Κάνοντας πριν λίγες ημέρες «λαμπρή πρεμιέρα» στην Αθήνα, η ταινία θρίλερ «Black Swan» (Μαύρος Κύκνος) έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον. Εκστασιασμένοι δημοσιογράφοι, κριτικοί και celebrities εσωτερικού και εξωτερικού μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για αυτό το «σκοτεινό, υποβλητικό, παρανοϊκό, ψυχοσεξουαλικό αριστούργημα».
Στο φιλμ εκτός από τον δημοφιλή τύπο ‘σάϊκο’, το σκοτεινό κλίμα, τις δαιμονικές μορφές και την ‘αποθέωση’ (sic) του κακού υπάρχει και η απαραίτητη ομοφυλοφιλική ερωτική σκηνή της πρωταγωνίστριας με την συμπρωταγωνίστριά της – κάτι που όπως ομολογεί η ίδια έκανε πάρα πολλούς να πάνε να παρακολουθήσουν την ταινία, που αλλιώς δεν θα πήγαιναν (!) (αν και έκανε, λέει, τον αυστηρό Εβραίο μπαμπά της να μην της μιλάει).
Φαίνεται λοιπόν ότι εδώ έχουμε την καλύτερη συνταγή για βραβείο Όσκαρ, αφού τα στάνταρς (ή ‘must’) του σημερινού Χόλυγουντ και της σύγχρονης ‘βιομηχανίας θεάματος’ έχουν εκπληρωθεί. Έτσι η πρωταγωνίστρια Natalie Portman (γνωστή από το ‘V for Vendetta’) αφού ήδη βραβεύθηκε με τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού πρέπει να ετοιμάζει χώρο στο σπίτι της για το χρυσό αγαλματίδιο. Το trailer της ταινίας μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ, με την σημείωση ότι υπάρχουν σκηνές που μπορεί να ενοχλήσουν.
Αν θέλετε επίσημο στόρι και κριτικές ανατρέξτε σε άλλα sites.
Εδώ θα διαβάσετε μία διαφορετική ανάλυση, που έχει σχέση με τα σκοτεινά / αποκρυφιστικά μηνύματα της ταινίας. Το άρθρο - με λίγες προσθήκες και αφαιρέσεις - είναι από το αξιόλογο blog snippits-and-slappits, όπου στην ουσία, μεταφέρει άρθρο του ‘Marcos’ από το henrymakow.com. Κάποιες φωτογραφίες είναι από το Vigilant Citizen. Ναι, ναι, είναι συνομωσιολογικές ιστοσελίδες... Λέει στην εισαγωγή το άρθρο: Ο Χριστιανισμός είναι πλέον απαγορευμένος στη δημόσια σφαίρα, αλλά η διαφήμιση του Σατανισμού είναι ΟΚ, έτσι; Αυτή, βλέπετε, λοιπόν είναι η «κοσμική» κοινωνία μας. Μία γυναίκα που ξέρουμε που είδε αυτή την ταινία τόσο αναστατώθηκε που κατέρρευσε στην εργασία της την επόμενη μέρα.
Πάμε λοιπόν:
Η ταινία ‘Black Swan’ είναι μια από εκείνες τις ταινίες που σας αφήνει ένα ανακάτεμα στο στομάχι. Ο λόγος είναι ότι με πολύ πειστικό τρόπο υπερασπίζεται το κακό.
Στην ταινία πρωταγωνιστεί η ηθοποιός Natalie Portman (κανονικό όνομα: Natalie Harshlag, από την Ιερουσαλήμ – την οποία ονομάζει πατρίδα της), με παραγωγό τον Darren Aronofsky, (Εβραίος από το Μπρούκλιν που ζούσε σε ένα κιμπούτς στο Ισραήλ), με εταιρία παραγωγής μια ονομαζόμενη “Phoenix” ("Φοίνιξ"). Ο Aronofsky έκανε το ντεμπούτο του με την ταινία «Pi», που είχε ως κεντρικό θέμα την Καμπάλα και την εβραϊκή αποκρυφιστική αριθμολογία.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Η Nina (Portman) είναι χορεύτρια μπαλέτου στη Νέα Υόρκη. Η ταινία ξεκινά με ένα όνειρο, όπου Nina χορεύει με έναν σαγηνευτικό άνδρα χορευτή, τύπου Antonio Banderas, που ξαφνικά μετατρέπεται σε δαίμονα με κέρατα και λοιπά.
Η Νίνα κοιμάται ακόμα στο παιδικό της υπνοδωμάτιο, που περιβάλλεται από βελούδινες κούκλες και ροζ διακοσμήσεις. Είναι ανορεκτική, δεν έχει φίλο, είναι πιθανόν σχιζοφρενής και γρατζουνάει τον εαυτό της έως ότου αιμορραγήσει. Η μητέρα της είναι μια αυστηρή μάνα που θέλει τη Νίνα να είναι η πρώτη χορεύτρια στο θίασο.
Ο Thomas Leroy (Vincent Cassel) είναι ο Γάλλος σκηνοθέτης που έχει μόλις απολύσει την πρώτη χορεύτρια από τον θίασο, την Beth (Wynona Rider, κανονικό επίθετο: Horowitz), αφού την αποπλάνησε.
Η Beth πλησιάζει τα 30, και αφού χρησιμοποιήθηκε, ‘πετάχτηκε’. Μετά την απόλυσή της, την χτυπάει ένα αυτοκίνητο και πηγαίνει στο νοσοκομείο. Ο Thomas αποφασίζει να ανεβάσει το μπαλέτο “Black Swan” με την ίδια χορεύτρια να παίζει τον καλό λευκό κύκνο και το κακό μαύρο κύκνο. Η Νίνα είναι επιλογή του, αλλά νομίζει ότι είναι πάρα πολύ καλή και γλυκιά και, παρόλο που μπορεί να είναι ο καλύτερος λευκός κύκνος, χρειάζεται να βρει το κακό χαρακτήρα της για να παίξει το μαύρο κύκνο.
Η Νίνα συναντά ένα ‘κακό κορίτσι’, την Lily (Mila Kunis, άλλη Εβραία ηθοποιός), χορεύτρια και ανταγωνίστρια για το ρόλο. Έχει ένα τατουάζ με τα φτερά ενός μαύρου κύκνου στην πλάτη της, που σημαίνει ότι ανήκει ήδη στο κακό.
Πηγαίνει τη Νίνα σε ένα μπαρ και σε μία ντίσκο, την εισάγει στο κόσμο των ναρκωτικών, του περιστασιακού σεξ με άντρες (εκεί υπάρχει και η λεσβιακή ερωτική σκηνή). Εξαιτίας του ξέφρενου πάρτι, η Νίνα αργεί για την πρόβα και σχεδόν χάνει το ρόλο. Στην ταινία, δεν γνωρίζουμε αν η Νίνα τα φαντάζεται όλα αυτά ή εάν συνέβησαν πραγματικά.
Οι σκλάβοι του ελέγχου του νου συνήθως δεν γνωρίζουν τι κάνουν, δεδομένου ότι μεταβαίνουν από τη μια προσωπικότητα στην άλλη, έτσι ώστε δεν έχουν ποτέ επίγνωση του τι κάνουν.
Τελικά, στην παράσταση, η Νίνα παίζει τον Λευκό Κύκνο και πέφτει πάνω στη σκηνή. Στο καμαρίνι της, κατά τη διάρκεια διαλείμματος, την χλευάζει μία από τις χορεύτριες, η οποία της λέει ότι θα αποτύχει και έτσι ξεκινάει μια πάλη.
Η Νίνα την σπρώχνει σε έναν τοίχο από καθρέφτες, ο οποίος σπάει. Εκείνη προχωρά έπειτα να καρφώσει την χορεύτρια με ένα κομμάτι γυαλί και αλλάζει σε ένα δαιμονικό μαύρο κύκνο. Χορεύει υπέροχα και, στο τέλος, διαπιστώνουμε ότι στην πραγματικότητα είχε μαχαιρώσει τον εαυτό της και πεθαίνει. Οι τελευταίες λέξεις της είναι: «Τώρα είμαι τέλεια».
ΑΝΑΛΥΣΗ
Το Black Swan είναι μια ταινία για τον έλεγχο του μυαλού (‘mind control’) και την δαιμονική κατοχή. Το κύριο μήνυμά της είναι ότι δεν μπορείς να φτάσεις ψηλά και να πετύχεις μεγάλα πράγματα, χωρίς να πουλήσεις την ψυχή σου στον διάβολο και να αποκτήσεις σύνδεση με το κακό μέσα σου.
Το πρόσωπο που ελέγχει τη Νίνα είναι η μητέρα της. Είναι ανίκανη να αναπτυχθεί και εξακολουθεί να είναι ένα παιδί ψυχολογικά και σεξουαλικά. Η ταπετσαρία στην κρεβατοκάμαρά της, καλύπτεται με πεταλούδες, μια υπενθύμιση του προγραμματισμού Monarch. (Το ‘Project Monarch’ φέρεται ότι είναι ένα σύστημα πλύσης εγκεφάλου που δημιουργήθηκε από τη CIA στη δεκαετία του ’50 στα πλαίσια του MKULTRA).
Όταν είναι ‘ώριμη’ και τεχνικά πειθαρχημένη, ο καθοδηγητής της και ‘αφέντης’ της, Leroy («Ο βασιλιάς» στα γαλλικά) μπαίνει στη ζωή της και την εισάγει στο κακό, με τη βοήθεια της Lily (Lilith;).
Την σαγηνεύει αλλά δεν κάνει σεξ μαζί της. Μόνο της ξυπνά την λαγνεία και την απληστία της. Σε μια βασική σκηνή, βλέπουμε τον Leroy και τη Νίνα στο διαμέρισμά του, όπου εμφανίζεται στον τοίχο ένας στυλιζαρισμένος Baphomet (κερασφόρα δαιμονική μορφή, γνωστή στους κύκλους του αποκρυφισμού, της μασονίας και του σατανισμού. Βλέπε ΕΔΩ).
Η gala βραδιά της πραγματοποιείται επίσης σε ένα κτίριο όπου βλέπουμε ένα τεράστιο άγαλμα ενός μαύρο αγγέλου, προφανώς είναι ο Εωσφόρος (Lucifer). Η Νίνα καλείται να πάει με τη μεριά του Σατανά, και η ανταμοιβή θα είναι φήμη και επιτυχία.
Υπάρχουν αποκρυφιστικά σημάδια σε όλη την ταινία, ξεκινώντας με την δυαδικότητα μαύρο - άσπρο και το πέρασμα μέσα από καθρέφτες.
Και φυσικά, το κόκκινο της τελετουργικής αιματηρής θυσίας.
Τα είδωλα της Νίνα και της μητέρας της στους καθρέφτες ανακατεύονται σε μία σκηνή, που σημαίνει ότι η μητέρα πρέπει να προγραμματίσει τη θυγατέρα να είναι ένα αντίγραφο του εαυτού της.
Στο τέλος, όταν η Νίνα σπάει τον καθρέφτη, σημαίνει ότι έσπασε την προσωπικότητά της σε πολλά κομμάτια και είναι έτοιμη να καταληφθεί (από δαιμονική επιρροή). Στην οθόνη αλλάζει και μετατρέπεται σε ένα δαίμονα.
Είναι πολύ πιθανό η Portman να πάρει Όσκαρ για το ρόλο, ως επιβεβαίωση για αυτό που η ταινία διδάσκει. Η Portman λειτουργεί ως μία ‘εσωτερική’ (insider). Αυτό θα κάνει την ταινία να είναι πιο πολύ κάτι σαν τελετουργικό παρά μία μυθοπλασία. Στο διαδίκτυο η Portman είναι γνωστή ως μαριονέτα του ελέγχου του νου.
(Προσέξτε το κόκκινο αλλόκοτο χέρι στην αφίσα)
Οι αφίσες αυτές είναι κατά κύριο λόγο σε κόκκινο, μαύρο και άσπρο χρώμα, που από μόνες τους είναι άξιες μνείας. Σύμφωνα με τις δοξασίες του Ιλλουμινατισμού και του σατανισμού, έχουμε 144.000 διαύλους για το ξύπνημα των kundalini / τσι / πνευματικών δυνάμεων, μέσα στις ψυχές μας. Τα χρώματα κόκκινο, λευκό και μαύρο χρονολογούνται όχι μόνο στην Αρχαία Αίγυπτο, αλλά και από την προέλευσή τους στην Άπω Ανατολή.
Η Αίγυπτος ήταν γνωστή ως η "μαύρη και κόκκινη Γη" και ήταν το κέντρο της Αλχημείας. Αλχημεία είναι η μετατροπή της ανθρώπινης ψυχής σε θεότητα. Οι σατανιστές πιστεύουν ότι μπορούν να ολοκληρώσει το έργο του Σατανά μέσα από αυτόν τον μετασχηματισμό. Τα χρώματα κόκκινο, λευκό και μαύρο είναι τα τρία κύρια nadis της ανθρώπινης ψυχής. Το Ida είναι μαύρο, το Pingala είναι κόκκινο, και το Sushumna είναι λευκό. Έτσι, αυτό που βλέπουμε εδώ είναι ένας βαθιά κρυμμένος σατανικός συμβολισμός που εντοπίζει τη διαδρομή κάθε ατόμου που είναι Illuminate.
(Nādi στα σανσκριτικά είναι τα ‘κανάλια’ μέσω των οποίων, σύμφωνα με τις νεοεποχίτικες, γιογκικές δοξασίες περί ‘τσάκρα’, ‘ρέει το πράνα’ ή η ζωτική ‘ενέργεια’).
Εκτός αυτού, αυτή η αφίσα είναι τέλεια στη χρήση σχημάτων, ψευδαίσθησης και μεταμόρφωσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ίσως θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στην "αποτυχημένη" χορεύτρια Beth, την οποία αντικατέστησε η Νίνα. Όπως και άλλοι mind control δούλοι, χάνει τον προγραμματισμό της καθώς φτάνει κοντά στην ηλικία των 30 ετών, και απορρίπτεται ή σκοτώνεται.
Σύμφωνα με την Kathy O'Brien, συνήθως τους ‘τελειώνουν’ κατά τη διάρκεια του τελετουργικού στο Bohemian Grove, όπου η ίδια υπηρέτησε αρκετές φορές ως σκλάβα του σεξ.
(Η Cathleen Ann O'Brien, είναι μία Αμερικάνα που, όπως υποστηρίζει η ίδια, είναι θύμα του Project MKULTRA, ενός προγράμματος που χρηματοδοτείται από την CIA για την έρευνα η χρήση των ναρκωτικών για σκοπούς παρακολούθησης.)
Αφού η Νίνα λέει στην Beth ότι ήθελε να είναι «τέλεια» σαν κι αυτήν, η Beth λέει: "Τέλεια; Δεν είμαι τίποτα". Αυτή είναι η μοίρα εκείνων που πιστεύουν στα ψέματα του Σατανά.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Ας μην είμαστε αφοριστικοί. Νομίζω ότι ακριβώς αυτά τα τρωτά που περιγράφετε στο άρθρο σας καυτηριάζει . ¨Οτι δηλαδή υπάρχουν, δυστυχώς πολλοί άνθρωποι, που θυσιάζουν τα πάντα , προκειμένου να αποκτήσουν δόξα και χρήμα. Δεν πιστεύω ότι εξυμνεί το κακό , αντιθέτως αναδεικνύει με περιγραφικό τρόπο τις συνέπειες του στην ανθρώπινη ψυχή
ΑπάντησηΔιαγραφήvvvvvvvvvvvv
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να έχετε δίκιο, αδελφέ. Το post το αναδημοσίευσα από τον Κόκκινο Ουρανό, όπως θα είδατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά όμως φοβάμαι πως ο αρθρογράφος έχει δίκιο να ανησυχεί - ο κινηματογράφος συχνά παρουσιάζει το κακό με δελεαστική μορφή. Και αυτό είναι ύποπτο, οι προθέσεις των δημιουργών δηλ. είναι ύποπτες.
Από εκεί και πέρα, επειδή ο καθένας παίρνει ό,τι του ταιριάζει από ένα έργο τέχνης, πρέπει να επισημάνουμε τους κινδύνους, ώστε, κι αν έχετε δίκιο, να το δει και έτσι κάποιος τυχόν αδύναμος, που μπορεί να λάβει αρνητικά μηνύματα από την ταινία.
Δείτε και αυτό: http://o-nekros.blogspot.com/2010/09/theology-of-horror-movies.html.
ΥΓ. Το σχόλιο με τα VVV...κτλ., δεν το κατάλαβα.