Το πρωί της 15 Ιανουαρίου 2012 κοιμήθηκε ο καθηγητής του πανεπιστημίου Στυλιανός Παπαδόπουλος. Ήταν καθηγητής της Πατρολογίας (δηλαδή της βιογραφίας και του έργου των αγίων Πατέρων & Διδασκάλων της Εκκλησίας) στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ήδη είχε γίνει Ομότιμος καθηγητής, δηλ. συνταξιούχος, μετά από πολλά χρόνια επιστημονικής και παιδαγωγικής προσφοράς.
Ο σημαντικός αυτός ορθόδοξος πνευματικός άνθρωπος κηδεύτηκε στις 15 Ιαν. στον Πανεπιστημιακό Ιερό Ναό της Καπνικαρέας στην Αθήνα και ετάφη στην Ιερά Μονή Δοχειαρείου του Αγίου Όρους, όπου μονάζει ο γιος του, π. Φιλόθεος, καθώς και ένας εγγονός του. Εδώ διαβάζουμε ότι στο τέλος της ζωής του & ο ίδιος είχε καρεί μοναχός με το όνομα Γεράσιμος και ετάφη εκεί ως μοναχός.Βιογραφία
Ο Στυλιανός Γ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις Αρχαίες Κλεωνές της Κορινθίας το 1933 και σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πατρολογία και βυζαντινολογία στην Sorbonne (Παρίσι), βυζαντινή θεολογία και φιλολογία και ιστορία της φιλοσοφίας στο Μόναχο. Εξέδωσε πολλές μελέτες-μονογραφίες για την Σχολαστική θεολογία στο Βυζάντιο, για τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας Μ. Αθανάσιο, Μ. Βασίλειο, Γρηγόριο Θεολόγο, Ιωάννη Χρυσόστομο και Κύριλλο Αλεξανδρείας.
Στη Θεολογική Σχολή Αθηνών έγινε αριστούχος διδάκτορας (1967), υφηγητής και καθηγητής (1972) της έδρας της Πατρολογίας και της Πατερικής Θεολογίας, ενώ δίδαξε και σε άλλα ανώτατα και ανώτερα ιδρύματα.
Εξέδωσε σύστημα Πατρολογίας δικής του δομής (2 τόμοι), δημοσίευσε μελέτες για σύγχρονα θεολογικοφιλοσοφικά θέματα (όπως θεολογία και γλώσσα), έγραψε αφηγηματικές βιογραφίες, οργάνωσε επιστημονικά συνέδρια (και εκτός Ελλάδας), έλαβε μέρος σε διεθνή συνέδρια, αντιπροσώπευσε το Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας σε διορθόδοξα, διεκκλησιαστικά και διαχριστιανικά συνέδρια και διαλόγους, κλήθηκε για διαλέξεις σε πανεπιστημιακές θεολογικές σχολές στην Ιταλία, Ρωσία, Αγγλία, Τσεχία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Λίβανο, Σλοβακία, Αίγυπτο και Πολωνία και συνέχισε, ως ομότιμος καθηγητής μέχρι το τέλος της ζωής του να διακονεί την πατερική θεολογία και την σχετική έρευνα. [Πηγή: Ειδησεογραφικό Πρακτορείο Ρομφαία].
Για την κοίμηση του Στυλιανού Παπαδόπουλου, ο μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας (ένας από τους σημαντικότερους επιστήμονες μελετητές της Αγίας Γραφής στην Ελλάδα) είπε σε εκπομπή του στο Ραδιοσταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας στις 17 Ιανουαρίου 2012:
"Λυπήθηκα πολύ, γιατί τον σεβόμουν όχι μόνον ως ένα σοφό πατρολόγο, αλλά και ως ένα άνθρωπο που ανέπνεε τους Πατέρες - γι' αυτό και έγραψε την καλύτερη Πατρολογία. Διότι υπάρχει και η Πατρολογία του καθηγητού Π. Χρήστου, που είναι πολύ καλή και επιστημονική, αλλά η Πατρολογία του καθηγητού Παπαδοπούλου έχει άρωμα - γι' αυτό και διαφέρει".Τα βιβλία του αείμνηστου και εξαιρετικού αυτού συγγραφέα είναι επιστημονικώς άρτια, αλλά συγχρόνως απλά και κατάλληλα για μελέτη από κάθε άνθρωπο.Ευχόμαστε ο Κύριος να αναπαύσει την ψυχή του με τους αγίους και προτείνουμε σε κάθε ενδιαφερόμενο για την πνευματική κληρονομιά της πατρίδας μας να διαβάσει τα έργα του. [Μπορείτε να δείτε τον Α΄ τόμο της μνηνειώδους Πατρολογίας του εδώ και το Β΄ τόμο εδώ (ας είναι ευλογημένοι οι αδελφοί που τα ανέβασαν, αν και πάντα υπάρχει το δίλημμα των πνευματικών & οικονομικών δικαιωμάτων του συγγραφέα, που δεν πρέπει να καταπατώνται)]
Διαβάστε την επικήδειο προσλαλιά των Δοχειαριτών πατέρων στην ταφή του, στην ιστοσελίδα Ζωηφόρος.
Δείτε και:
Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Κ. Καναβρός ολοκληρώνει τη ζωή του ως ορθόδοξος μοναχός στην ΑριζόναΤο θεολογικό έργο του καθηγητή π. Ιωάννη Ρωμανίδη
Ένας παπάς (και πανεπιστημιακός) τρόφιμος στη τμήμα απεξάρτησης στο Δαφνί
Και γιατί ακριβώς ετάφη στο μοναστήρι; Α, ρε τα κονέ τι κάνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ συγκινήθηκα πάντως που ένας τόσο σημαντικός δάσκαλος της Πατρολογίας (όπως κρίνω διαβάζοντας τα βιβλία του) βρήκε θέση στο Άγιο Όρος και που ο γιος του μονάζει εκεί και ο ίδιος ετάφη εκεί όπου μονάζει ο γιος του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθένας, μάλλον, αδελφέ, βλέπει τα πράγματα με τον τρόπο του.
ΥΓ. Η πληροφορία ότι ο μακαριστός καθηγητής είχε γίνει μοναχός έγινε γνωστή σε μένα και προστέθηκε στο post μετά την ανάρτηση του παραπάνω σχολίου. Ο σχολιαστής δηλ. δεν το ήξερε (ούτε κι εγώ) όταν έγραψε το σχόλιό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ.
Δηλαδή, πότε πήρε ρασοευχή, πότε υπήρξε δόκιμος, πότε έκανε κάποια διακονήματα, κάτι τέλος πάντων;Κοιτάξτε, ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο λεγάμενος μπορεί να υπήρξε κορυφαίος θεολόγος αλλά δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα (κανονικώ δικαιώματι) να ταφεί σε οποιοδήποτε μοναστήρι, και ιδίως στο Άγιος Όρος, λόγω της ιδιόμορφης νομοθεσίας του. Απλά ο γιος του ήταν στην Μονή. Η αλήθεια απελευθερώνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήEmeritus
Είναι και ο εγγονός τους μοναχός στην μονή Δοχειαρείου. http://agioritikesmnimes.blogspot.com/2012/01/629.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλειωτατε, επαφή στο μοναστήρι διότι ήταν μοναχός του μοναστηριού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, η αλήθεια απελευθερώνει. Και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρουμε πότε πήρε ρασοευχή, πότε υπήρξε δόκιμος κ.τ.λ. Ίσως πέντε χρόνια απ' τη ζωή του διάνυσε ένα δρόμο που τον οδήγησε εκεί. Ίσως πέντε λεπτά αρκούν. Μήπως ξέρετε τι έκανε στη ζωή του ο "λεγάμενος";
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι δουλειά μου να κρίνω αν έχει "δικαίωμα" κάθε αδελφός μου να τιμηθεί από τους Πατέρες μιας μονής ή απ' το Θεό. Ας μη φερόμαστε σαν τους εργάτες του αμπελώνα που δεν τους αρκούσε το ημεριμίσθιο του Θεού. Εγώ μόνο χαίρομαι που έγινε μοναχός και που ετάφη εκεί. Εσείς μπορείτε να αγανακτήσετε αν θέλετε. Καθένας δικαιούται να υποδέχεται όπως θέλει κάθε γεγονός, είτε στη ζωή του είτε στη ζωή του αδελφού του...
Σήμερα έμαθα ότι πέθανε ο Στυλιανός Παπαδόπουλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς τον αναπαύσει ο Κύριος!
Με είχε ωφελήσει πολύ με κάποια του βιβλία. Δεν ήξερα ότι έγινε μοναχός και ο γιος του και ο εγγονός του και ότι έγινε και αυτός μοναχός πριν πεθάνει.
Τι μεγάλες ευλογίες είναι τούτες!
Συγκινήθηκα πραγματικά!
Μακάρι η Παναγία να δώσει τέτοια Χάρη και στα δικά μου τα παιδιά.
Εφόσον είχε λάβει και καλογερικό όνομα ο θανών, εδικαιούτο ΑΠΟΛΥΤΩΣ να ταφεί στο Περιβόλι της Κυρίας που Αγάπησε και στην οποία αφιέρωσε και ό,τι πολυτιμότερο είχε, δηλαδή το παιδί του.
Νεκρούλη μου, πάλι με συγκίνησες σήμερα...