Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Το μαστίγωμα ενός κοριτσιού, δυο τρεις σκέψεις & μια ικεσία...


Δεν ξέρω ποια είναι, ούτε τι έκανε και την τιμώρησαν έτσι. Κάτω από το βίντεο ο συνάδελφος γράφει πως είναι σκλάβα / "οικιακή βοηθός" κάποιου Σαουδάραβα.
Δυστυχώς, δε θα είναι η πρώτη φορά που υφίσταται τέτοια κακοποίηση και, σαν αυτήν, υπάρχουν αμέτρητες κοπέλες, αλλά και αγόρια, που ζουν σε παρόμοιες συνθήκες. Και άνθρωποι κάθε ηλικίας και φύλου που βασανίζονται σε φυλακές, σε ιδρύματα, αλλά και στο σπίτι τους.
Προβληματίστηκα αν έπρεπε ν' ανεβάσω το βίντεο. Το ανεβάζω, παρακαλώντας για μια ικεσία από τον καθένα μας γι' αυτή την κοπέλα και για όλους τους συνανθρώπους μας που υφίστανται παρόμοια.
Και μια ικεσία για τους βασανιστές, για να μετανοήσουν και να πλησιάσουν το Χριστό, το Θεό.
Θα ήθελα επίσης να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις.



Μακάρι να μπορούσαμε να μάθουμε ποια είναι και να τη φέρναμε εδώ, στη χώρα μας, σε ελεύθερο έδαφος, να γλιτώσει από τα μαρτύριά της. Μακάρι να μπορούσαμε να φέρουμε εδώ όλους εκείνους που βασανίζονται.
Ναι, το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα για τη χώρα μας. Όμως το να βασανίζονται έτσι συνάνθρωποί μας είναι σοβαρότερο πρόβλημα. Θα ήταν τιμή για τη μικρή μας Ελλάδα να γίνει, όχι χωματερή μεταναστευτικών μαζών, αλλά καταφύγιο σκλάβων, που τους κάνει ελεύθερους.
Κάτι τέτοιο βέβαια (ένα όνειρο είναι δυστυχώς και τίποτε άλλο) θα προϋπέθετε σοβαρή μεταναστευτική πολιτική για το τι να γίνονταν εδώ αυτοί οι αδελφοί μας - πολιτική που λείπει και για τα κύματα μεταναστών που συρρέουν εδώ απ' όλο τον Τρίτο Κόσμο και στις μέρες μας.

Εκτός αυτού, σκέφτομαι πως και στη χώρα μας υπάρχουν κορίτσια - και αγόρια, και ενήλικες - που υφίστανται παρόμοια κακοποίηση, είτε από νονούς του υποκόσμου, είτε από νταβατζήδες, είτε από ανθρώπους της κρατικής εξουσίας, είτε από τις οικογένειές τους!...
Και η κοπέλα που βλέπουμε εδώ, αν υποθέταμε ότι ερχόταν στην Ελλάδα, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως δε θα έπεφτε θύμα ανάλογης συμπεριφοράς από Έλληνες ή ξένους στον τόπο μας! Και θα είχε καταλήξει από το κακό στο χειρότερο, όπως πάρα πολλές άλλες, που ζουν δίπλα μας, αόρατες για τους επιλεκτικούς οφθαλμούς μας!...
Όλες αυτές, όλοι αυτοί, ας βρουν το θάρρος να ξεφύγουν κι ας προστρέξουν είτε στην Αστυνομία είτε στην πρώτη ανοιχτή εκκλησία που θα βρουν μπροστά τους, να ζητήσουν από τον ιερέα βοήθεια και μεσολάβηση για καταφυγή σε ειδικούς!
Ιστοσελίδα για θύματα κακοποίησης με τηλεφωνικές γραμμές, φορείς φιλοξενίας, στήριξης κ.τ.λ., εδώ. Αν ξέρετε παρόμοιες υπηρεσίες, πληροφορήστε μας.
 
Τέλος, θα επαναλάβω ξανά και ξανά πως η Ορθόδοξη Εκκλησία θα βοηθούσε πραγματικά όλους τους μετανάστες να ζήσουν μια ποιοτική ζωή, αν δεν περιοριζόταν στο έργο των συσσιτίων (όσο απαραίτητο κι αν είναι), αλλά τους μιλούσε και για το Χριστό, την Ορθοδοξία, τους αγίους - για το δρόμο των αγίων, το δρόμο που βοηθά κάθε άνθρωπο να γίνει άγιος.
Πότε επιτέλους θα δούμε μια τέτοια προσπάθεια; Ο Θεός να δώσει.
Μακάρι ο Ιησούς Χριστός - ο Πρωτομάρτυρας - διά της Θεοτόκου και όλων των αγίων να βοηθήσει τους βασανιζόμενους αδελφούς μας και να φωτίσει εμάς, τους "ελεύθερους ανθρώπους", να τους μιλήσουμε γι' Αυτόν, ώστε κάποιοι (όσοι θέλουν) να έρθουν κοντά Του...

Αν βρέθηκες "τυχαία" σ' αυτή τη σελίδα, τραβηγμένος ίσως από το βίντεο, σε παρακαλώ, διάβασε και:

Γιατί να θέλω να είμαι ορθόδοξος χριστιανός;
Αθήνα, πόλη των αγίων

St. Patrick: From Slave to Saint

 
Irish Culture and Customs
by Grainne Rowland

"Watch out! Hide! Here come the raiders!" My family's servants were screaming and running for cover. I watched in horror as my father's land and house were overrun. The raiders came with the Irish king, Niall of the Nine Hostages.

Suddenly, I was grabbed from behind, tied up, and roughly pushed towards a waiting ship. I, Succat, was being taken as a slave!

I struggled to get free. I thought of how angry my father would be when he learned that his son had been kidnapped. My father was the most powerful man in that part of Britain. Surely he would rescue me!

I was thrown on board the ship with the other captives. The ship quickly sailed away. The raiders began to celebrate their successful attack. I knew then there would be no rescue. I was only sixteen years old.

In Ireland, I was sold to Miliucc, a chieftain in Co. Antrim. I was forced to herd pigs in cold and rainy weather. I was hungry, wet, and shivery with cold. Always, I was lonely.

I was a slave for six long years. I learned the Irish language and the customs of the Irish people. I also learned to pray.

One night in a dream, I heard a voice say, "Behold, your ship is ready." I woke up and knew my chance to escape had arrived! I began my long walk to freedom.

After many days, I reached Wexford, 200 miles away. I found a ship nearly ready to sail. But the captain was searching for someone to care for a pack of Irish wolfhounds on the journey. I was just the person! I was on my way home!

The ship landed in northern Gaul, where there was only desert. For many days, we wandered in that desert. We found no food. The sailors made fun of my God. They asked why He didn't send us food. So I prayed. To the sailors' surprise, a large herd of pigs came into sight, squealing and grunting. It was enough meat for not only the men, but all the wolfhounds as well!

On the day I walked into my home again, my mother and father ran to hug me. They both talked at once and asked question after question, never giving me time to answer. That night, I was the guest at a huge party. I was given many gifts.

During the next few years, I studied in several places. I finally became a priest. It was then that I was given the name Patrick.

One night, I had another dream. I saw the people of Ireland. They pleaded with me, saying, "We beg you, holy youth, to come and walk among us once more." I knew I must return to Ireland.

When I arrived back in Ireland, I first went to Tara, the home of Irish kings. I asked King Leary's permission to preach in the country. He agreed and I began to travel throughout Ireland. I brought many people to the Christian faith.

In about the year 441, I spent 40 days alone on a rocky, windy mountain praying for the Irish people. The mountain is now known as Croagh Patrick, or the Mountain of Patrick.

One day, I was telling the people about God. They did not understand. So I picked a shamrock and showed them that there are three leaves but only one plant. Then the people could better understand that the Father, Son, and Holy Spirit make only one God. That is why, when you see a picture of me, I am usually holding a shamrock.

I trained new Irish priests, and they learned many things. They knew how to copy and beautifully decorate the Bible and other books. They copied everything by hand and made paint from plants and minerals. In later years, the people of Europe forgot about learning. The Irish monks and scholars kept copying books and kept important knowledge alive.

Not long before I died, I built a large stone cathedral in the town of Armagh. I also had a school built there. It later became a famous university.

I died on March 17, 493, in the town of Saul, in Co. Down. This was the same place I had built my first church.

Many towns wanted the honor of giving me a burial place. So my body was put on a wagon drawn by two oxen. The oxen pulled the cart to the town of Downpatrick. There I was buried.

My body lies in a cemetery next to the Downpatrick Cathedral. The grave is marked by a large granite stone and the name Patrick.

Author's Bio


Grainne Rowland, in the teaching profession for over 21 years. Since 1994, Grainne has written Irish folktales for children and adults, as well as stories of famous Irish people.
If you would like to contact her, Grainne would be delighted to hear from you.


See also:

ÉIRE MO CHROÍ (Ireland of my heart) & Ireland Pilgrimage

St. Patrick's Hymn
Early Christian in Ireland
The Spirituality of the Celtic Church
Strange, Yet Familiar: My Journey (by Bishop Kallistos (Ware), Bishop of Diokleia)
The Saints and the animals
THE ORTHODOX MONASTERY OF ALL CELTIC SAINTS  
CELTIC & ANGLIAN

Basic Points of Difference between the Orthodox Church and Catholic Church
Orthodox Outlet for Dogmatic Enquiries


Ένα "Κύριε, ελέησον" για τον π. Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο...


...έναν από τους πιο αξιόλογους ιερείς της Αθήνας, που προχθές υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αν "φύγει", ασφαλώς για τον ίδιο θα είναι καλύτερα (θα πάει στο Χριστό, που τόσο αγαπά), αλλά για τους αμέτρητους ανθρώπους που τον αγαπούν, το ποίμνιό του και τα πνευματικά του παιδιά το κενό θα είναι δυσαναπλήρωτο. Έτσι, ζητούν συμπαράσταση και προσευχή απ' όλους μας.
Ας τον συντροφεύει λοιπόν η ευχή του Κυρίου, διά της Θεοτόκου, των αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης, του αγίου φύλακα αγγέλου του και πάντων των αγίων.

Για τον π. Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο δείτε, παρακαλώ, εδώ.

Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα των Εντολών του Θεού


 

π. Δημητρίου Μπόκου
ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ (πηγή/αντιγραφή)

Κάποτε τὰ πουλιὰ περπατοῦσαν στὴ γῆ σὰν ὅλα τὰ ζῶα. Μιὰ μέρα ὅμως ὁ Θεὸς τοὺς εἶπε:
«Πάρτε αὐτὰ τὰ φορτία καὶ πηγαίνετέ τα παραπέρα». Καὶ ἔβαλε πάνω στοὺς ὤμους τους ἕνα βάρος, ποὺ δὲν ἦταν ἄλλο ἀπὸ τὶς δύο φτεροῦγες.
Στὴν ἀρχὴ τὰ πουλιὰ ἔνοιωθαν τὶς φτεροῦγες πράγματι σὰν βάρος, μά, καθὼς προχωροῦσαν, αὐτὸ ὅλο καὶ λιγόστευε. Ὥσπου στὸ τέλος, τὰ φτερὰ ἀπὸ φορτίο ἔγιναν ἡ δύναμη ποὺ τὰ ἀπογείωσε. Ἀντὶ νὰ σηκώνουν τὰ πουλιὰ τὶς φτεροῦγες, σήκωναν οἱ φτεροῦγες τὰ πουλιά. Τὰ φτερὰ ἀπὸ βάρος ἔγιναν ἡ δύναμη ποὺ χάρισε ἀπεριόριστη ἐλευθερία στὰ πουλιά.
Τί θαυμαστὴ ἀλλαγή!

Τὸ ἴδιο κάνει ὅμως καὶ σὲ μᾶς ὁ Θεός.
– Ἐλᾶτε ἐδῶ, μᾶς λέει. Σκύψτε, γιὰ νὰ βάλω στὸν τράχηλό σας τὸν ζυγό μου. Πάρτε στοὺς ὤμους σας αὐτὸ τὸ βάρος καὶ προχωρῆστε. Μὴν τὸ φοβᾶστε, εἶναι μικρὸ βάρος.
Ὅμως ἐμεῖς; Ἀκοῦμε γιὰ βάρος; Ἀντιδροῦμε ἀμέσως. Ἀδύνατον! Πῶς θὰ ἀντέξουμε νὰ κουβαλᾶμε συνέχεια ἕνα ζυγό; Δὲν μᾶς φτάνουν τὰ βάρη ποὺ μᾶς φορτώνει ἡ ζωή; Πρέπει νὰ μᾶς φορτώνει καὶ ὁ Θεός;
Ποιὰ εἶναι τὰ βάρη τῆς ζωῆς; Τὰ ποικίλα βάσανα καὶ οἱ δυσκολίες της. Καὶ ἐπιπλέον τὰ βάρη ποὺ φορτώνουμε στὸν ἑαυτό μας μὲ τὶς ἁμαρτίες μας.

Ποιὸ εἶναι τὸ βάρος ποὺ μᾶς βάζει ὁ Θεός; Εἶναι ὁ νόμος του, οἱ ἐντολές του. Τὸ φορτίο μὲ τὸ ὁποῖο ὑπόσχεται ὁ Θεὸς νὰ ἐλαφρύνει τὰ ὑπόλοιπα φορτία μας.

– Ἐλᾶτε σὲ μένα, λέει, ὅλοι «οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι» καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω. Γιατὶ τὸ δικό μου φορτίο εἶναι ἐλαφρύ. «Ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ’ ὑμᾶς» καὶ θὰ βρεῖτε ἀνάπαυση καὶ εἰρήνη στὶς ψυχές σας. Θὰ δεῖτε στὴν πράξη πόσο πράος καὶ ταπεινὸς πατέρας σας εἶμαι. Θὰ γνωρίσετε ἐκ τῶν πραγμάτων ὅτι «ὁ ζυγός μου χρηστός». Εἶναι μαλακὸς στὸν τράχηλο καὶ ὠφέλιμος στὴν ψυχή σας. «Καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Ματθ. 11,29-30). Ὑπόσχεται ὅτι «αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσὶν» (Α΄ Ἰω. 5, 3).

Ἐμεῖς νομίζουμε πὼς ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀσήκωτο βάρος. Ἕνας τεράστιος κώδικας μὲ ἀτέλειωτες προσταγὲς καὶ ἀπαγορεύσεις. Ὅμως ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ εἶναι βασικὰ μία καὶ μόνο ἐντολή: «Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολή… ἣν εἴχομεν ἀπ’ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους. Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγάπη, ἵνα περιπατῶμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ» (Β΄ Ἰω. 5-6). Ὅλες οἱ ἐντολές του συνοψίζονται στὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης. Καὶ πάλι, ἀγάπη εἶναι τὸ νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ ὅλες τὶς ἐντολές του. Γιατὶ τότε μόνο ἐνεργοῦμε σωστὰ ἀπέναντι σὲ ὅλους. Καὶ στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους.

Τὸ βάρος δηλαδὴ ποὺ μᾶς φορτώνει ὁ Θεός, εἶναι ἡ πρόσκληση σὲ ἀγαπητικὴ ἐλεύθερη σχέση πρὸς ὅλους. Οἱ ἐντολές του δὲν εἶναι παρὰ τὰ ἁπλᾶ βήματα στὸ ξεδίπλωμα τῆς σχέσης αὐτῆς. Τὸ ρίσκο μιᾶς σχέσης ἀγάπης εἶναι τὸ βάρος ποὺ βάζει πάνω μας ὁ Θεός. Καὶ στὴν ἀρχὴ φαίνεται ὄντως δύσκολο. Πῶς νὰ τοὺς ἀγαπήσεις ὅλους; Ἀκόμα καὶ τὸν ἐχθρό σου; Μὰ ὅσο προσπαθεῖς, τὸ βάρος ὅλο καὶ λιγοστεύει. «Ὀλίγον ἐκοπίασα καὶ εὗρον ἐμαυτῷ πολλὴν ἀνάπαυσιν» (Σοφ. Σειρὰχ 51, 27). Καὶ στὸ τέλος τὸ βάρος ἐξαφανίζεται ἐντελῶς. Σοῦ γίνεται χαρὰ τὸ ν’ ἀγαπᾶς. Σὲ κάνει νὰ πετᾶς.

Θὰ δέχονταν τώρα τὰ πουλιὰ νὰ τοὺς ἀφαιρέσουμε τὰ φτερά τους; Ποτὲ καὶ μὲ τίποτα. Ἐμεῖς γιατί προτιμᾶμε νὰ σερνόμαστε, ἐνῶ μποροῦμε νὰ πετάξουμε στὰ ὕψη;
Οἱ ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ «βαρεῖαι οὐκ εἰσίν». Ἔτσι λοιπὸν ἂς τὶς βλέπουμε κι ἐμεῖς. Ὄχι σὰν βάρος, μὰ σὰν φτερὰ ἀνάλαφρα, ποὺ μᾶς ἀνεβάζουν στὸν οὐρανό. Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ πραγματοποιήσουμε αὐτὴ τὴ θαυμαστὴ ἀλλαγή.

 

Επιδόρπιο: 

Αυτογνωσία
Σχιζοφρένεια ή πίστη στον Ι. Χριστό "δι' αγάπης ενεργουμένη";
Να χάσεις τον εαυτό σου, για να βρεις το Θεό...
ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!
ΖΗΣΕ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ!
Κάτι τύποι με μαύρα που ζουν στον κόσμο τους

Το Μανιφέστο του Αταίριαστου

Απλές προτάσεις για υγεία, ευεξία, αρμονία & αιώνια ζωή...
Η θρησκεία της χαράς – Γελαστοί άγιοι
 

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

الكنيسة الأرثوذكسية

church

Greek Orthodox Church of Qatar 
Σύντομο άρθρο για την ίδρυση της Εκκλησίας από τους Αποστόλους, από την ιστοσελίδα της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Κατάρ.

تركتك في كريت حتى تكمل تدبير الأمور وتقيم شيوخاً في كل مدينة كما أوصيتك" (رسالة تيطس 1: 5)

هذه هي تعاليم وإرشادات رسول الأمم بولس للرسول تيطس الذي رسمه أسقفاً على جزيرة كريت والتي بشّر فيها أولاً بكلمة الإنجيل وواصل بعدها في رحلته التبشيرية.

هذا هو أسلوب رعاية كنيسة المسيح والتي يشهد عليها الكتاب المقدس، فكما اختار الرب يسوع أثنا عشر تلميذا ليرعوا ويتلمذوا جميع الأمم إنطلاقا من أورشليم كذلك رُسِمَ القديس يعقوب أخو الرب أول اسقف لمدينة المقدس وهكذا أصبح الرسول يعقوب مرجعاً لجميع الرسل أثناء زياراتهم لأورشليم (أعمال الرسل 21-18)

ففي كل مدينة كان يبشر فيها الرسل بكلمة الله كانوا يرسمون أساقفة وكهنة وشمامسة لرعاية هذه الكنائس المحلية الجديدة، ولما حصل إختلاف بين المسيحيين الأوائل حول ضرورة تطبيق شريعة موسى وضرورتها للخلاص (أعمال الرسل 15-1)

حينئذ دعي الرسل لإجتماع في أورشليم (أعمال الرسل 15-2) واظهروا بإجتماعهم هذا الطريقة التي يجب أن تعالج بها أية مشاكل تواجه الكنيسة، وهكذا أُنشِئَ النظام المجمعي لرعاية شؤون الكنيسة الذي أُعلِنت قراراته عبر رسالة موجهة إلى المسيحيين في أنطاكية وسوريا وكليكية (أعمال الرسل 15: 22-29) وعن طريق بشارة الرسل (أعمال الرسل 16-4).

من ذلك الوقت وحتى القرن الخامس الميلادي تشكل النظام الخماسي، والذي يشمل أكبر خمسة مراكز مسيحية في ذلك العصر، تلك الميتروبوليات ارتفعت تدريجيا من مرتبة ميتروبوليِّة إلى بطريركية وبالترتيب التالي، أولاً رومية، ثانيا القسطنطينية (رومية الجديدة)، ثالثاً الإسكندرية، رابعاً إنطاكية وخامساً أورشليم.

وقد شاركت تلك البطريركيات الخمس في المجامع المسكونية، ككنائس مستقلة ومتساوية المكانة، مع أولوية لكنيسة رومية.
وفي سنة 1054 ميلادي حصل الإنشقاق الكبير الذي فصل بين كنيسة رومية وباقي البطرياركيات الأربع والتي استمرت معاً في الأسلوب المجمعي لإدارة الكنيسة وبأولوية كنيسة القسطنطينية (رومية الجديدة)، والتي أصبحت في القرن الرابع الميلادي عاصمة الإمبراطورية الرومانية الشرقية.


 

القسم العربي

الصفحة الرئيسية
الكنيسة الأرثوذكسية
كنيستنا المحلية
المكتبة الكنسية
خدماتنا

English Section
Home Page
Orthodox Church
Local Church
Church Library
Our Services

Sitemap


St. Mary of Egypt القديسة مريم المصرية

من هو يسوع 
العذراء في الشهر المريمي    
 
arabic articles
saints
new martyrs
Islam

The Fifth Sunday of Great Lent: The Sunday of Saint Mary of Egypt introduction


mary-of-egypt-crop Icon from St Paul Orthodox Church, Emmaus, Pennsylvania
 
Great Lent, Holy Week & Pascha - Orthodox Archdiocese of America

Δείτε ελληνικά:
Αγία Μαρία η Αιγυπτία - 5η Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής
Η πιο sexy απ' όλες...

On the Fifth Sunday of Lent the Orthodox Church commemorates our Righteous Mother Mary of Egypt. The feast day of Saint Mary of Egypt is April 1, however, she is also commemorated on this Sunday due to her recognition by the Church as a model of repentance. 

Life of the Saint

Icon of Saint Mary of Egypt and Saint Zosimas used with permission and provided by: ΕΚΔΟΣΗ και ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ , ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ ΓΚΑΜΙΛΗ ΤΗΛ. 4971 882, ΕΚΤΥΠΟΣΗ Μ. ΤΟΥΜΠΗΣ Α.Ε., http://www.toubis.gr

Our holy mother Mary was born in Egypt. She had left her parents at the age of twelve to go to Alexandria, where she spent the next seventeen years in debauchery and the greatest profligacy. Living on charity and linen-weaving, she nevertheless offered her body to any man, not being forced to it by dire necessity as were so many poor women, but as though she were consumed by the fire of a desire that nothing was able to appease.

One day, seeing a crowd of Lybians and Egyptians moving towards the port, she followed them and set sail with them for Jerusalem, offering her body to pay her fare. When they arrived in the Holy City, she followed the crowd that was thronging towards the Church of the Resurrection, it being the day of the Exaltation of the Cross. But, when she reached the threshold of the church, an invisible force prevented her entering in spite of repeated efforts on her part, although the other pilgrims were able to go in without hindrance. Left alone in a corner of the narthex, she began to realize that it was the impurity of her life that was preventing her approaching the holy Wood. She burst into tears and smote her breast and, seeing an icon of the Mother of God, made this prayer to her: "O Sovereign Lady, who didst bear God in the flesh, I know that I should not dare to look upon thine icon, thou who are pure in soul and body, because, debauched as I am, I must fill thee with disgust. But, as the God born of thee became man in order to call sinners to repentance, come to my aid! Allow me to go into the church and prostrate before His Cross. And, as soon as I have seen the Cross, I promise that I will renounce the world and all pleasures, and follow the path of salvation that thou willest to show me."

She felt herself suddenly freed from the power that had held her and was able to enter the church. There she fervently venerated the Holy Cross and then, returning to the icon of the Mother of God, declared herself ready to follow the path that the Virgin would show her. A voice replied to her from on high: "If you cross the Jordan, you will find rest."

Leaving the church, she bought three loaves with the alms a pilgrim had given her, discovered which road led to the Jordan and arrived one evening at the Church of Saint John the Baptist. After having washed in the river, she received Communion in the Holy Mysteries, ate half of one of the loaves and went to sleep on the riverbank. The next morning, she crossed the river and lived from that time on in the desert, remaining there for forty-seven years without ever encountering either another human being or any animal.

During the first seventeen years, her clothes soon having fallen into rags, burning with heat by day and shivering with cold by night, she fed on herbs and wild roots. But more than the physical trials, she had to face violent assaults from the passions and the memory of her sins and, throwing herself on the ground, she implored the Mother of God to come to her aid. Protected by God, who desires nothing but that the sinner should turn to Him and live, she uprooted all the passions from her heart by means of this extraordinary ascesis, and was able to turn the fire of carnal desire into a flame of divine love that made it possible for her to endure the implacable desert with joy, as though she were not in the flesh. 


maryzosima 
Sts. Zosima and Mary of Egypt in Jordan River
 
After all these years, a holy elder called Zosimas (April 4), who, following the tradition instituted by Saint Euthymios, had gone into the desert across the Jordan for the period of the Great Fast, saw one day a human form with a body blackened by the sun and with hair white as bleached linen to its shoulders. He ran after this apparition that fled before him, begging it to give him its blessing and some saving words. When he came within ear-shot, Mary, calling by name him whom she had never seen, revealed to him that she was a woman and asked him to throw her his cloak that she might cover her nakedness.

At the urging of the monk, who was transported at having at last met a God-bearing being who had attained the perfection of monastic life, the Saint recounted to him with tears the story of her life and conversion. Then, having finished her account, she begged him to come the following year to the bank of the Jordan with Holy Communion.



 

When the day arrived, Zosimas saw Mary appearing on the further bank of the river. She made the sign of the Cross and crossed the Jordan, walking on the water. Having received Holy Communion weeping, she said: "Lord, now lettest Thou Thy servant depart in peace according to Thy word; for mine eyes have seen Thy salvation" (Luke 2:29). She then took leave of Zosimas, asking him to meet her the following year in the place where they had first met.

When the year was past, Zosimas, going to the agreed spot, found the Saint's body stretched on the ground, her arms crossed and her face turned towards the East. His tearful emotion prevented him from noticing at once an inscription traced on the ground by the Saint, which read: "Abba Zosimas, bury here the body of the humble Mary; give what is of dust to dust, after having prayed for me. I died on the first day of April, the very night of the Passion of our Lord and Savior Jesus Christ, after having partaken in the Holy Eucharist." Consoled in his grief by having learned the Saint's name, Zosimas was amazed to discover that she had, in several hours, covered a distance of more than twenty days' march.

After having vainly tried to break up the earth with a stick, he suddenly saw a lion approaching Mary's body and licking her feet. On the orders of the Elder, the beast dug a hole with its claws, in which Zosimas devoutly placed the Saint's body.

On his return to the monastery, he recounted the marvels that God had wrought for those who turn away from sin and move towards Him with all their hearts. From the hardened sinner that she had been, Mary has, for a great many souls crushed under the burden of sin, become a source of hope and a model of conversion. This is why the Holy Fathers have placed the celebration of her memory at the end of the Great Fast as an encouragement for all who have neglected their salvation, proclaiming that repentance can bring them back to God even at the eleventh hour. 


 

Sts. Zosima and Mary of Egypt
Icon from OrthodoxWiki 

Orthodox Commemoration of the Feast of Saint Mary of Egypt

The feast day of Saint Mary of Egypt is April 1, the day of her repose, however the Orthodox Church also commemorates the Saint on the Fifth Sunday of Lent. As a Sunday of Great Lent, the commemoration is celebrated with the Divine Liturgy of Saint Basil the Great, which is preceded by a Matins (Orthros) service. A Great Vespers is conducted on Saturday evening.

Scripture readings for the Fifth Sunday of Lent are the following: At the Orthros (Matins): The prescribed weekly Gospel reading. At the Divine Liturgy: Hebrews 9:11-14; Mark 10:32-45.

Saint Mary of Egypt is also commemorated on the Thursday before the Fifth Sunday of Lent, when her life is read during the Great Canon of Saint Andrew of Crete. A canon in her honor is read at the end of each Ode. In parish churches the service and the canon is most often conducted on Wednesday evening. 


Hymns of the Feast Apolytikion: Plagal of the Fourth Tone

In you the image was preserved with exactness, O Mother; for taking up your cross, you did follow Christ, and by your deeds you did teach us to overlook the flesh, for it passes away, but to attend to the soul since it is immortal. Wherefore, O righteous Mary, your spirit rejoices with the Angels.


Kontakion: Fourth Tone

Having escaped the gloom of sin, O blest Mary, and shining brightly with the light of repentance, thou didst present thy heart to Christ, O glorious one, bringing HimHis Holy and all-immaculate Mother as a greatly merciful and most bold intercessor. Hence, thou hast found the pardon of thy sins and with the Angles rejoicest for evermore.


See also:

 
 

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Αγία Μαρία η Αιγυπτία - 5η Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής


Ο μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος σε ομιλία του (που μεταδώθηκε από το ραδιοσταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας, όπου έχει εκπομπή κάθε Παρασκευή 11 π.μ., με επανάληψη τη Δευτέρα, 1 το πρωί) είπε τα εξής:
Οι Κυριακές της Μεγάλης Σαρακοστής είναι αφιερωμένες σε συγκεκριμένα θέματα, όχι τυχαία. Η α΄ Κυριακή (της Ορθοδοξίας) περιέχει την απόδειξη της πραγματικής σάρκωσης του Θεού σε άνθρωπο - που αποδεικνύεται από το ότι μπορεί να ζωγραφιστεί. Η β΄ Κυριακή (του αγ. Γρηγορίου Παλαμά) αφορά στη θέωση. Η γ΄ Κυριακή (της Σταυροπροσκύνησης) αφορά στη δύναμη του Τιμίου Σταυρού και στην ενίσχυση των χριστιανών για τον πνευματικό αγώνα τους. Η δ΄ Κυριακή (του αγίου Ιωάννη της Κλίμακος) αφορά στη θεραπευτική μέθοδο της Ορθοδοξίας (για τη θεραπεία του ανθρώπου από τα πάθη του, ώστε να γίνει άγιος). Τέλος, η ε΄ Κυριακή (της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας) είναι η απόδειξη όλων των προηγούμενων: πώς ένας άνθρωπος βουτηγμένος στην αμαρτία, κυριολεκτικά εξαρτημένος από την αμαρτία, αλλάζει ζωή και γίνεται μεγάλος και θαυματουργός άγιος!

Ένα κλικ αγάπης και αυτοσυνειδησίας, λοιπόν, στα:

Δωρεάν πορνεία, αγάπη & αγιότητα
Μαρία Αιγυπτία: «εκ του θηρίου…θεός»
Μετανόησε και προσκόμισε στον Κύριο τα δάκρυά σου σαν μύρο μετανοίας

Η παρεξηγημένη αγιότητα

6η εβδομάδα της Μ. Σαρακοστής 2015: Εβδομάδα προσευχής υπέρ των διωκόμενων χριστιανών ανά τον κόσμο...

Άγιοι στις 28 & 29 Μαρτίου:

Image result for αγιος ενραβωτας
Όσιος Ιλαρίων ο Νέος
Άγιος Ηρωδίων ο Απόστολος
Όσιος Στέφανος ο Θαυματουργός
Άγιος Ευστράτιος ο Νηστευτής ο Οσιομάρτυρας
Όσιος Ησύχιος ο Ιεροσολυμίτης
Άγιος Boyan ο επονομαζόμενος Enravota, πρίγκιπας των Βουλγάρων (εικ. από άγιοι της Βουλγαρίας)
Όσιος Ιλαρίων εκ Ρωσίας
Όσιος Διονύσιος ο Ελεήμων
Όσιος Ιωάννης εκ Γεωργίας


Όσιος Σάββας ο Νέος ο εν Καλύμνω
Άγιος Μάρκος επίσκοπος Αρεθουσίων, Κύριλλος διάκονος, και των εν Ασκάλωνι και Γάζη παρθένων γυναικών και ιερωμένων ανδρών
Άγιοι Ιωνάς, Βαραχήσιος και οι συν αυτοίς Ζανιθάς, Λάζαρος, Μαρουθάς, Ναρσής, Ηλίας, Μάρης, Άβιβος, Σιμιάθης και Σάββας (ή Σώθα)
Άγιος Διάδοχος, επίσκοπος Φωτικής
Άγιος Ευστάθιος ο Ομολογητής, επίσκοπος Κίου Βιθυνίας

Όσιος Ησύχιος ο Σιναΐτης
Όσιοι Ιωνάς, Μάρκος και Βάσσος
Άγιος Εφραίμ, αρχιεπίσκοπος Ροστώβ Ρωσίας


 Image result for αγιος σαββας εν καλυμνω
Κλικ εδώ