Όταν οι δίκαιοι βρίσκουν βίαιο θάνατο

Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΒΙΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ

Ιερά Μονή Κουδουμά (*)

1. Γρηγορίου του Διαλόγου

Ένας Μοναχός, κατοικούσε στη Ρώμη, ονομαζόμενος Βαλέντιος, και ήταν Ηγούμενος του Μοναστηριού μου και πνευματικός μου Πατέρας. Αυτός λοιπόν, μαζί με άλλους, μας διηγήθηκε ότι όταν εποίμανε ένα μοναστίρι στην Βαλλερίαν, οι Λογγοβάρδοι πολεμούσαν πεισματωδώς. Γεμάτοι με πολεμική λύσσα και θυμού συνέλαβαν δυό Μοναχούς, υποτακτικούς του. που επέστρεφαν απο μια διακονίαν, και τους κρεμμάσαν απο τα δέντρα. Οι Μοναχοί πέθαναν την ημέρα εκείνη.
Την ίδια ημέρα του φρικτού θανάτου αυτών των Μοναχών, όταν νύκτωσε, ακούγονταν στο μέρος της εκτελέσεως τους , οι ψυχές των δύο αυτών Μοναχών να ψάλλουν με κρυστάλλινες, αγγελικές φωνές, τις οποίες άκουγαν όλοι, ακόμη και εκείνοι που τους φονεύσαν, οι οποίοι μάλιστα απο αυτό το γεγονός ταράχθηκαν. Αυταίς ταις φωνές επέτρεψε ο Θεός να ακουστούν σε όλα τα μέρη που ήσαν πλησίον, όπου διέμεναν άνθρωποι, για να πεισθούν οι ζωντανοί ότι, αφού δουλέψουν για τον Θεόν, με ειληκρινή ασκητικόν αγώνα, τότε και μετά την αναχώρηση απο το σώμα, θα ζούν πραγματικά.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Μέγας, ο Διάλογος (από εδώ)

2. Σε μιά χώρα που ονομάζετο Σούρα, ζούσε ένας ευλαβέστατος Ηγούμενος Μοναστηριού, που τον έλεγαν Σουράνον. Αυτός ο ενάρετος και ευλαβής άνθρωπος, δώρησε όλα τα αντικείμενα του Μοναστηριού στους αιχμαλώτους των Λογγοβάρδων, που του ζητούσαν βοήθεια. Έφτασε στο σημείο να προσφέρη για ελεημοσύνη στους δυστυχισμένους αυτούς αιχμαλώτους και τα ρούχα του και τα ρούχα των αδελφών, και τα τρόφημα της αποθήκης και αυτούς ακόμη τους καρπούς του κήπου. Τα έδωσε τελείος όλα.
Αφού λοιπόν δεν είχε πλέον τίποτα, έρχονται εναντίον του οι Λογγοβάρδοι, και αφού τον έδεσαν, του ζητούσαν να τους παραδώσει τον χρυσόν του. Ο Άγιος τους εβεβαίωνε οτι δεν έχει τίποτε απολύτως. Οι βάρβαροι όμως δεν πίστευαν. Γεμάτοι απο θυμό των σέρνουν βίαια στο γειτονικό βουνό, στο οποίο υπήρχε μεγάλο και πυκνό δάσος.
Το μαρτύριο του Αγίου αυτού ανθρώπου το παρακολουθούσε κάποιος αιχμάλωτος που δραπέτευσε, ο οποίος είχε κρυφθή στην κουφάλα ενός δέντρου και ο οποίος απεκάλυψε αυτά τα γεγονότα μετά. Σ' αυτό το δάσος ένας Λογγοβάρδος εφόνευσε με μαχαίρι τον αναφερόμενο ευλαβέστατο Σουρανόν. Μόλις όμως το σώμα του νεκρό πλέον κατέπεσε πάνω στο δάσος, όλο το δάσος και το βουνό συγκλονίσθησαν σαν απο σεισμική δόνηση. Αγανακτούσε και διαμαρτυρόταν , με κάποιο τρόπο, η γή, γιατί δεν μπορούσε να βαστάξη το βάρος του εγκλήματος εναντίον ενός τέτοιου Αγίου.

3. Στην χώρα Μαρσήν, ζούσε ένας ευλαβέστατος και ηθικώτατος Διάκονος. Και αυτός συνελήφθη αιχμάλωτος απο τους Λογγοβάρδους. Ένας απο τους βάρβαρους αυτούς τον αποκεφάλισε με μαχαίρι. Μόλις το σώμα του κατέπεσε νεκρό, ο απαίσιος αυτός βάρβαρος δαιμονίσθηκε και έπεσε προς τα πόδια του νεκρού. Αυτό το σημείο έγινε για να αποδειχθή οτι παρεδόθη στον διάβολον προς τιμωρίαν του, επειδή εφόνευσε φίλο του Θεού.

4. Πέτρος: Σε παρακαλώ εξήγησε μου, ο Παντοδύνομος Θεός τέτοιον θάνατον παραχωρεί σε όσους αναδεικνύει Αγίους μετά τον θάνατο τους; 
Γρηγόριος: Έχει γραφή ότι με οποιονδήποτε θάνατο και αν αποθάνη ο δίκαιος, η αρετή του δεν πρόκειται να αφερεθή, διότι θα του υπολογιστή ώς δίκαιος μισθός κατά την αιώνια ζωή, όπου περισσεύουν τα πνευματικά αγαθά, έστω και εαν ετελείωσε με σκληρό και βίαιο θάνατο η ζωή του.
Πολλές φορές συμβαίνει να υπάρχη στον βίο των δικαίων και κάποιο παραμικρό σφάλμα, το οποίο αποκόπτεται απο την ψυχή τους, δια μέσο του σκληρού θανάτου. Γι' αυτό και συμβαίνει κάποτε, ενώ ακόμη ζούν οι δίκαιοι, να έχουν εξουσία απάνω τους οι διάφοροι εχθροί και βάρβαροι και να τους φονεύσουν, έτσι ώστε μετά απο αυτόν τον άδικο και σκληρό θάνατο τους να τιμωρηθή η ωμότητα των κακών εκείνων ανθρώπων, εξ' αιτίας των αδικοφονευθέντων. Αυτό ακριβώς συνέβηκε και στην περίπτοση του Διακόνου, που ανέφερα προηγουμένος. Εκείνος, που κατα παραχώριση Θεού τον εφόνευσε, δεν μπόρεσε να χαρή επάνω απο το νεκρό θύμα του, γιατί δαιμονίσθηκε αμέσως.

5. Μετά τον θάνατο του Σολομώντος (975 π.Χ.) ο Ιεροβοάμ μπήκε αρχηγός των δέκα φυλών, επαναστάτησε κατά του υιού του διαδόχου του Σολομώντος Ροβοάμ και ίδρυσε το βασίλειο του Ισραήλ. με έδρα την Βαιθήλ. Στον Ροβοάμ παρέμειναν πιστές δυο μόνο φυλές, του Ιούδα και του Βενιαμίν. Το βασίλειο αυτό ονομάστικε βασίλειο του Ιούδα και είχε σαν έδρα τα Ιεροσόλυμα. Ο Ιεροβοάμ για να αποκόψη κάθε δεσμό μεταξύ των αποσχισμένων φυλών και για να αποτρέψη την μετάβαση των Ισραηλιτών προς προσκύνησην στα Ιεροσόλυμα, κατασκεύασε δυό χρυσά μοσχάρια και το ένα το έστησε στην Βαιθήλ και το άλλο στην Δάν. Ώρισε να γίνωνται εκεί μεγάλες γιορτές και θυσίες ειδωλολατρικές.
Σε μιά θυσία που γινόταν στην Βαιθήλ, ένας άνθρωπος του Θεού, προερχόμενος απο το Βασίλειο του Ιούδα, αποστάληκε απο τον Θεό και έκανε παρατήρηση στον βασιλιά Ιεροβοάμ. Ο Βασιλιάς θέλησε να τον συλλάβη και να τον τιμωρίση γι' αυτή του την πράξη. Κατά προφητεία του ανθρώπου του Θεού , ξέρανε το χέρι του βασιλιά αλλά και άλλα θαυμαστά συνέβηκαν. Αφού εθεράπευσεν τον βασιλειά αφέθηκε ελεύθερος να φύγη.
Ο άνθρωπος αυτός του Θεού εξετέλεσεν ολοκληρωμένα και καλώς την αποστολή του. Είχεν όμως εντολή απο τον Θεόν να μην φάει ψωμί και να μην πιή νερό σε εκείνον τον τόπον. Και αρχικά το ετήρησε καλά, και δεν έφαγε απο την προσφορά του βασιλέος να φάγη. Φεύγοντας απο άλλον δρόμο εξαπατήθηκε απο κάποιον, ο οποίος του είπε ψέματα ότι ήταν απεσταλμένος του Θεού για να του δώση να φάγη, και έφαγεν ψωμί και ήπιεν νερό. Για την έστω και χωρίς να το θέλη, παράβαση του, τιμωρήθηκε να φονευθή απο λιοντάρι για να μην μπή στην γή των πατέρων του. Αμέσως όμως, αφού τον κατεσπάραξε το λιοντάρι και με το μαρτύριο του εξέπλυνεν την αμαρτία της παράβασης, εμποδίσθηκε το λιοντάρι να αγγίξη το μαρτυρικόν του λείψανο, μάλιστα προστάχθηκε αυτό το λιοντάρι να γίνη φύλακας αυτού του ανθρώπου αλλά και του γαϊδουριού του που επέβεναι. Είναι γνωστό όμως ότι το λιοντάρι κατατρώει σάρκες ζώων και ανθρώπων, αλλά ο Θεός μέσο του τραγικού και βίαιου θανάτου, τιμωρήθηκε όπως έπρεπε και αποκαταστήθηκε δίκαιος μπροστά στον Θεό. Γι' αυτό και το ίδιο το λιοντάρι, ενώ προηγουμένως σαν αμαρτήσαντα τον φόνευσε, αμέσως μερά μεταβάλλεται σε φρουρόν του πτώματος ενός δικαίου.

6. Στο Γεροντικό, ο Αββάς Μάρκος ρώτησε τον Αββά Αρσένιον:

Γιατί μερικοί καλοί ανθρώποι, όταν πεθαίνουν, με πολλή θλίψη και σωματική ταλαιπωρία αποχωρίζεται η ψυχή απο το σώμα τους;
- Για να τελειώσουν την ζωή τους καθαροί απο κάθε ενοχή απο τον κόσμο αυτόν, προς την αιωνιότητα. Αλατίζονται εδώ με το αλάτι της ταλαιπωρίας και των θλίψεων, για να καταστούν εκλεκτοί (απάντησε ο Αββάς Αρσένιος).

Ο αββάς Μωυσής (άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας), από εδώ

Κάποτε ο Αββάς Μωϋσής καθόταν μαζί με άλλους εφτά αδελφούς. Σε μια στιγμή απευθυνόμενος προς αυτούς ο Γέροντας του λέει:- Σηκωθήτε να φύγετε, γιατί σήμερα θα επιδράσουν βάρβαροι στην σκήτη μας.- Εσύ δεν θα φύγεις αφού το γνωρίζεις; τον ρώτησαν οι αδελφοί.Σ' αυτήν την ερώτηση, απάντησε τα εξής ο Γέρων.- Τόσα χρόνια αναμένω την πολύτιμη αυτή στιγμή, για να εφαρμωσθή ο λόγος του Θεού. "Πάντες οι λαβόντες μάχαιραν εν μάχαιρα αποθανούνται" (Ματθ. 26, 52) και τώρα να φύγω; καθόλου δεν θα κινηθώ απο εδώ!
(Ο Αββάς Μωϋσής ήταν προηγουμένος ληστής, και μετά αφού μετάνοιωσε έγινε Μοναχός, γι' αυτό λέει πως αναμένη να θανατωθή, για να εξιλεωθή για τους φόνους που έκανε την περίοδο που ήταν ληστής.) - Ε τότε και εμείς δεν σε εγκαταλείπουμε μόνον! θα πεθάνουμε μαζί σου! - Εγώ δεν έχω λόγο να σας εμποδίσω. Ο κάθε ένας σας ας εξετάση καλά την ψυχική του διάθεση και υπεύθυνα να λάβη την απόφαση του, αν θα καθίση. 
Αφού πέρασε μια μικρή περίοδος σιωπής, είπεν πάλι προς τους μαθητές του:- Να οι βάρβαροι έφθασαν. Αυτή την στιγμή βρίσκονται πρίν την πόρτα. Δεν πρόλαβε να τελειώση τον λόγο του και πράγματι εισήλθαν βίαια οι βάρβαροι και τους φόνευσαν όλους. Ένας απο των μαθητών του, που κρύφτηκε πίσω απο την πόρτα και διέφυγε τον θάνατο από τους βαρβάρους, είδεν επτά στεφάνια, που στεφάνωσαν τον Αββά Μωϋσή και τους έξι μαθητές του. 

(*) Μονή Κουδουμά: εξαιρετικά σημαντικό μοναστήρι της Κρήτης (νότια νομού Ηρακλείου, στο βάθος μιας απόκρημνης χαράδρας στα Αστερούσια Όρη), με υψηλή πνευματικότητα και σημαντικούς αγίους. Αξίζει να περιηγηθείτε στο site του και να δείτε την ιστορία του.