Στις 7 του Γενάρη, η Εκκλησία της Ελλάδος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και οι τοπικές Εκκλησίες που υπάγονται σ' αυτό, καθώς και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες και Πατριαρχεία σε όλο τον πλανήτη, όσες ακολουθούμε το Νέο Εορτολόγιο, γιορτάζουμε τη σύναξη του Τιμίου Προδρόμου, μια τιμητική γιορτή που θεσπίστηκε επειδή ο άγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο γεγονός της βάφτισης του Χριστού (έτσι, μία μέρα μετά τα Χριστούγεννα π.χ. είναι η Σύναξη της Θεοτόκου, στις 26 Μαρτίου η Σύναξη του αρχαγγέλου Γαβριήλ, στις 3 Φεβρουαρίου η Σύναξη του αγίου Συμεών του Θεοδόχου - που πρωταγωνιστεί στην Υπαπαντή, 2 Φεβρ - κ.λ.π. "Σύναξη" = συγκέντρωση, ενν. των χριστιανών στους ναούς).
Όμως όσοι Ορθόδοξοι αδελφοί μας ακολουθούν το Παλαιό Εορτολόγιο στις 7 του Γενάρη γιορτάζουν τα Χριστούγεννα!
Αυτοί είναι οι Ρώσοι, οι Σέρβοι, οι Βούλγαροι, οι Μολδαβοί, οι Γεωργιανοί, οι Ορθόδοξες κοινότητες όλου του πλανήτη που υπάγονται στις παραπάνω Εκκλησίες, καθώς και το πατριαρχείο Ιεροσολύμων, η ιερά μονή Σινά, ολόκληρο το Άγιο Όρος και ίσως κι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.
Παλαιό Εορτολόγιο = οι γιορτές που έχουν σταθερές ημερομηνίες γιορτάζονται στην ίδια θέση που εορτάζονταν πριν την αλλαγή του ημερολογίου και την υιοθέτηση του Νέου Ημερολογίου (Γρηγοριανού - ή μάλλον αναθεωρημένου Ιουλιανού) από τους ορθόδοξους λαούς, δηλαδή 13 μέρες μετά από εμάς. Εκείνες δηλ. οι Εκκλησίες άλλαξαν το ημερολόγιο, αλλά άφησαν το παλιό εορτολόγιο = δεν μετακίνησαν τις γιορτές, μόνο τις τοποθέτησαν στη νέα ημερομηνία της ίδιας μέρας. Η αυριανή ημερομηνία, σ' αυτούς, λέει 7 Ιανουαρίου, αλλά εορτάζονται τα Χριστούγεννα. Αντίθετα, η Ελλάδα και όσοι άλλοι ορθόδοξοι άλλαξαν ΚΑΙ το εορτολόγιο, μαζί με το ημερολόγιο, μετακίνησαν μέσα στο έτος τις εορτές, για να παραμείνουν στην ίδια ημερομηνία (αλλά μπήκαν σε διαφορετική μέρα). Καταλάβατε;
Το Νέο Ημερολόγιο υιοθετήθηκε από κάποιους Ορθόδοξους λαούς το 19ο αιώνα, από άλλους τις αρχές του 20ού. Από την Εκκλησία της Ελλάδος το 1924.
Οι ορθόδοξοι που ακολουθούν το παλαιό Εορτολόγιο είναι πληθυσμιακά περισσότεροι από εμάς. Οι πιο πολλοί ορθόδοξοι δηλαδή έχουν Χριστούγεννα 7 Ιανουαρίου!
Τη μέρα αυτή γιορτάζουν και οι Παλαιοημερολογίτες της Ελλάδας. Μόνο που οι ορθόδοξοι χριστιανοί αυτοί αρνούνται να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τη "δική μας" Εκκλησία, επειδή θεωρούν προδοσία της πίστης και την αλλαγή του Ημερολογίου (ή μάλλον του Εορτολογίου) αλλά και τη γενικότερη προσέγγιση με τους δυτικούς που παρατηρείται ιδίως τις τελ. δεκαετίες. Πιστεύουν πως πέφτουμε σε παγίδες του παπισμού. Αντίθετα, οι άλλες Εκκλησίες που ακολουθούν το Παλαιό Εορτολόγιο (αυτές που γράφουμε στην αρχή) έχουν εκκλ. κοινωνία με μας - και όχι με τους Παλαιοημερολογίτες, εκτός από μικρές ομάδες σε διάφορες χώρες.
Αν και δε θέλω να ανοίξω ημερολογιακό ζήτημα στο blog, θα το κάνω, κατ' ανάγκην, αφού θα γράψω τη γνώμη μου: πιστεύω ότι πράγματι υπάρχουν παγίδες και πολλοί ορθόδοξοι πέφτουν μέσα (οικουμενιστές), αλλά ότι οι Παλαιοημερολογίτες κάνουν λάθος που δεν έχουν κοινωνία με την Εκκλησία του Νέου Ημερολογίου. Αυτό τους κάνει σχισματικούς και θέτει σε κίνδυνο το πολυτιμότερο αγαθό: τη σωτηρία τους.
Επιπλέον, οι ίδιοι οι Παλαιοημερολογίτες (οι οποίοι αυτοχαρακτηρίζονται "Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί" = ΓΟΧ) είναι χωρισμένοι σε πολλές ομάδες, χωρίς εκκλ. κοινωνία ούτε μεταξύ τους και φαίνεται ότι σε κάποιες τουλάχιστον απ' αυτές τα εγωιστικά πάθη κυριαρχούν και γεννούν φανατισμό. Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να αρνούνται ακόμη και την αγιότητα μεγάλων Γερόντων της Ορθοδοξίας, όπως των Πορφύριου, Παΐσιου, Σωφρόνιου & Εφραίμ της Αριζόνας, κατηγορώντας τους ως Οικουμενιστές! Αντίθετα, οι αγιασμένες προσωπικότητες κάποιων Εκκλησιών του Παλαιού Ημερολογίου (ΝΑΙ, υπάρχουν) είχαν ενωτικές τάσεις με τους ιερείς της "δικής μας" Εκκλησίας, όπως φαίνεται σε αυτό το άρθρο.
ΟΜΩΣ, ταπεινά, θα προτιμούσα η Εκκλησία της Ελλάδος και όλη η Ορθοδοξία να είχε παραμείνει στο Παλαιό Εορτολόγιο...
Ο λόγος: τώρα εορτάζουμε Χριστούγεννα μαζί με τους αλλοτριωμένους από πλήθος αιρέσεων & αιχμάλωτους δυτικούς αδελφούς μας (το λέω χωρίς κακία, απλώς είναι η αλήθεια) αλλά και με κάθε είδους τρελαμένους νεοεποχίτες (δες εδώ πώς καταντάνε τα άγια Χριστούγεννα στις 25 Δεκ. παγκόσμια) και ΟΧΙ με εκατομμύρια Ορθόδοξους αδελφούς μας, που γιορτάζουν μόνοι τους, χωρίς εμάς (το πιο τραγικό: σχεδόν όλο τον 20ό αιώνα οι πιο πολλοί απ' αυτούς γιόρταζαν σε καθεστώς αντιχριστιανικής τρομοκρατίας, κι εμείς είχαμε μεσάνυχτα και ούτε καν γιορτάζαμε μαζί τους, ώστε να λειτουργούμε & να προσευχόμαστε μαζί τους!!).
Ίσως, αν γιορτάζαμε τα Χριστούγεννα χωριστά από τη δύση, να είχαμε κρατήσει πιο αυθεντικό το πνευματικό περιεχόμενο και νόημα της μεγάλης αυτής ορθόδοξης εορτής και να μην τα είχαμε καταντήσει παιδική χαρά του καταναλωτισμού, κάνοντας σχεδόν έξωση στο Χριστό από την ίδια την εορτή των Γενεθλίων Του!
Κλείνω εδώ αυτή τη μικρή αναφορά. Αν ανάμεσα στους επισκέπτες της μπλογκονησίδας μας υπάρχουν και Παλαιοημερολογίτες αδελφοί μας, να με συγχωρέσουν που ίσως τους στενοχώρησα. Ποθώ και λαχταρώ να ενωθούμε και δηλώνω ότι πολλοί στην Εκκλησία μας πολεμούν τον Οικουμενισμό, όπως θέλουν και οι Παλαιοημερολογίτες.
Εύχομαι σε ΟΛΟΥΣ τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, σε όλο τον πλανήτη, που γιορτάζουν Χριστούγεννα στις 7 του Γενάρη, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ με την ευκαιρία της μέγιστης αυτής και αγίας εορτής!
Καλό παράδεισο σε όλους.
ΥΓ. Οι εικόνες είναι από το αγιογραφείο του Βατοπαιδίου & τις βρήκα εδώ.
Νεκρέ για τον κόσμο,
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσωπικά ανήκω στις τάξεις του Εκκλησιαστικού πατρίου εορτολογίου και σήμερα εόρτασα τα Χριστούγεννα.
Σ'ευχαριστώ για την αναφορά σου, που την έκανες με ειλικρίνεια, και απλότητα ψυχής.
Ο Κύριος, το φιλάδελφον και αγαπητικόν της μνείας, πολλαπλώς να το ευλογήσει...
οι σχισματικοι ειναι αυτοι.το ημερολογιο δεν αλλαξε απλα διορθωθηκε.τα περι παπισμου δεν ισχυουν.και οι σαταναδες αυτοι ειναι και πρεπε να πεθανουν διοτι βριζουν τον χριστο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τη Σαλογραία, ευχαριστώ για τις ευχές. Έτη πολλά και ευλογημένα - καλό παράδεισο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Φονιά αντιχρίστων", έτη πολλά κι ευλογημένα & καλό παράδεισο και σε σένα... Αν όμως πιστεύεις πως θα πας στον παράδεισο με τέτοιο ...ψευδώνυμο, φοβάμαι πως δεν είσαι στο πνεύμα της Ορθοδοξίας. Το σχόλιό σου δεν είναι ορθόδοξο. Ο αγώνας των ορθοδόξων γίνεται ενάντια στο σχίσμα και την αίρεση, όπως και κάθε αμαρτία, αλλά αυτό σημαίνει ΥΠΕΡ της σωτηρίας των σχισματικών, αιρετικών και αμαρτωλών γενικώς. Εσύ θέλεις τη σωτηρία τους ή όχι; Προσεύχεσαι να σωθούν ή "να καούνε στην κόλαση"; Από την απάντησή σου (δώσε την στον εαυτό σου, όχι σε μένα) θα καταλάβεις αν είσαι ορθόδοξος χριστιανός κατ' ουσίαν ή στην ταμπέλα (αν είσαι καν ορθόδοξος και δεν πρόκειται για προβοκατόρικο σχολιάκι).
ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΒΙΩΝΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ, ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΔΑΙΜΟΝΩΝ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΗΝ
Α Γ Α Π Η ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΗΜΩΝ.
ΟΠΟΙΟΣ ΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ
Κ Α Θ Ε ΠΡΟΣΩΠΟ,ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΞΙΩΘΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ.
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ.
Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ.
ΟΠΟΙΟΣ ΜΙΣΕΙ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ Π Ρ Ω Τ Α ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ.
ΑΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΑΔΕΛΦΟΙ.
ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΣ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΑΣ...
Δυστυχώς όποιος ασχολείται λίγο περισσότερο με τα εκκλησιαστικά πράγματα απορεί και στενοχωριέται με τα όσα κάνουν οι χριστιανοί της εποχής μας, κυρίως οι κληρικοί και ειδικά οι Επίσκοποι. Οι αδελφοί μας που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο δίχως να έχουν κοινωνία με την εκκλησία που ακολουθεί το νέο από ευαισθησία στα πνευματικά το έκαναν στη προσπάθειά τους να αποφύγουν τον Οικουμενισμό. Δυστυχώς ανήγαγαν το ημερολόγιο σε θέμα Πίστεως και προχώρησαν στο σχηματισμό Συνόδου και στη συνέχεια χωρίστηκαν και μεταξύ τους σε πολλές παρατάξεις. Παράλληλα οι Επίσκοποι και οι Πατριάρχες που ακολουθούν το νέο ημερολόγιο πηγαίνουν από την μία προδοσία της πίστεως στην άλλη ενώ η ενέργεια πλάνης κυριαρχεί και κλιμακώνεται. Μπορεί οι Παλαιοημερολογίτες να κάνουν λάθος στο λόγο της αποτείχισης τους με βάση το ημερολόγιο, αλλά θα είναι ορθοί εάν ο λόγος της αποτειχίσεως είναι η αίρεση του Οικουμενισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να αγωνιζόντουσαν στην υγιή πατερική βάση της αποτειχίσεως δίχως να θέλουν να σχηματίσουν Σύνοδο πριν την αποκατάσταση της Πίστης - άλλωστε όπως φάνηκε και ιστορικά η δημιουργία Συνόδου δεν κατέσβυσε τη φωτιά της αιρέσεως αλλά απεναντίας αυτή εξαπλώθηκε.
Από την άλλη οι κληρικοί στο νέο ημερολόγιο δεν τολμούν να αποτειχιστούν από τους οικουμενιστές επειδή φοβούνται μην γίνουν πολλά κομμάτια όπως οι παλαιοημερολογίτες, δίχως όμως να τους προβληματίζει αρκετά ότι η κοινωνία τους με τον Οικουμενισμό τους θέτει εκτός Εκκλησίας. Βασικά βέβαια φοβούνται το κόστος που θα έχει η διακοπή του μνημοσύνου του Επισκόπου ή Πατριάρχη. Είναι τραγική ειρωνεία όλοι οι αιρετικοί και όλες οι θρησκείες να ενώνονται στα πλαίσια του Οικουμενισμού και της Νέας Εποχής και μόνο οι Χριστιανοί να παραμένουν χωρισμένοι σε παλαιό και νέο ημερολόγιο κατηγορώντας η μία παράταξη την άλλη για το σχίσμα!
Και οι μεν και οι δε έκαναν και κάνουμε λάθη, μακάρι να συναντηθούμε με μετάνοια στην οδό της αποτειχίσεως από τους αιρετικούς στα βήματα των Αγίων Πατέρων και να προσευχηθούμε για το έλεος Του Θεού.
Αγαπητέ αδελφέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιό σου και κυρίως η αγωνία σου με βρίσκει συνοδοιπόρο.
Ορθά γράφεις ότι οι Παλαιοημερολογίτες δεν έπρεπε να σχηματίσουν σύνοδο. Ως "νεοημερολογίτης", πονάω για τις οικουμενιστικές στροφές που βλέπω στην Εκκλησία μου. Ευτυχώς υπάρχουν και αντιστάσεις. Ωστόσο εδώ ανήκω, αυτή είναι η Εκκλησία (πάσχουσα - αλλά δεν έπασχε την εποχή του αρειανισμού, του μονοφυσιτισμού, της εικονομαχίας, της λατινοκρατίας, του μπολσεβικισμού κλπ κλπ;) και από εδώ θ' αγωνιστούμε, αν και όπως ο Κύριος θέλει.
Κάποια στιγμή το θέμα θα λυθεί (ΠΡΟΣΟΧΗ: πολλές ψυχές ώς τότε θα έχουν χαθεί και έχουμε όλοι ευθύνη γι' αυτό, και παπάδες και δεσποτάδες και απλοί χριστιανοί!) και τότε όποιος είναι σταθερός στην πίστη θα είναι και κοντά στο Χριστό, "ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται" (σε κάθε εποχή)... Προσεύχεστε, παρακαλώ, για όλους.
Αυτά πιστεύω ταπεινά.
Κανείς δεν έχει δίκιο και κανείς άδικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήanna
ΑπάντησηΔιαγραφήElpizo arketa sintoma na katalavoume oloi ton logo pou ta nera tou iordani girnane piso stis 19 Ianouariou kai ohi stis 6.Anarotithikame episeis giati to pasha to giortazoume me to patrio kai ohi me to neo??
God bless you all
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΕΣΑΣΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΟΠΩΣ ΡΩΣΟΙ -ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ .ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ Η ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ(Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΚΛΗΣΙΕς ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΑ,ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ)
Αγαπητέ αδελφέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως αληθεύει ότι οι τοπικές Εκκλησίες χωρών ή περιοχών που παραμένουν στο παλαιό εορτολόγιο έχουν πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία με εμάς, εκτός από συγκεκριμένες ομάδες μέσα στους κόλπους τους, οι οποίοι έχουν διακόψει αυτή την κοινωνία, τόσο με τις Εκκλησίες του νέου όσο και του παλαιού ημερολογίου. Αυτοί είναι, στην Ελλάδα, οι λεγόμενοι Παλαιοημερολογίτες.
Ο Οικουμενισμός είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά δεν είναι αλήθεια ότι οι Ορθόδοξες Εκκλησίες του νέου ημ. έχουν κοινωνία με αιρέσεις. Συμπροσευχές ναι, γίνονται και αυτό είναι μεγάλο λάθος, όχι όμως συλλείτουργα (δηλ. να τελέσουν από κοινού τη θεία μετάληψη ορθόδοξος και παπικός ή προτεστάντης κληρικός). Πρέπει όμως να πω ότι στην Εκκλησία του νέου ημ. υπάρχουν πάρα πολλοί αγωνιστές κατά του Οικουμενισμού, γι' αυτό είναι άδικο να λέγεται γενικευτικά ότι είμαστε Οικουμενιστές.
Για το θέμα του ημερολογίου και του Οικουμενισμού, σας παραπέμπω στο ιστολόγιό μας http://syghorisis.blogspot.gr/ το οποίο βέβαια δεν είναι κατάλληλο για επιθετικούς αναγνώστες...
Σας ευχαριστώ και εύχομαι ο Χριστός να είναι μαζί σας και με όλο τον κόσμο.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν λαμβάνετε υποψιν σας τις καταδικες τεσσάρων Πανορθόδοξων Συνόδων (1583,1587,1593,1848) που αναθεμάτισαν το νέο ημερολόγιο και όσους το ακολουθούν;Οσο για τα ποταπά ψευδη περι πλαστογραφίας αρκει καποιος να διαβασει ολες τις επιστολές των πατριαρχων της εποχης εκείνης για να βγαλει αβιαστα το συμπέρασμα ότι ηταν καταδικαστέα οποιαδήποτε αλλαγή στο ημερολόγιο γιατι καταλαβαιναν ότι θα έφερνε μόνο καταστροφή και σχισματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση στο σχόλιό σας, αδελφέ, βρίσκεται εδώ: http://syghorisis.blogspot.gr/2012/08/16.html
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εδώ:
http://syghorisis.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html
Αποδείξεις περί της καταδίκης του νέου ημερολογίου (δι αναθεμάτων) και αυτων που το ακολουθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφή‘Αποδείξεις καί κείμενα περί τῆς ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καταδίκης τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου και αναίρεσης των ψευδών του καινοτόμου Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου Παπαδόπουλου ἔχομεν πολλά:
Καί πρῶτον, αὐτό τοῦτο τό κείμενον τῆς ἀπαντήσεως τοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου τοῦ Β, πρός τούς ‘Αρμενίους, ἥν συνυπέγραψε καί ὁ Πατριάρχης ‘Αλεξανδρείας Σίλβεστρος, βοᾶ περί τῆς καταδίκης τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου καί ἀποδεικνύει ὅτι κατά τόν 16ον αἰῶνα, ὅτε ἐγένετο ἡ Γρηγοριανή τοῦ ἡμερολογίου μεταρρύθμισις, ἡ ‘Ορθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἀπέκρουσεν αὐτήν, ὡς ἰσχυρίζεται ὁ ‘Αρχιεπίσκοπος, μόνον καί κυρίως διά τήν τολμηθεῖσαν ἀνατροπήν τῆς περί τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα ἀποφάσεως τῆς Α΄ Οἱκουμενικῆς Συνόδου, ἀλλά διότι, ὡς λέγει ὁ Πατριάρχης Ἱερεμίας, «κακῶς καί παρά τινων ἀστρονόμων τῆς Παλαιᾶς Ρώμης ἀφηρέθησαν αἱ δέκα ἡμέραι παρά τοῦ Ὀκτωβρίου μηνός». «Πρός τοῖς ἄλλοις γε καί σύγχυσιν ἐν ἑαυτῶ περιέχει τό νέον αὐτῶν ἡμερολόγιον καί ἀνατροπήν ἀναθεωρούμενον». Δέν ἀπεκρούσθη λοιπόν ἡ μεταρρύθμισις τοῦ ἠμερολογίου μόνον διά τήν μετατροπήν τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, ἀλλά ἀπεκρούσθη τό ὅλον ἡμερολόγιον (καλενδάριον ἤ ὠρολόγιον) διότι «ἔξω παντός λόγου τάς δέκα ἡμέρας τοῦ Ὀκτωβρίου οἱ ἀστρονόμοι τῆς Ρώμης ἐξέβαλον ἵνα φανῶσι μόνοι ὡς δοκεῖ τοῖς ἀνθρώποις ποιεῖν τι δόξης κενῆς ἕνεκα». Ἐνῶ δέ ὁ ‘Αρχιεπίσκοπος ἰσχυρίζεται ὅτι τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον μετερρυθμίσθη «διά τό πανθομολογούμενον αὐτοῦ σφάλμα» ὁ Πατριάρχης Ἱερεμίας εἰς τήν περί περί ἧς πρόκειται ἀπάντησίν του πρός τούς ‘Αρμενίους κραυγάζει: «Ὅθεν οὐδείς ὅλως νομισάτω ὅτι τούς παναρίστους ἐκείνους θείους Πατέρας διέλαθε τό δοκοῦν τοῦτο λάθος ἵνα παρά τῶν ἀστρονόμων τύχη βελτίονος διορθώσεως».
Ἀλλά πάντα ταῦτα παρέτρεξεν ὁ ‘Αρχιεπίσκοπος ‘Αθηνῶν βιαζόμενος νά ἀνακαλύψη δῆθεν πλαστότητα εἰς τό κείμενον τῆς ἀπαντήσεως τοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου. Καί ἐνῶ διά νά ἀποδείξη τήν δῆθεν πλαστότητα αύτῆς παραθέτει ἐκ τοῦ «Τόμου Ἀγάπης» τοῦ Δοσιθέου Ἱεροσολύμων τό γνήσιον, ὡς λέγει κείμενον τῆς ἀπαντήσεως τοῦ Ἱερεμίου πρός τούς ‘Αρμενίους, διαπράττει ὁ ἴδιος παράλειψιν καί παραποίησιν εἰς τό γνήσιον τοῦτο κείμενον παραλείπων ἐξ’ αὐτοῦ ὅσα ἀντιτίθενται πρός τούς μή ἀληθεῖς ἰσχυρισμούς του. Οὕτω παραλείπει ὁλόκληρον τόν τίτλον τοῦ κεφαλαίου καί τήν ἐπιγραφήν ἥν περιέχει ὁ «Τόμος ‘Αγάπης» τοῦ Δοσιθέου, εἰ ὅ μέρος ὑπάρχει τό κείμενον τῆς ἀπαντήσεως τοῦ Ἱερεμίου. ‘Εκτός δέ τούτου παραλείπει τό μεγαλύτερον μέρος τοῦ κειμένου τούτου τό ἀναφερόμενον εἰς τήν κατάκρισιν τοῦ νέου Ἡμερολογίου. Τοῦτο ἀποτελεῖ παραποίησιν τῆς ἀληθείας, τήν ὁποίαν ἀφήνομεν νά σχολιάσουν οἱ ἀναγνῶσται. Παραθέτομεν δέ ἐνταῦθα ἡμεῖς ἐκ τοῦ «Τόμου ‘Αγἀπης» τοῦ Δοσιθέου, (σελ. 538 ) τό πλεῖστον μέρος τοῦ κειμένου τούτου, ἵνα καταδειχθῶσιν αἱ παραλειφθεῖσαι ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν περικοπαί.
Συνέχεια περι αναθεματισμών:
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ τίτλος τοῦ ὅλου κεφαλαίου τοῦ Δοσιθέου, ὁ ἐπαναλαμβανόμενος εἰς ὅλας τάς σχετικάς σελίδας εἶναι «Κατά τοῦ Λατινικοῦ Καλενδαρίου». Αὐτό καί μόνον θά ἤρκει ἵνα ἀποδείξη ὀρθήν τήν ἀντίληψιν, ὅτι τό ὅλον Καλενδάριον τῶν Λατίνων κατεκρίθη οὐχί δέ μόνον ἡ περί τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα ἀνατροπή.
Ἔπειτα δέ τό κείμενον τῆς ἀπαντήσεως τοῦ Ἰερεμίου τό καταχωριζόμενον εἰς τόν Δοσίθεον φέρει ἐπί κεφαλῆς αὐτοῦ τήν ἐπιγραφήν: «Περί τοῦ καινοτομηθέντος Καλενδαρίου παρά τῶν Λατίνων ἐπιστολαί τινές» προφανῶς δηλοῦν ὅτι περί τοῦ καινοτομηθέντος Καλενδαρίου ὑπάρχουσι καί ἄλλα κείμενα. Ὁ ‘Αρχιεπίσκοπος ‘Αθηνῶν καταχωρίζων πρός ἀντιπαραβολήν τά δύο κείμενα, τό γνήσιον, ὡς λέγει, καί τό πλαστόν, εἰς μέν τό γνήσιον οὐδεμίαν σημειώνει Ἐπιγραφήν, εἰς δέ τό ὑπ’ αὐτοῦ ὀνομαζόμενον πλαστόν σημειώνει: «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν κξαί Συνοδικόν. Περί τοῦ καινοτομηθέντος Καλενδαρίου πρό 12 ἡμέρας ἀρχίζειν τούς μῆνας». Καί οὕτω ἐνῶ ὁ Δοσίθεος σημειώνει ρητῶς ὡς ἐπιγραφήν «Περί τοῦ καινοτομηθέντος Καλενδαρίου», ταύτην ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καταχωρίζει εἰς τό δῆθεν πλαστόν κείμενον διά νά παραπλανήση τούς ἀναγινώσκοντας ὅτι τό «Περί τοῦ καινοτομηθέντος Καλενδαρίου»εἶναι πλαστή προσθήκη μή περιεχομένη εἰς τό γνήσιον κείμενον. ‘Αφοῦ δέ καταχωρίζει ὡς ἔχει, τόν πρόλογον τῆς ἀπαντήσεως τοῦ Ἱερεμία, ἔπειτα θέτων ὀλίγα ἀποσιωπητικά τελειώνει τήν ὅλην ἐπιστολήν μέ τόν ἐπίλογον «Καί ταῦτα μέν ἡμεῖς πρός ἀμφότερα λέγομεν κλπ».
Τό κείμενον τοῦ Ἱερεμίου
Ἀλλά τό κείμενον τοῦ Ἱερεμίου εἶναι μακρότατον, ὁλόκληρον δέ τό ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου σκοπίμως παραλειφθέν μέρος, ὅπερ εἶναι σημαντικώτατον ἔχει ὡς ἑξῆς:
«... Δεύτερον καί ὑφηγούμεθα παντί χριστιανῶ Ὀρθοδόξῳ βουλομένω, ὡς οὐκ ἔστιν ἀσύστατον τό παρ’ ὑμῖν Πασχάλιον, ἀλλ’ ὡς ἀκόλουθον τοῖς ὁρισθεῖσι τῶν Ἁγίων Πατέρων, μένει ὀρθόν καί εἰς αἰῶνας σταθερόν διαμενεῖ, ἕως οὗ φυλάττει τήν τάξιν ἥν ἔλαχεν ἀπαρασάλευτον, ἀρίστως ἐσκεμμένην τοῖς θείοις Πατράσιν, ὧν οὐδείς τῶν νῦν οὔτε τήν ἐπιστήμην οἶδε τῆς ἀστρονομίας κατ’ ἐκείνους τούς ἀρίστους, οὔτε τόν ἁγιασμόν ἔχει, πλήν εἰ μή που δοκήσει, τά δ’ ἄλλα ἐστίν ἀληθείας μακράν. Τεσσάρων γε ὄντων τῶν τοῦ Πάσχα διορισμῶν, ὁ πρῶτος ἐντέλλεται, ὅτι δεῖ μετά τήν ἰσημερίαν τήν Ἐαρινήν τό Πάσχα τελεῖν. Ὁ δεύτερος ὅτι μή τήν αὐτήν ἡμέραν τῆς Ἰουδαϊκῆς τελετῆς. Ὁ τρίτος ὅτι οὐχ ἁπλῶς μετά τήν ἰσημερίαν ἀλλά τήν πρώτην μετ’ ἰσημερίαν Πανσέληνον. Ὁ τέταρτος, ὅτι καί μετά τήν Πανσέληνον εὐθύς, τῆς ἑβδομάδος τῆ πρώτη. Ὅθεν οὐδείς ὅλως νομισάτω ὅτι τούς παναρίστους ἐκείνους Πατέρας διέλαθε τό δοκοῦν τοῦτο λάθος, ἵνα παρά τῶν ἀστρονόμων τύχη βελτίονος διορθώσεως. Χάριτι τοῦ Χριστοῦ ἀπό τῆς Α΄ Συνόδου καί ἕως τοῦ νῦν ἀεί τό Πάσχα τό ἱερόν μετά τό νομικόν γίνεται καί ἐν Κυριακῆ, καί σύγχυσιν οὐκ ἔγνωμεν ἵνα εἰς διόρθωσιν ἀναστῶμεν.
Συνέχεια περί των αναθεματισμών:
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ νεώτερος ‘Ιστορικός καί δεινός Κανονιολόγος Σεβ. Μητροπολίτης Κασσανδρείας διά προτάσεώς του, ἥν ὑπέβαλεν εἰς τήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος τῶ 1929, ὑπογεγραμμένης καί ὑπό τῶν Δρυινουπόλεως καί Δημητριάδος, ὡς καί διά τοῦ ὑποβληθέντος είς αὐτήν μακροῦ ὑπομνήματός του, κατήγγειλε τό Νέον Ἡμερολόγιον ὡς ἔργον ἀσεβείας ἔναντι τῶν ἑπτά Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί ὡς ὑποσκάπτον τά θεμέλια τῆς Ὀρθοδοξίας. ‘Εβεβαίουν δέ οἱ ἀνωτέρω τρεῖς Ἱεράρχαι εἰς τήν ὑποβληθεῖσαν ὑπ’ αὐτῶν πρότασιν, ὅτι πάντες οἱ Πατριάρχαι τῆς κατά Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν κοινῆ Συνόδῳ ἐπί Ἱερεμίου τοῦ Τρανοῦ καί λοιπῶν ἀπέκλεισαν δι’ ἀναθέματος τήν ἀποδοχήν τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου. Ὁ δέ Σεβ. Μητροπολίτης Κασσανδρείας χαρακτηρίζει ἐν τῶ ὑπομνήματι του ἐκείνω τήν γενομένην ἡμερολογιακήν διόρθωσιν ὡς «παράτολμον καί ἀντικανονικήν πρᾶξιν».
Ὁ Ρῶσος ‘Αρχιμανδρίτης Πορφύριος Οὐσπένσκι, κατά τό ἔτος 1880 ἐδημοσίευσε εἰς τά Ρωσικά περιοδικά καί τά Πρακτικά τῆς Μεγάλης Συνόδου 1583-1593 καί τήν ἀπόφασιν ἤ Σιγγίλιον ἐπί Ἱερεμίου τοῦ Β΄. ‘Αντέγραψε δέ ταῦτα οὐχί ἐκ τῶν κωδίκων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλ’ ἐκ τῆς Μεγάλης Βιβλιοθήκης τοῦ Ὄρους Σινᾶ, ἔνθα ὑπάρχουν ἐν χειρογράφω κώδικι τά ἄνω στοιχεῖα περί τῆς καταδίκης τοῦ Νέου Ἡμερολογίου. Καί πάντα ταῦτα ἐδημοσίευσεν ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ρουμανίας εἰς τά ἐπίσημα περιοδικά αὐτῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ» ἀριθμ. 11/1880 καί «ΡΟΥΜΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ» ἀριθμ. 12/1881 ὑπό τόν τίτλον: «ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΛΕΝΔΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΠΑ».
Καί ταῦτα ἐδημοσιεύθησαν εἰς τήν Ρουμανίαν ἀκριβῶς καθ’ ἥν ἐποχήν στενοκέφαλοι τινές νεωτερισταί ἠθέλησαν νά κάμουν λόγον περί ἀλλαγῆς τοῦ Ὀρθοδόξου Ἡμερολογίου. ‘Αλλ’ ἡ παρουσία τῶν ἄνω ἐπισήμων ἐγγράφων περί καταδίκης τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ἐχαλιναγώγησε τάς καινοτομικάς ὁρμάς των. Ἐπί πλέον δέ ἡ Σύνοδος ἐπί τῆ βάσει τούτων καθαρά ἐδήλωσεν ὅτι «Οὐδεμία ‘Εκκλησία δύναται νά μεταβάλη τό Ὀρθόδοξον Ἡμερολόγιον ἄνευ κινδύνου νά γίνη σχισματική ἐν σχέσει πρός τάς ἄλλας ‘Ορθοδόξους Ἐκκλησίας».
Συνέχεια περί των αναθεματισμών:
ΑπάντησηΔιαγραφήἈναφωνῶν ὀ Δοσίθεος Ἱεροσολύμων ὅτι «Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγέννησεν ὁ ΙΣΤ αἰών, τήν αἵρεσιν τοῦ Λουθήρου, τοῦ Καλβίνου, τῶν Γιεζουβιτῶν καί τήν αἵρεσιν τοῦ νέου Καλενδαρίου, κατά τῆς ὁποίας ἀπεφάνθη ἡ ἐν Κων/λει Μεγάλη Σύνοδος ἐπί τοῦ Ἱερεμίου» δέν διερμηνεύει τήν κρατοῦσαν τότε ἐκκλησιαστικήν συνείδησιν, τό πνεῦμα καί τό νόημα τῶν ‘Εκκλησιαστικῶν διατάξεων, καθ’ ἅς καί ἠ μεταρρύθμισις τοῦ Ἡμερολογίου εἶναι καταδικασθεῖσα καί ἀναθεματισθεῖσα αἵρεσις καί ὅτι οἱ ἀκολουθήσαντες τό νέον Παπικόν ἡμερολόγιον ὑπόκεινται εἰς τήν αὐτήν μετά τῶν αἱρετικῶν κατάκρισιν;
Δέν εἶναι δυνατόν νά δεχθῶμεν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, ὁ Καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου, ὁ ἱστορικός συγγραφεύς δέν κατανοεῖ τά ἀνωτέρω, τά ὁποῖα ὁ ἴδιος ἄλλοτε ἐδίδαξε καί ἐκήρυξε. Δέν εἶναι δυνατόν νά μή ἔχη ὀρθήν ἀντίληψιν περί τῆς σοβαρότητος, τῆς καταδίκης καί τοῦ ἀναθεματισμοῦ τῆς καινοτομίας τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου. Τόσον εἶναι βέβαιον ὅτι θεωρεῖ τό ‘Εκκλησιαστικόν ἡμερολόγιον σοβαρώτατον ζήτημα δυνάμενον νά συνεπαγάγῃ τό ἀνάθεμα, ὥστε ὁ ἴδιος πρό τινων ἐτῶν ὡς Πρόεδρος τῆς Ι. Συνόδου ἀντιθέτως πρός ὅ,τι σήμερον κηρύσσει, ἀναθεμάτισε καί ἀφώρισε εὐσεβεστάτας μοναχάς τῆς Τήνου διότι εἶχον τό σθένος νά ἀκολουθῶσι τό ἐκ παραδόσεως αἰώνων ἐφαρμοζόμενον Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον.
Εἶναι φαρισαϊκή προσήλωσις εἰς λέξεις καί γράμματα νά ἀποφαινώμεθα ὅτι διά τήν διόρθωσιν τοῦ Ἡμερολογίου δέν ἀναφέρεται ἡ λέξις «ἀνάθεμα» εἰς τάς Πατριαρχικάς ἀποφάσεις. Διότι τί ἄλλο σημαίνουν αἱ ἀπαντώμεναι εἰς τάς ἀποφάσεις ταύτας ἐκφράσεις «ἀπέκρουσεν», «ἀπέβαλεν», «κατέκρινεν», «κατεδίκασεν» τό Γρηγοριανόν ἡμερολόγιον, εἰμή ἀποδοκιμασίαν καί ἀναθεματισμόν.
Ὁ ἀναγινώσκων τήν ‘Αρθρογραφικήν ἐπίθεσιν τοῦ ΄Αρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κατά τῶν Ζηλωτῶν Ἁγιορειτῶν καί βλέπων μετά πόσης εὐκολίας καί ἀποφθεγματικότητος ὁμιλεῖ οὗτος περί πλαστότητος καί παραποιήσεως ἱερῶν κειμένων ὑπ’ αὐτῶν καί ὅτι παραθέτει εἰς ἀντιβολήν φωτοτυπημένα κείμενα γνήσια δῆθεν καί πλαστά νομίζει ὅτι πρόκειται περί ἀποκαλύψεως κανενός φοβεροῦ ἐγκλήματος, περί προσβολῆς τοῦ Ὁμοουσίου τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἤ περί παραχαράξεως τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως; Καί ἀπορῶν ἐρωτᾶ: Ἀλλά τί ἔπραξαν τέλος πάντων οἱ Ζηλωταί Μοναχοί, ὁ Ἰάκωβος Νεοασκητιώτης - ὁ κατά τόν Ἀρχιεπίσκοπον αὐτουργός τῆς Πλαστογραφίας, μιᾶς Συνοδικῆς ἀποφάσεως – καί οἱ νεώτεροι ἁγιορεῖται Ζηλωταί; Ποῖον ἰδιοτελῆ σκοπόν ἐπεδίωκον διά νά διαπράξουν τοιοῦτον ἔγκλημα; Ἦσαν τάχα ὄργανα προπαγάνδας ἀντιθρησκευτικῆς; Ἦσαν ἄπιστοι καί ἐμπαῖκται τῶν θείων Πατέρων; Ἤ ἦσαν λαοπλάνοι καί ἐκμεταλλευταί;
Τίποτε ἐξ’ αὐτῶν ἀπολύτως. Οἱ Ζηλωταί Ἁγιορεῖται δέν ἔπραξαν τίποτε ἄλλο ἤ νά ἐπαναλάβουν καί νά διαδώσουν καί νά ἐξάρουν τάς Συνοδικάς πράξεις καί Πατριαρχικάς ἀποφάσεις, ἅς εὗρον εἰς Κώδικας καί βίβλους τοῦ ΙΣΤ αἰῶνος καί τῶν μετέπειτα. Καί αἱ ἀποφάσεις αὗται καί αἱ Συνοδικαί πράξεις - ἀναμφισβήτητα ἱστορικά κειμήλια – καταβοῶσι τῆς καινοτομίας τοῦ Παπικοῦ Ἡμερολογίου, καί τήν καταδικάζουν καί ἀναθεματίζουν τούς ἀκολουθοῦντας αὐτήν. Ἄν ὁ Ἰάκωβος Νεοασκητιώτης καί οἱ Ζηλωταί Ἁγιορεῖται συλλέξαντες ἐπιμελῶς πάντα ταῦτα τά ἔγγραφα τά ἐπέγραψαν ὡς «Σιγγίλια», ἤ ὡς «πράξεις», ἤ ὡς «ἀποφάσεις», ἤ ὡς «Κανόνας», ἤ ἄν συνέταξαν περιλήψεις αὐτῶν, ἤ ἄν τάς ἐφωτοτύπησαν, ἤ ἄν τάς διένειμαν εἰς φυλλάδια διά τούς πιστούς, ὅμως δέν ἠλλοίωσαν οὔτε τήν οὐσίαν, οὔτε τό πνεῦμα καί τήν ἔννοιαν αὐτῶν, ὥστε νά κατηγορῶνται ὡς πλαστογράφοι.
Ποῖον συμφέρον εἶχεν ὁ Ἰάκωβος Νεοασκητικώτης νά πλαστογραφήση τά περί τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου κείμενα ἀφοῦ τότε δέν εἶχεν ἀνακινηθῆ τό ἡμερολογιακόν ζήτημα καί οὐδείς εἶχε σκεφθεῖ διά τήν εἰσαγωγήν τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου; Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ἐν τούτοις μέ ὅλην τήν κακήν προσπάθειάν του καί τάς φωτογραφικάς του πλάκας καί τάς κατά τῶν Ζηλωτῶν Πατέρων συκοφαντίας του, δέν ἀπέδειξε διά τῶν ἄρθρων του τίποτα ἀπό ὅσα κατηγορεῖ, ἠδίκησε δέ μόνον ἑαυτόν καί διέψευσε τήν φήμην του ὡς ἱστορικοῦ, ἐπιπολαίως καί ἀβαθῶς ἁλιεύσας ἀποκόμματα ἐγγράφων, κατασπαράξας δέ ταῦτα ἵνα τά ἀποδείξῃ πλαστά.
Συνέχεια περί των αναθεματισμών:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν ἐπιτρέπεται εἰς τόν ἱστορικόν κ. Χρυσόστομον Παπαδόπουλον νά ἀποφαίνεται ὅτι δέν ἐξεδόθησαν ἀναθεματισμοί διά τήν καταδίκην τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου, ἐπειδή δέν ἔχει ὑπ’ ὄψιν τά Πρακτικά καί πλήρεις τάς ἀποφάσεις τῶν ἐπί Ἱερεμίου Β΄, δύο Συνόδων καί νά ἀποκαλῆ πλαστογράφους ὅσους ἦτο δυνατόν νά κατέβαλον μείζονα προσοχήν διά τά ἀληθῆ κείμενα τῶν Συνοδικῶν τούτων ἀποφάσεων. Διότι ἐν τοιαύτη περιπτώσει θά ἀποκαλέση αὔριον ἴσως πλαστογράφους τόν Πάμφιλον, Εὐσέβιον καί τόν Ρουφῖνον καί τόν Σωκράτην καί τόν Θεοδώρητον καί τόν Ἱερώνυμον καί τόν Γελάσιον τόν Κυζίκου, τόν ἔπειτα ‘Αρχιεπίσκοπον Καισαρείας, ὅσοι ἐπιμελῶς ἐξ αὐθεντικῶν πηγῶν συνέλεξαν καί συνέγραψαν τά Πρακτικά τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τά ὁποῖα τό Πηδάλιον καί οἱ λοιποί ἐκκλησιαστικοί συγγραφεῖς λέγουν ὅτι οὔτε ἑλληνιστί, οὔτε Λατινιστί ἐξεδόθησαν, τά ὁποῖα ὅμως εὑρίσκονται εἰς τόμους συλλογῆς τῶν Συνόδων.
Μόνον οἱ Παπισταί καί οἱ συνήγοροι τῆς Ἑνώσεως καινοτόμοι καραδοκοῦσιν εὐκαιρίας, ἵνα ἐμμέσουν τό δηλητήριον τῆς ἀμφιβολίας εἰς τάς συνειδήσεις τῶν πιστῶν διά σπερμολογιῶν περί πλαστότητος ἤ ἀνυπαρξίας ἐπισήμων κειμένων πρακτικῶν καί πράξεων Συνόδων καί Πατριαρχικῶν ἐγγράφων, κεραυνοβολούντων διά καταδίκης καί ἀναθέματος τούς νεωτερισμούς τῶν Λατίνων.
Συμπέρασμα
Συμπεραίνομεν ὅτι ὅσα σοφίσματα ἤ βεβιασμένους συλλογισμούς ἤ ἐπιχειρήματα καί ἄν ἐπινοήση ὁ ‘Αρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ὅπως παραστήση ἀσήμαντον ἤ ἀδιάφορον διά τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Ὀρθοδοξίαν τήν ἡμερολογιακήν ἀλλαγήν καί ὡς μή ἀπαγορευομένην δῆθεν ὑπό Κανόνων καί Συνοδικῶν καί Πατριαρχικῶν πράξεων, ὅσας συκοφαντίας, χλευασμούς ἤ λοιδωρίας καί ἄν ρίψη κατά τῶν ὐπέρ τῆς τηρήσεως τῶν Πατρώων ‘Εκκλησιαστικῶν παραδόσεων ἀγωνιζομένων καί δή κατά τῶν Ζηλωτῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, δέν θά δυνηθῆ ποτέ νά ἀποσείση ἀπ’ αὐτοῦ τόν «Ὀνικόν μῦλον» τοῦ Εὐαγγελίου τόν κρεμάμενον ἐπί τοῦ τραχήλου του διά τό δημιουργηθέν καί καθημερινῶς ἀνακινούμενον ὑπ’ αὐτοῦ σκάνδαλον ἐπί τῆς συνειδήσεως τῶν ἀληθῶς εἰς Χριστόν πιστευόντων, τῶν εἰς τά δόγματα, τούς Κανόνας καί τάς παραδόσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παμψύχως προσηλουμένων. Καί θά ἀκούεται ἐσαεί ἐπικροτουμένη καί ἐπαναλαμβανομένη ὑπό μυριάδων στομάτων εὐσεβῶν χριστιανῶν, γνησίων Ὀρθοδόξων, ἡ ἔντονος καί καυστική φωνή τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κασσανδρείας, ἡ ἐντός τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος τό πρῶτον ὑψωθεῖσα καί κράζουσα: «Ἱερόν θεωρῶ καθῆκον ... νά χαρακτηρίσω ὡς παράτολμον καί ἀντικανονικήν πρᾶξιν καί παιγνίδιον ἐν οὐ παικτοῖς τήν ἀλλαγήν, ἤ διόρθωσιν ἤ ὁπωσδήποτε ἄν ἀποκαλῶσι ταύτην τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου, ὅπερ περιφρουρεῖ ὡς ἄγγελος φύλαξ, τήν πίστιν, τάς παραδόσεις, τά ἤθη καί τά ἔθιμα τῶν ἀνά τό πρόσωπον τῆς γῆς διεσπαρμένων, ὅτι ἑορτάζοντες κατ’ αὐτό ἀνήκουσιν εἰς τήν μίαν καί μόνην Πρεσβυγενῆ καί ἀκαινοτόμητον τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν».
ΤΕΛΟΣ
Θα πρέπει πάντως να γνωρίζομε αδελφέ ότι η αλλαγή του ημερολογίου δεν έγινε αυθαίρετα, αλλά μετά το Πανορθόδοξο Συνέδριο που έλαβε χώρα από 10 Μαΐου ώς 8 Ιουνίου 1923 στην Κωνσταντινούπολη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκεκριμένα, αναφέρουμε τα εξής (αντιγράφω από το: http://apotixisi.blogspot.gr/2009/03/normal-0-false-false-false_26.html):
Για την αλλαγή του Ιουλιανού ημερολογίου συνεκλήθη στην Κωνσταντινούπολη «Πανορθόδοξο Συνέδριο» από 10.5-8.6.1923 στο οποίο μετείχαν:
1.- Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως: ο Οικ. Πατριάρχης Μελέτιος Δ΄, ο μητροπολίτης Κυζίκου Καλλίνικος, ο καθ. Θεολογίας Αντωνιάδης Β.
2.- Εκκλησία Ρωσίας: ο Αρχιεπίσκοπος Βεσσαραβίας και Κισνοβίου Αναστάσιος, ο Αρχιεπίσκοπος Β. Αμερικής Αλέξανδρος
3.- Εκκλησία της Σερβίας: ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Γαβριήλ, ο Καθηγητής Μιλάνκοβιτς Μιλούτιν
4.- Εκκλησία Ρουμανίας: ο Αρχιμανδρίτης Σκριμπάν Ιούλ, ο Καθηγητής Δημητρέσκο Δραγωμίρ, ο γερουσιαστής Φραγγίτς Πέτρος
5.- Εκκλησία της Ελλάδος: ο Μητροπολίτης Δυρραχίου Ιάκωβος
6.- Εκκλησία της Κύπρου: ο Μητροπολίτης Νικαίας Βασίλειος.
Δεν παρέστησαν οι Εκκλησίες: Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, καθότι η πρώτη και τρίτη δεν ευρίσκοντο σε κοινωνία με την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, η δε δευτέρα, διότι ήτανε αλληλέγγυα με τις άλλες.
Το Πανορθόδοξο Συνέδριο αποφάσισε την διόρθωση του Ιουλιανού Ημερολογίου (όχι την εισαγωγή του Γρηγοριανού Ημερολογίου). Την απόφαση του Πανορθοδόξου Συνεδρίου εδέχθησαν οι εξής Εκκλησίες:
1.- Η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως σε όλη αυτής την επικράτεια ανά τον κόσμο (14.8.1923), πλην της επαρχίας του Αγίου Όρους μέχρι σήμερα.
2.- Η Εκκλησία της Ρωσίας (10.12.1923) υπό τον Πατριάρχη Τύχωνα, αλλά λόγω της σοβαρής αντίδρασης επανήλθε εις το Ιουλιανό Ημερολόγιο.
3.- Η Εκκλησία της Ρουμανίας (17.12.1923)
4.- Η Εκκλησία της Ελλάδος (27.12.1923) με ημερομηνία εφαρμογής την 10η Μαρτίου 1924, λογιζομένης ως 23ης.
5.- Η Εκκλησία της Κύπρου
6.- Η Εκκλησία της Αλεξανδρείας (1928)
7.- Η Εκκλησία της Αντιοχείας
8.- Η Εκκλησία της Φινλανδίας (που υπάγεται στο Οικ. Πατριαρχείο) ήδη πριν από το Πανορθόδοξο Συνέδριο
9.- Η Εκκλησία της Τσεχίας και Σλοβακίας
10.- Η Εκκλησία της Βουλγαρίας
11.- Η Εκκλησία της Πολωνίας
12.- Η Εκκλησία της Αλβανίας
Σήμερα το Ιουλιανό Ημερολόγιο ακολουθούν:
1.- Η Εκκλησία των Ιεροσολύμων
2.- Η Εκκλησία της Ρωσίας
3.- Η Εκκλησία της Σερβίας
4.- Η Εκκλησία της Γεωργίας
5.- Της δικαιοδοσίας της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως: το Άγιον Όρος, Πορτογάλοι Ορθόδοξοι, Πολωνοί Ορθόδοξοι και μικρότερες ομάδες στην Αμερική και αλλού.
6.- Έλληνες Ορθόδοξοι μη υπαγόμενοι σε καμία από τις ανωτέρω 15 Ορθόδοξες Εκκλησίες και έχοντες συστήσει ίδιες Ι. Συνόδους, αλλά και άλλες ομάδες Ορθοδόξων, που ευρίσκονται σε Εκκλησίες στη δικαιοδοσία των οποίων λειτουργεί το διορθ. Ιουλιανό ημερολόγιο (Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρος, κ.λπ.).
Οι 11 από τις 15 Ορθόδοξες Εκκλησίες (με εξαίρεση την Εκκλησία της Φινλανδίας), οι οποίες ακολουθούν το διορθωμένο Ιουλιανό ημερολόγιο, δεν εφαρμόζουν εισέτι τις παραγράφους της απόφασης του Πανορθοδόξου Συνεδρίου, τις σχετικές με τον εορτασμό του Πάσχα.
Έτσι για την εορτή του Πάσχα και όλες τις κινητές εορτές που συνδέονται με αυτό, ακολουθείται το Ιουλιανό ημερολόγιο από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες (πλην Φινλανδίας).
Το Γρηγοριανό Ημερολόγιο ακολουθούν: η Ρωμαιοκαθολική «εκκλησία», οι Προτεσταντικές «εκκλησίες» κλπ. καθώς και η Ελληνική Πολιτεία με το Ν. Δ/γμα της 18.1.23 (με έναρξη ισχύος του, την 16.2.23).
Έτσι, το λεγόμενο νέο ημερολόγιο, που ακολουθεί η Εκκλησία της Ελλάδος και οι ανωτέρω αναφερθείσες Εκκλησίες, είναι το διορθωμένο Ιουλιανό ημερολόγιο και όχι το Γρηγοριανό και δεν έχει καμία σχέση με αυτό, καθότι κατασκευάστηκε το 1923 με άλλη βάση υπολογισμού, από ότι το Γρηγοριανό.
Για τους πλαστούς αναθεματισμούς έχομε ήδη παραπέμψει εδώ: http://syghorisis.blogspot.gr/2012/08/16.html
και εδώ:
http://syghorisis.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html
Ευχαριστώ.
Αγαπητέ φίλε,οσον αφορά τους αναθεματισμούς απέδειξα ότι δεν είναι πλαστοί.Επαναλαμβάνω ότι αν κάποιος με υπομονή διαβάσει τις επιστολές των πατέρων του ΙΣΤ αιώνος θα το δει καθαρά.Για το θέμα της "πανορθοδόξου Συνόδου" του 1923 που μόνο τέτοιο δεν ήταν σου παραθέτω τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο «Πανορθόδοξο Συνέδριο» του 1923
1. Το λεγόμενο «Πανορθόδοξο Συνέδριο», κατ’ ουσία « Αντορθόδοξο», όπως το χαρακτήρισε ο Κασσανδρείας Ειρηναίος, είναι το πρώτο εκκλησιαστικό όργανο Πανορθόδοξης εμβέλειας, που απεφάσισε όχι μόνο την αλλαγή του Ιουλιανού ημερολογίου με το Γρηγοριανό, αλλά και του Πασχαλίου και της θεοπαράδοτης εβδομάδας. Γι’ αυτό επιβάλλεται να θυμίσουμε τα εξής:
Το Συνέδριο αυτό το συγκάλεσε ο Μελέτιος Μεταξάκης στην Κωνσταντινούπολη το 1923 , από 10 Μαΐου μέχρι 10 Ιουνίου. Έλαβαν μέρος μόνον πέντε τοπικές Εκκλησίες (Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Σερβίας, Ρουμανίας και οι Εκκλησίες Κύπρου και Ελλάδος), και μάλιστα με όχι την ενδεδειγμένη, αλλά δοτή εκπροσώπηση!
Σ’ αυτό παραβρέθηκαν, μόλις 6 επίσκοποι. Ήτοι, ο Κυζίκου Καλλίνικος, εκπροσωπών τον Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ο Μαυροβουνίου Γαβριήλ, εκπροσωπών το Πατριαρχείο Σερβίας, ο Νικαίας Βασίλειος, εκπροσωπών την Εκκλησία της Κύπρου, ο Δυρραχίου (μετέπειτα Μυτιλήνης) Ιάκωβος, εκπροσωπών την Εκκλησία της Ελλάδος. Επίσης παρέστησαν οι τυχαία παρεπιδημούντες τότε στην Κωνσταντινούπολη Ρώσοι επίσκοποι, ο Κισνοβίου Αναστάσιος (των Ρώσων της Διασποράς), και ο Αλεουτίδων Νήσων (Αμερικής) Αλέξανδρος, τους οποίους ο Μελέτιος Μεταξάκης θεώρησε ότι εκπροσωπούν την Εκκλησία της Ρωσίας!
Από τους ανωτέρω 6 αρχιερείς, οι 4 κατηγορήθηκαν ως μασόνοι! Αυτοί ήταν ο Μεταξάκης, ο Αλεουτίδων Νήσων Αλέξανδρος, ο Νικαίας Βασίλειος και ο Δυρραχίου Ιάκωβος. Στο Συνέδριο αυτό δεν εκπροσωπήθηκαν τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων, Ρωσίας, και Βουλγαρίας. Το τελευταίο Πατριαρχείο τότε βρίσκονταν σε σχίσμα.
Συνέχεια περί "πανορθόδοξου Συνόδου":
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Το Συνέδριο αυτό έλαβε ορισμένες αποφάσεις, μεταξύ των οποίων ήταν:
α. Η αποδοχή Νέου Ημερολογίου και Νέου Πασχαλίου, για να γιορτάζεται το Πάσχα σε σταθερή ημερομηνία και διευκολυνθεί έτσι η προσέγγιση των διαφόρων «εκκλησιών»!
β. Τάχθηκε υπέρ της δυνατότητας να διασπασθεί η εβδομάδα σε λιγότερες μέρες.
γ. Επέτρεψε το γάμο των ιερέων μετά τη χειροτονία τους.
δ. Επέτρεψε την αποβολή του ράσου.
ε. Όρισε νέο όριο ηλικίας για την χειροτονία διακόνων και ιερέων, έθεσε όριο για να γίνει κάποιος μοναχός.
στ. Έθεσε θέμα μείωσης ή κατάργησης νηστειών και ιερών ακολουθιών, ως και των βαθμών συγγενείας για γάμους, αύξησε δε τους λόγους για τα διαζύγια.
Συνέχεια περί "πανορθοδόξου Συνόδου":
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πέμπτη συνεδρίαση του Συνεδρίου παραβρέθηκε και ο Αγγλικανός επίσκοπος Γκορ, ο οποίος σε προσφώνησή του είπε, ότι με την αναγνώριση των αγγλικανικών χειροτονιών από το Πατριαρχείο
«εγένετο τι το οποίον αφορά την προσέγγισιν των δύο Εκκλησιών, της Ορθοδόξου και της Αγγλικανικής, και το οποίον επλήρωσεν χαράς την καρδίαν μου. Το γεγονός τούτο αποτελεί εν βήμα προς την ένωσιν. Το δεύτερον βήμα θα μας το κάμη το ημερολογιακόν ζήτημα, το οποίον θα μας φέρη τον συνεορτασμόν των εορτών…» !
3. Το Ημερολόγιο και το Πασχάλιο το οποίο απεφάσισε το Πανορθόδοξο Συνέδριο κατ’ ουσία είναι το Γρηγοριανό Ημερολόγιο και το Πασχάλιο, όπως το διαμόρφωσε ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος . Η διαφορά του Γρηγοριανού και αυτού που αποφάσισε το Πανορθόδοξο Συνέδριο είναι μόλις «24 ή 26 δευτερόλεπτα του μέσου μήκους του τροπικού έτους»! Θα φανεί δε η διαφορά αυτή μετά 877 έτη!
α. Ως ημερομηνία εισαγωγής του Νέου Ημερολογίου και Πασχαλίου ορίστηκε η 1η Οκτωβρίου 1923. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος όμως δεν τόλμησε να το εισαγάγει στην ημερομηνία αυτή, όπως ομολογεί ο ίδιος,
«παρά την απόφασιν της Ιεραρχίας όπως τεθώσιν εις εφαρμογήν αι περί ημερολογίου και Πασχαλίου αποφάσεις του Πανορθοδόξου Συνεδρίου»!
β. Το εισήγαγε όμως το Ρωσικό Πατριαρχείο, κατ’ απαίτηση των κομμουνιστών, οι οποίοι παραπληροφόρησαν τον τότε Πατριάρχη Τύχωνα, πως τάχα όλα τα Πατριαρχεία και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίας, είχαν δεχθεί την αλλαγή! Ο Πατριάρχης Τύχων εξέδωσε σχετική Εγκύκλιο για την αλλαγή του Ημερολογίου και του Πασχαλίου. Μάλιστα, το επέβαλε και στην Εκκλησία της Φινλανδίας, στην οποία προκλήθηκε μεγάλη αναστάτωση, λόγω της αντιδράσεως κυρίως των μοναχών της Μονής του Βάλαμο.
Στην Εκκλησία της Ρωσίας οι πιστοί δεν το δέχτηκαν ευχάριστα. Εν τω μεταξύ, ο Πατριάρχης Τύχων ύστερα από έξι μήνες έμαθε την αλήθεια. Ο Μητροπολίτης Κισνοβίου Αναστάσιος, που έλαβε μέρος στο Πανορθόδοξο Συνέδριο, τον ενημέρωσε ότι καμιά άλλη Εκκλησία, μέχρι τότε, πλην του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν άλλαξε το Ημερολόγιο και το Πασχάλιο. Μετά απ’ αυτό, ο Τύχων επανέφερε στην Εκκλησία της Ρωσίας το Παλαιό Ημερολόγιο και Πασχάλιο, τα οποία κρατεί μέχρι σήμερα. Δεν επαναφέρθηκαν όμως, ούτε το Ημερολόγιο, ούτε το Πασχάλιο, στην Εκκλησία της Φινλανδίας!
Συνέχεια περί της "πανορθόδοξου Συνόδου":
ΑπάντησηΔιαγραφή4. Οι αποφάσεις του λεγόμενου Πανορθόδοξου Συνεδρίου θυμίζουν την Εικονομαχία, που δεν ήταν μια απλή διένεξη για τις εικόνες, αλλά ανατροπή ολόκληρης της Ορθοδοξίας, «αθλιωτάτη μεταστοιχείωσις των πάντων», όπως λέει ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης.
α. Για τις αποφάσεις του «Πανορθοδόξου Συνεδρίου» υπήρξαν πολλές αντιδράσεις. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος διαμαρτύρονταν για την απόφαση του Συνεδρίου για το ημερολόγιο και τα άλλα ζητήματα. Έλεγε, ότι για όλα αυτά έπρεπε να αποφασίσει Οικουμενική Σύνοδος. Με τη γνώμη του Πατριάρχη Φωτίου ήταν σύμφωνοι και οι Πατριάρχες Αντιοχείας και Ιεροσολύμων.
Η Εκκλησία της Ελλάδος το 1971, σε Εισήγησή της προς την «Πανορθόδοξον Μεγάλην Σύνοδον», κάπως καθυστερημένα βέβαια, αναφέρει ότι
«είναι απαράδεκτοι και αι αποφάσεις του αμφιβόλου –και λόγω συστάσεως- κύρους εν Κωνσταντινουπόλει Συνεδρίου του 1923 (έλαβον μέρος μόνον 4 τοπικαί Εκκλησίαι, και η εκπροσώπησις αυτών δεν ήταν η ενδεδειγμένη)»
β. Οι πιο πάνω αποφάσεις του «Πανορθοδόξου Συνεδρίου» ήταν ένα σημαντικό βήμα για την ανατροπή και κατάργηση της Ορθοδοξίας, για να «πληρωθή» ο λόγος του δολοφονηθέντος από τη μασονία μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου (1786 –1852), που όταν ιδρύονταν η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, το 1844, είχε γράψει:
«Τούτου του νεωστί δι’ ενεργείας και επιβουλής καθιδρυθέντος Σεμιναρίου εις την Χάλκην της Κωνσταντινουπόλεως, σκοπός προς τοις άλλοις πολλοίς, υπάρχει, ίνα νοθεύσει κατά το πνεύμα της διαφθοράς και της πλάνης, κατά τον προσηλυτισμόν της Αγγλίας, όλους τους εσομένους Πατριάρχας, και όλην εν γένει την Ιεραρχίαν της Ανατολής, όπως μίαν ημέραν νομοθετηθή (δι’) Οικουμενικής Συνόδου η κατάργησις της Ορθοδοξίας…»!
Παραθέσαμε αυτούσια τα λόγια του μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου, χωρίς σχόλια, και για ένα επί πλέον λόγο.
Τώρα τελευταία γίνεται πολύς λόγος, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για την επαναλειτουργία της Θεολογικής αυτής Σχολής, την οποία προ ετών έκλεισαν οι Τούρκοι, οι οποίοι προφανώς έγιναν ακούσια όργανα θείας Πρόνοιας, με το να κλείσουν το «διαφθορείο» αυτό της Ορθοδοξίας ! Έχει μάλιστα αναχθεί από πολλούς το ζήτημα αυτό της επαναλειτουργίας της Σχολής αυτής σε μείζον εθνικό θέμα! Φαίνεται, ότι ορισμένοι επιδιώκουν την επαναλειτουργία της, για να «πληρωθεί» μέχρι τέλους η προφητεία του μάρτυρα μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου για την ολοσχερή κατάργηση της Ορθοδοξίας με απόφαση «οικουμενικής Συνόδου», την οποία θα συγκροτήσουν οι διάφοροι απόφοιτοί της Ιεράρχες!
Το νόημα του Α΄Αποστολικού Κανόνα της Α΄Οικουμενικής Συνόδου ποιό είναι αδελφοί;ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθηγητής πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός είπε το εξής: Το "μη μετά Ιουδαίων συνεορτάζειν" της Α΄Οικουμενικής Συνόδου αντιστοιχεί σήμερα στο "μη μετα ετεροδόξων (λατίνων) συνεορτάζειν"!Μας λέτε πως άλλο είναι το γρηγοριανό και άλλο το διορθωμένο ιουλιανό! Αγαπητοί αδερφοί σας ρωτάω:ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΩΝ ΜΕ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ;
Αν ναι προς τι ο αγώνας σας να μας πείσετε ότι δεν είναι το ίδιο ημερολόγιο;
"Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΥΓΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΙΝ ΔΕΝ ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΓΝΩΣΙΝ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑΝ ΕΝΙΑΙΑΝ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΟΝ ΠΙΣΤΙΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑ ΠΡΑΞΙΝ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟΝ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΟΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΙΝ ΑΥΤΗΣ." (βλ. Ανδρούτσου, Δογματική της Όρθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, Αθήναι 1956, σελ. 274)Προφανώς ο κανονισμός των Πατέρων της Α' Οικ. Συνόδου αποτελεί οδοδείκτη και για τη συνέχεια ,δηλαδή θα πρέπει να αποφεύγεται ο συνεορτασμός με κάθε είδους αιρετικό: «...έτσι κατανοείται η εκκλησιαστικοκανονική εντολή από την Α' Οικ.Σύνοδο που έλυσε τελεσίδικα το θέμα του εορτασμού του Πάσχα 325 μ.Χ. ως σήμερα «μη μετά Ιουδαίων συνεορτάζειν» ΠΟΥ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟ «ΜΗ ΜΕΘ' ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙΝ» ...Γι αυτό ήδη το 1582 η ορθόδοξη Ανατολή απέρριψε το νέο ημερολόγιο όχι για λόγους επιστημονικούς ,αλλά εκκλησιολογικούς, διότι Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΠΤΩΣΗΣ ΩΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΚΑΙ «ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΩ» (ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗ) ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ . ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕ ΚΑΙ Η ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ 1920...» ( π.Γ. Μεταλληνός εφημ. Καθημερινή 14/4/96 ).
ΑπάντησηΔιαγραφή