεία χάρη, αν και η ιστορία περιέχει αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που φαίνονται πωρωμένοι αλλά τελικά ο Χριστός ενέργησε μέσα τους, μετανόησαν και έφτασαν κοντά Του.
Για την ημέρα αυτή, με τη χάρη του Θεού, παραπέμπουμε στα παρακάτω posts:

Το σχήμα του Σταυρού (ο πραγματικός σταυρός του Χριστού είχε το σχήμα που ξέρουμε ή μήπως είχε άλλο σχήμα;). Αναλυτικά και εδώ.
Γιατί κάνουμε το σταυρό μας;
Επεξηγήσεις για την τιμή προς τον Σταυρό, την ύλη και την Παναγία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου