Τουρκάνα & Πυγμαίοι: Ορθόδοξες φυλές που μας διδάσκουν

Το παρακάτω βίντεο είναι απ' αυτά που με συγκινούν βαθιά και με παρηγορούν. Μου δείχνουν πως μοιραζόμαστε το θησαυρό της Ορθοδοξίας (δηλαδή της σωτηρίας, του αληθινού & χιλιοδοκιμασμένου δρόμου για την ένωση με το Θεό) με αδελφούς μας ανθρώπους από κάθε φυλή και κουλτούρα. Δόξα τω Θεώ.

Οι Αφρικάνοι ορθόδοξοι έχουν να διδάξουν πολλά σε μας, που πρώτα εξαρτηθήκαμε απόλυτα απ' το χρήμα και τώρα, που μας το αφαιρούν, δεν έχουμε πια τίποτα. Ξεχάσαμε το Χριστό, στηρίζοντας τις ελπίδες μας στα λεφτά μας (και στη σκληρή δουλειά για να τα αποχτήσουμε, μόνη μας έγνοια στη φτωχή ζωή μας, ή να ξεπληρώσουμε τα δάνειά μας κ.τ.λ.) και τώρα δεν έχουμε ούτε λεφτά, αφού μας τα πήραν, ούτε Χριστό. Τυχαίο ή σχέδιο;

Μέσα στη σαβάνα οι Αφρικάνοι ορθόδοξοι πλησιάζουν το Θεό με μηδενικά καταναλωτικά αγαθά. Όπως οι δικοί μας παπούδες. Η σύγχρονη κοινωνική ανθρωπολογία αρνείται τον όρο "υπανάπτυκτος" λαός - δέχεται πως κάθε πολιτισμός είναι ανεπτυγμένος, απλά η ανάπτυξη δεν είναι παντού η ίδια ούτε και έχει την ίδια έννοια. Εμείς όμως τους παπούδες μας (αυτάρκεις, ελεύθερους, ακόμη κι όταν ήταν σκλάβοι, φίλους των αγίων, της Παναγίας και του Χριστού, του Θεού) τους θεωρούμε υπανάπτυκτους και δε θέλουμε να γυρίσουμε στον τρόπο ζωής τους, ή μάλλον -για να είναι και λίγο ρεαλιστικός- στον τρόπο σκέψης και στις αξίες τους. Δηλ. στο: "Θα ζήσουμε φτωχά, με όσα έχουμε, αλλά ο μεγάλος θησαυρός μας είναι ο Χριστός. Ο αιώνιος θησαυρός μας. Όταν έχουμε το Χριστό, είμαστε πλούσιοι. Για τα άλλα, ψωμάκι και ελίτσες αρκούν".

Αυτό δεν εμποδίζει τον κοινωνικό αγώνα, αλλά τον τοποθετεί σε σωστές βάσεις. Χωρίς Χριστό, οι αγώνες καταλήγουν σε αιματοχυσίες και η μεγάλη απώλεια είναι η αιωνιότητα.

Σας προσκαλώ να απολαύσετε λοιπόν, αν μπορείτε, αυτό που απολαμβάνω κι εγώ. Είναι από το ιστολόγιο Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής.

Θεία Λειτουργία με τους Ορθόδοξους Τουρκάνα - Το μεγαλείο της απλότητας

***

Οι πρώτοι Oρθόδοξοι Πυγμαίοι

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΚΟΓΚΟ

Από το παράθυρο του Boeing 737 έβλεπα τη ζούγκλα του Ισημερινού μέσα στην υγρασία της σαν μιαπράσινη ατέλειωτη θάλασσα. Σκεπτόμουν τα όμορφα δημιουργήματα του Θεού, έλλογα και άλογα, που ζουν εκεί μέσα. Μετά από μία ώρα και δεκαπέντε λεπτά πτήσης κατεβήκαμε αγγίζοντας σχεδόν τις κορυφές των πανύψηλων δένδρων, όταν άνοιξε ξαφνικά μπροστά μας ο διάδρομος του αεροδρομίου του Impfondo.

Ανάμεσα στον κόσμο που περίμενε διέκρινα μια ψηλή μορφή με ράσο: ο διάκονος Σέργιος. Στο ναό μάς συνάντησαν αρκετοί από τους πιστούς μας με λουλούδια. Έζησα κοντά τους όμορφες ώρες προσευχής μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ζωντανή η συμμετοχή τους καθημερινά στον Όρθρο και στο Μέγα Απόδειπνο. Στη Θεία Λειτουργία του Ευαγγελισμού και της Σταυροπροσκυνήσεως γέμισε με τους νεοφώτιστους μέσα και έξω το σπίτι που νοικιάζουμε. Γέμισε και η ψυχή τους από τις αλήθειες της πίστης μας που αφορούν την Παναγία μας και τον Τίμιο Σταυρό, στην κατήχηση που ακολούθησε. Ό,τι μάς φώτισε ο Κύριος να πούμε το άκουγαν σε τρεις γλώσσες: στα γαλλικά γι’ αυτούς που πήγαν ή πηγαίνουν σχολείο, στη Λιγκάλα για πολλές από τις γυναίκες και τους αναλφάβητους και στη γλώσσα των Πυγμαίων, των Baâka, όπως τους ονομάζουν οι ντόπιοι. Οι Πυγμαίοι είναι πολυάριθμοι μεταξύ των πιστών μας και πολύ συνεπείς στον εκκλησιασμό. Μεταξύ των κατοίκων του Impfondo είναι πολυπληθείς, έχοντας δημιουργήσει δύο συνοικίες με καλύβες στις άκρες της πόλης.

Στα μέσα του Μαρτίου οργανώθηκε από το κράτος ένα διαφορετικό forum για τους Πυγμαίους. Διαμόρφωσαν εκτός της πόλεως καταλύματα, χώρους συγκεντρώσεων και ένα αμφιθέατρο για τις επίσημες εκδηλώσεις. Ήλθαν πολλοί προσκεκλημένοι και έγιναν μεγάλες δαπάνες. Θέμα: η αναγνώριση των δικαιωμάτων των Πυγμαίων και η ένταξή τους ως ισοτίμων μελών στις τοπικές κοινωνίες. Τους παραχώρησαν και ένα τμήμα του δάσους δίπλα στο ποτάμι, όπου έφτιαξαν τις καλύβες τους. Έτσι βελτιώθηκε επισήμως η θέση τους ανάμεσα στους Bandu, τους λοιπούς Αφρικανούς αλλά όχι και τα οικονομικά τους, αφού τίποτε δεν περίσσεψε γι’ αυτούς από τα χρήματα που άφθονα διέτέθησαν. Συνέχισαν να έρχονται στην Εκκλησία με τα βρώμικα κουρέλια τους. Γι’ αυτό οργανώσαμε μια επιτροπή από τους πιστούς και αγοράσαμε και τους μοιράσαμε μεταχειρισμένα αλλά καλά ρούχα από το παζάρι. Με αυτά ήλθαν και στη βάπτισή τους.

Στις 26 Μαρτίου στον ποταμό Ουμπανγκί έκανα την τρίτη ομαδική βάπτιση στο Impfondo. Μεταξύ των κατηχουμένων είχαν ετοιμασθεί είκοσι επτά, από τους οποίους δώδεκα ήταν μικρά παιδιά. Οι δέκαεπτά ήταν Bandu και οι δέκα Πυγμαίοι τέσσερις άνδρες και έξι γυναίκες. Πάλι μια πιρόγα έγινε η εξέδρα μας, ώστε το νερό να είναι αρκετά βαθύ στο σημείο της βαπτίσεως. Είχαν έλθει μερικοί πιστοί και αρκετοί από τους κατηχουμένους μας Πυγμαίους παρευρέθηκαν, για να δουν τη βάπτιση και να χαρούν μαζί με τους βαπτιζομένους. Κάθονταν στη σκιά των μεγάλων δένδρων στην όχθη του ποταμού. Εμάς μάς παρατηρούσε με το καυτό του βλέμμα ο ήλιος του Ισημερινού καθώς και οι ψαράδες που περνούσαν μπροστά μας με τις πιρόγες τους.

Πάνω από δύο ώρες κράτησε η βάπτιση και έλαμψαν οι καρδιές και τα πρόσωπα των νεοφωτίστων μαζί με τις λευκές λαμπάδες και τις λευκές μπλούζες τους, όσες μπορέσαμε να βρούμε στην αγορά. Οι άγγελοι τούς αγκάλιασαν με αγαλλίαση προστατεύοντάς τους από την οργή των δαιμόνων: Φεύγοντας ακούσαμε ένα δυνατό κρότο πίσω μας καθώς ένα τεράστιο κλαδί έσπασε από ένα γιγαντιαίο δένδρο και έπεσε ακριβώς στο σημείο που πριν τρία λεπτά κάθονταν οι οικογένειες των Πυγμαίων που παρακολουθούσαν το μυστήριο. Φθάνοντας στην Εκκλησία μας ένα μηχανάκι κτύπησε τη μικρή Ρεβέκκα, ενώ διέσχιζε τον δρόμο. Είχε παρακολουθήσει τη βάπτιση μαζί με τη μητέρα της όντας και οι δύο ορθόδοξες. Την πήγαμε γρήγορα στο Νοσοκομείο. Ευτυχώς είχε μόνον λίγες πληγές στα πόδια της, αφού ο άγγελός της την κρατούσε από τα χέρια.

Στη Θ. Λειτουργία της Σταυροπροσκυνήσεως μετέλαβαν πρώτα οι 27 και μετά σχεδόν όλοι οι πιστοί. Ακολούθησε κέρασμα και ομιλία για τον Τίμιο σταυρό. Οι Πυγμαίοι τραγούδησαν τη χαρά τους και χόρεψαν με το δικό τους διακριτικό τρόπο.

Αλλά και η δική μου χαρά ολοκληρώθηκε με τη ματαιωση της πτήσης την επόμενη ημέρα, δίδοντάς μας την ευκαιρία για μια τετραήμερη ακόμη παραμονή σ’ αυτήν την παραδοσιακή αφρικανική πόλη όπου ένα πρωτόγονο ποδήλατο με βοήθησε να την γνωρίσω καλύτερα, αλλά και να ωριμάσουν οι συνθήκες για την αγορά σήμερα κιόλας του οικοπέδου, όπου θα κτισθεί ο ναός του Αγίου Μάρκου.

Ο προστάτης της Αφρικής Ευαγγελιστής Μάρκος θα ασχοληθεί πλέον με τη νέα ορθόδοξη κοινότητα για να δοθεί συνέχεια και να υλοποιηθούν τα όνειρα των εκεί αδελφών μας.

Ιερομόναχος Θεολόγος

Δείτε και τις άλλες αναρτήσεις της ενότητάς μας Ο Χριστός στην Αφρική, αλλά & Ο Χριστός στα βάθη της Ασίας & Ινδιάνοι.