ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Ραπ προσευχή στην Παναγία!...


Κάτι που αξίζει - μια φωνή μέσα απ' τη νεανική καρδιά. Δώσε βάση.
Για το Γιάννο Wu (Mastermind) δες εδώ και για το Jamster εδώ! (Εκεί δες και links για μια βολτίτσα).
Δες μετά, αν θέλεις, και το tag μας Προσευχή & το post Ο Γιάννης της Παναγιάς, με τα σχόλιά του.

2 σχόλια:

Φράπις είπε...

Αυτό είναι βλασφημία και το κακό είναι ότι οι άνθρωποι που το βγάζουν δεν έχουν ιδέα.

Αν ήμασταν καθολικοί, με έναν πάπα που του αρέσει να παριστάνει τον ροκ σταρ, τότε αυτό θα το βλέπαμε αλλιώς. Θα λέγαμε ότι αυτά όλα είναι καλά, ότι φέρνουν κόσμο στην εκκλησία, κτρ.
Όμως εμείς δεν είμαστε έτσι. Το ιερό το ξέρουμε και το αντιλαμβανόμαστε, γι' αυτό και δεν το βάζουμε όπου νά 'ναι.

Ο κόσμος από την άλλη έχει γίνει τόσο ανίερος, που ακόμη και άνθρωποι της εκκλησίας, όταν τους τα λες αυτά, σου λένε πως όλα τα μέρη της γης είναι το ίδιο, όλες οι μουσικές είναι το ίδιο και όπως μπορείς να λατρέψεις τον Θεό παντού, έτσι μπορείς και να τον λατρέψεις με ό,τι μουσική τραβάει η ψυχή σου.
Έχουν τυφλωθεί τόσο πολύ που δε βλέπουν προφανή πράγαματα. Δε βλέπουν ότι δεν γίνονται όλα οπουδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο. Όπως δεν υπάρχει ο ρομαντισμός παντού (αλλά θέλει τα ανάλογα ηλιοβασιλέματα) και όπως δεν γίνεται να ερωτευτείς με heavy metal (αλλά θέλεις την ανάλογη μπαλάντα) έτσι δε μπορείς να λατρέψεις τον Θεό με την ραπ, μέσα σ' ένα μπαράκι την ώρα που καπνίζεις και καμακώνεις την απέναντι (γιατί σε τέτοια μέρη θ' ακουστεί το τραγούδι), αλλά θέλει την ανάλογη στάση και από σένα και από το μέρος που είσαι.

Πάνω-κάτω είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θεωρούν ότι είναι καλό το να μιλάνε στον Θεό σα να είναι ένα περιφρονημένο φιλαράκι τους, και πάνω κάτω με την ίδια δικαιολογία: ο Θεός είναι καλός και είναι δίπλα μας, δεν του αρέσουν επισημότητες και σοβαροφάνειες.
Οι ίδιοι όμως άνθρωποι είναι που όταν συναντούν ένα πρόσωπο που θαυμάζουν, γίνονται προσκεκτικότατοι στην συμπεριφορά τους και φροντίζουν να μιλούν με τον απαραίτητο σεβασμό.

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Διαφωνώ φυσικά, αλλά ευχαριστώ για το σχόλιό σας.
Το συγκεκριμένο τραγούδι δε νομίζω πως θα ακουστεί ποτέ σε μπαράκι. Αν όμως ακουστεί ποτέ, δε μπορείτε να ξέρετε αν κάποιος που είναι στο μπαράκι και δεν πατάει στην εκκλησία, γιατί εκεί τον οδήγησε ο τρόπος ζωής που ίσως δεν τον επέλεξε ο ίδιος (ή έστω κάποια λάθη του), μπορεί να το ακούσει και ν' αλλάξει η ζωή του.
Σίγουρα αυτά είναι επικίνδυνες κινήσεις. Ή ίσως και να μην είναι, αφού εκπορεύονται από αγνή καρδιά. Μακάρι ο Χριστός και η Παναγία να τα καθοδηγήσουν για το καλό.
Πάντως οι ράπερς που το έφτιαξαν (μπείτε να τους δείτε στα links που δίνουμε) είναι πιστοί - αλλά είναι και ράπερς. Αυτή είναι η γλώσσα τους, το μουσικό ύφος τους.
Μήπως οι Αφρικανοί ορθόδοξοι δεν λατρεύουν το Θεό με το δικό τους μουσικό ύφος; Δείτε π.χ. ένα περίφημο βίντεο για το πώς προσέρχονται να κοινωνήσουν οι μαύροι αδελφοί μας στη Ζάμπια: http://www.johnsanidopoulos.com/2011/02/how-our-orthodox-brethren-in-zambia.html
Άποψή μου φυσικά. Ευχαριστώ και πάλι. Ο Θεός να σας ευλογεί.