ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Δεν είμαστε περήφανοι για την ομοφυλοφιλία


Από τι και πώς (προσυπογράφουμε)

Στηρίζουμε τις συνάξεις διαμαρτυρίας, επειδή η ομοφυλοφιλία δεν είναι απλά κάτι... διαφορετικό, όπως θέλουν να μας πείσουν, αλλά ΑΜΑΡΤΙΑ και ως τέτοια την αντιμετωπίζουμε.
"Δικαίωμα" στην αμαρτία (την κάθε αμαρτία) έχει ο καθένας αλλά είναι προσωπική επιλογή και φέρει την ευθύνη ενώπιον του Κυρίου.
Κανείς δεν έχει όμως δικαιοδοσία να νομιμοποιεί το αμάρτημα, όπως δεν έχουμε δικαίωμα να μισούμε τον αμαρτωλό.
Προσευχόμαστε γι' αυτούς τους ανθρώπους και εκζητούμε τις προσευχές όλων για τα δικά μας ανομήματα, ώστε να τύχουμε του θείου ελέους.
Όμως τα σύκα είναι σύκα, η σκάφη σκάφη και η ομοφυλοφιλία θανάσιμο αμάρτημα και όχι, δεν είμαστε περήφανοι για τους ομοφυλόφιλους. 
Λυπημένοι είμαστε γι' αυτούς και εξοργισμένοι με την επίσημη πολιτεία, που εκμεταλλεύεται τα ανθρώπινα πάθη για να πάρει πιστοποιητικό δήθεν προοδευτικότητος. 



Και:
Η αμαρτία (χωρίς ηθικισμούς) 
Περί Gay Pride
Gay agenda + Ομοφυλοφιλία & Ορθοδοξία

2 σχόλια:

Ορφέας είπε...

Η ομοφυλοφιλία "θανάσιμο αμάρτημα" ; Έχετε ποτέ συζητήσει με έναν ομοφυλόφιλο πως νιώθει για αυτό; Έχετε προσπαθήσει ποτέ να τον πλησιάσετε πραγματικά και όχι με υποκρισία; Αυτό το μίσος(γιατί όσο και να το βαφτίζετε αλλιώς περί μίσους πρόκειται προς τον συνάνθρωπο που είναι διαφορετικός από εμάς)με στεναχωρεί πολύ.Πίσω από τη συγκατάβαση των περισσοτέρων "χριστιανών" βλέπω το "από κάτω κείμενο"...."ανώμαλε!" Αυτό σκέφτονται οι περισσότεροι. Κι ας είναι πολλοί από αυτούς τους "ανώμαλους" άνθρωποι με πραγματική ευγενική φύση. Πέρα από κάθε δόγμα, πέρα από κάθε σωστό και λάθος βρίσκεται μια απλή αλήθεια. Ο Χριστός δεν πάει στα κρεβάτια των ανθρώπων....πάει στις καρδιές τους... Εγώ ανήκω σε αυτούς τους "ανώμαλους" και πάντα με στεναχωρούσε αυτή η συμπεριφορά (φυσικά με στεναχωρεί και η συμπεριφορά όσων πηγαίνουν στα gay pride και ξεσαλώνουν.) Δεν φαντάζεστε τι περνάει κανείς με τον εαυτό του αν είναι έτσι. Το τελευταίο που χρειάζεσαι είναι η γροθιά των αδελφών σου (που είναι τόσο μα τόσο πρόθυμοι να στη δώσουν!) Αλλά στο τέλος...δεν πειράζει. Κι ας τρως τις γροθιές (κυριολεκτικά), κι ας σε βλέπουν σαν ανώμαλο κι ας μη σε έκαναν παρέα εσύ μόνο να τους αγαπάς μπορείς..γιατί είναι άνθρωποι και άρα εικόνα του Πατέρα μας. Υπάρχει μια ταινία που λέγεται "V for Vendeta". Μιλάει για διάφορα αλλά υπάρχει μια σκηνή με μια κοπέλα που είναι κλεισμένη στη φυλακή και λαμβάνει μέσα από μια τρύπα στον τοίχο κάποια μικρά σημειώματα γραμμένα σε χαρτί τουαλέτας από το διπλανό κελί.Αυτό που διαβάζει είναι συγκλονιστικό και απηχεί μια αλήθεια ανείπωτη. Μόνο να κλάψεις μπορείς εκείνη τη στιγμή. Με πραγματική αγάπη σας παρακινώ να τη δείτε. Να είστε καλά και ο Θεός να οδηγεί τα βήματά μας.

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάθε αμάρτημα και θανάσιμο αμάρτημα στην Ορθοδοξία νοείται ως πάθος = εξάρτηση, που καταστρέφει τον ίδιο τον άνθρωπο. Όλη η προσπάθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι να καλέσει τον άνθρωπο να γιατρευτεί από τα πάθη του, με τη βοήθεια της θείας χάριτος.
Όχι με τη βία, αλλά με τη θέλησή του.
Όλοι έχουμε πάθη. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι το μόνο, ούτε το χειρότερο. Αν όμως πούμε στον ομοφυλόφιλο αδελφό μας ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι πάθος, τον εξαπατούμε.
Δυστυχώς φαίνεται ότι η ομοφυλοφιλία προπαγανδίζεται πλέον. Αυτό δεν έχει σχέση με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, που ασφαλώς είναι σεβαστά.
Ακριβώς για να αποφευχθεί αυτή η σύγχυση, έβαλα τα συγκεκριμένα links κάτω από την ανάρτηση, και μάλιστα τα τρία πρώτα. Ίσως εκεί βρείτε κάτι ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ.