tag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post8380674379614389313..comments2024-03-22T21:25:52.323+02:00Comments on ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: Ο αφορισμός και το ανάθεμα στην Ορθόδοξη ΕκκλησίαΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟhttp://www.blogger.com/profile/02509837341423212543noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-5682205659293891162015-03-07T15:54:24.250+02:002015-03-07T15:54:24.250+02:00Το ανάθεμα "είναι η δημόσια εκκλησιαστική έκφ...Το ανάθεμα "είναι η δημόσια εκκλησιαστική έκφραση για το πένθος χαμένων ανθρώπων και αλαρμ κινδύνου για αυτούς που δεν πρέπει να πεσουν και να χαθούν..."<br /><br />Από το ωραίο άρθρο του π. Παντελ. Κρούσκου "Γιατί σήμερα δεν διαβάζονται τα αναθέματα την Κυριακή της Ορθοδοξίας", που δημοσιεύεται εδώ: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.gr/2015/03/blog-post_3.htmlAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-83990270675751481942014-01-25T19:31:17.398+02:002014-01-25T19:31:17.398+02:00Ευχαριστούμε με τη σειρά μας. Το σχόλιό σας είναι ...Ευχαριστούμε με τη σειρά μας. Το σχόλιό σας είναι παρήγορο και ενθαρρυντικό (η μελέτη είναι αναδημοσίευση φυσικά, όπως θα είδατε).<br />Ο Θεός να σας ευλογεί.ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟhttps://www.blogger.com/profile/02509837341423212543noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-68196215744177296542014-01-25T19:04:34.742+02:002014-01-25T19:04:34.742+02:00Συγχαρητήρια για τη μελέτη σας σχετικά με τον αφορ...Συγχαρητήρια για τη μελέτη σας σχετικά με τον αφορισμό και το ανάθεμα. Ορθοτομείτε το λόγο της Αληθείας και σας ευχαριστώ.(π. Δημήτριος Παπαδάκης, pdpapadakis@gmail.com)Ιερός Ναός Αγίας Άννας Ηρακλείου Κρήτηςhttps://www.blogger.com/profile/14159216949896967955noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-19041342561707776142013-06-27T23:11:36.738+03:002013-06-27T23:11:36.738+03:00Θα πρέπει να λάβει υπόψιν πάντως κάθε μελετητής ότ...Θα πρέπει να λάβει υπόψιν πάντως κάθε μελετητής ότι η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι η Καινή Διαθήκη.<br />Η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί τη νηπιακή κατάσταση σχέσης του ανθρώπου με το Θεό, γι' αυτό ο Θεός συμπεριφέρεται ΚΑΙ σκληρά (όχι μόνο σκληρά ούτε μόνο "εθνικά", δηλ. δεν είναι Θεός μόνο των Ισραηλιτών), για να χειραγωγήσει το Ισραήλ μέσα στον κόσμο της βαρβαρότητας. Και εδώ δεν πρέπει να υπερτονίζεται αυτό και να θεωρείται "αιμοδιψής θεός" ο Θεός του Ισραήλ. Δεν είναι έτσι.<br />Η Καινή Διαθήκη είναι η ώριμη κατάσταση σχέσης ανθρώπου και Θεού και τώρα δεν ισχύουν καθόλου οι νόμοι, αλλά και πολλές αντιλήψεις, που ίσχυαν στην Π. Διαθήκη.<br />Η Π.Δ. είναι λόγος Θεού, αλλά ο λόγος που λάλησε ο Θεός στο παρελθόν. Ο λόγος που λαλεί σήμερα είναι η Καινή Διαθήκη.<br />Γι' αυτό και εμείς ούτε είμαστε "ιουδαιοχριστιανοί", αλλά απλώς χριστιανοί, ούτε και χρειάζεται να απολογούμαστε για όσα συμβαίνουν στην Π.Δ. σα να διαπράχθηκαν ή να διαπράττονται από χριστιανούς.<br />Επειδή δε κάποιοι το καταλαβαίνουν αυτό, επινοούν εγκλήματα και αιμοσταγείς πράξεις ως πράξεις ορθόδοξων αγίων και γράφουν άρθρα ή και βιβλία με συκοφαντίες.<br />Γι' αυτά, παραπέμπω στα links που έδωσα στο προηγούμενο σχόλιο.<br />Ας σημειωθεί δε ότι η Π.Δ. ερμηνεύεται από τους χριστιανούς όχι ως βίβλος των Εβραίων, αλλά ως η προαναγγελία του ερχομού του Χριστού.<br />Μεγάλο το θέμα και δεν εξαντλείται σε ένα σχόλιο, αλλά τέλος πάντων, για να μη μείνει εντελώς αναπάντητο...<br />Ευχαριστώ.ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟhttps://www.blogger.com/profile/02509837341423212543noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-88283408464119958262013-06-27T22:48:12.078+03:002013-06-27T22:48:12.078+03:00Αγαπητέ άγνωστε αδελφέ μπλογκοναύτη,
Αν θυμάμαι κα...Αγαπητέ άγνωστε αδελφέ μπλογκοναύτη,<br />Αν θυμάμαι καλά, αυτή τη σελίδα μάς την είχες στείλει ως σχόλιο και σε άλλο post, δε θυμάμαι σε ποιο.<br />Πρόκειται για μια σελίδα που υποτίθεται "εκθέτει" το χριστιανισμό, δηλ. συσσωρεύει όλες τις ύβρεις, τις συκοφαντίες, τις δήθεν αποκαλύψεις, το φανατισμό και τα συμπλέγματα ανθρώπων που, δεν ξέρω για ποιο λόγο, προτιμούν να βρίζουν παρά να καθίσουν ν' ασχοληθούν σοβαρά με την οδό των αγίων της Ορθοδοξίας (που ίσως δεν τους ξέρουν καν, καθότι ξένοι) για την ένωση με το Θεό.<br />Απαντώ κι εδώ, όπως κι εκεί, ότι αυτά έχουν απαντηθεί πολλές φορές και εξαντλητικά. Αρκεί να επισκεφτείτε σελίδες όπως: http://www.oodegr.com/ (ενότητες Αθεϊσμός, Νεοπαγανισμός, περί Θεού κ.ά.) ή http://www.apologitis.com/gr/arxaiatot.htm.<br />Είναι λυπηρό που κάποιοι αναζητούν τρόπους να συκοφαντήσουν το πιο φωτεινό μονοπάτι που υπάρχει στη Γη προς τον ουρανό. Εύχομαι ο Θεός να τους συγχωρέσει και να τους φωτίσει, Αυτός ο Θεός που συκοφαντούν ως "αιμοδιψή Ιεχωβά" και που, σε πείσμα τους, αγαπά και συγχωρεί ακόμη κι εκείνους, ακόμη και τους σταυρωτές Του.<br />Ευχαριστώ.ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟhttps://www.blogger.com/profile/02509837341423212543noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-53651497475565261932013-06-27T20:00:24.796+03:002013-06-27T20:00:24.796+03:00Exposingchristianity.comExposingchristianity.comAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-27464470214954394992011-10-10T20:56:01.240+03:002011-10-10T20:56:01.240+03:00Αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι ο αφορισμός αυτού...Αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι ο αφορισμός αυτού του τύπου είναι μια πρακτική που παρεισέφρησε μεταγενέστερα και ποτέ δεν εντάχτηκε στη λειτουργική πράξη της Εκκλησίας, γι' αυτό και δεν περιελήφθη στα λειτουργικά βιβλία, ούτε διαθέτει δική της ευχολογία - ενώ, αντίθετα, περιλαμβάνεται η ευχή για λύση οποιουδήποτε αφορισμού σε κάθε κεκοιμημένο κατά την τελετή της κηδείας. Αυτό το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό.<br />Ίσως επίσης δεν θεωρήθηκε σημαντική η πράξη του Γεννάδιου, που εσείς θεωρείται πολύ σημαντική. Ίσως επειδή -υποθετικά- δεν ήταν παρά μια θυμωμένη φράση κι όχι κάτι επίσημο. Αν μάλιστα ο Γεννάδιος είναι ή θεωρείται τόσο βασικός εκφραστής της εκκλ. παράδοσης, κάθε πράξη του θα έπρεπε να αποτελεί γνώμονα.<br />Ή μήπως η αποσιώπηση φανερώνει ότι αυτό ήταν μια μεμπτή πράξη του και ακριβώς για να μην αποτελέσει γνώμονα "αποσιωπήθηκε"; Δε μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά...<br />Επίσης δεν αλλάζει το ότι αυτός ο αφορισμός είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το αφορίζεσθαι στους κανόνες, που δηλώνει αποκοπή από τη θεία μετάληψη (δηλ. επισημοποιεί την απομάκρυνση του αφορισμένου από την Εκκλησία, απομάκρυνση που ο ίδιος έχει ήδη διαπράξει, αλλά συχνά δεν το αποκαλύπτει) και αποσκοπεί στη σωτηρία και όχι στην απώλεια του αφορισμένου και των υπόλοιπων ανθρώπων. Έτσι δεν είναι;<br />Το άρθρο εξηγεί γιατί ο αφορισμός συνεπάγεται (αυτο)παράδοση στο διάβολο: γιατί σπάνια υπάρχει μετάνοια, αφού ο αφορισμένος ξέρει από πριν σε τι δρόμο βαδίζει -εκτός Εκκλησίας- και δε λογαριάζει τους ι. κανόνες (εκτός ίσως από εξαιρέσεις)...ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟhttps://www.blogger.com/profile/02509837341423212543noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-38910540471133437762011-10-09T01:39:23.674+03:002011-10-09T01:39:23.674+03:00Διευκρινιστικά ας σημειώσουμε τα εξής:
Η «επιση...Διευκρινιστικά ας σημειώσουμε τα εξής: <br /><br /><br />Η «επισημότητα» του αφορισμού εν είδει κατάρας, είναι κατά την σκέψη μας, διττή:<br /><br /><br />1) Από τη μία ομολογείται από έναν λογιότατο επίσκοπο (όπως ο Δωρόθεος), με μια φυσικότητα που ξαφνιάζει με την ωμότητά της. Όχι τόσο για το γεγονός ότι ο Σχολάριος ζήτησε με μαγικο-θρησκευτικό τρόπο να αποτινάξει από πάνω του τη ρετσινιά του πόρνου (η λογική μιας τέτοιας πράξης θα ήταν συζητήσιμη), αλλά για το ότι ευχήθηκε δημόσια ώστε η πρεσβυτέρα να είναι «αφωρισμένη από Θεού».<br /><br /><br />Σημειωτέον ότι ο Γεννάδιος Σχολάριος δεν υπήρξε τυχαίος Πατριάρχης, αλλά ο επικεφαλής των ανθενωτικών - της μερίδας που θεωρείται από τους επίσημους εκφραστές της Εκκλησίας μας, ότι «έσωσε την πίστη από την δυτική αλλοτρίωση». Η κάθε κίνησή του λοιπόν, έχει πρόσθετη σημασία, και η αποσιώπηση του γεγονότος αυτού που σήμανε και την λήξη της πατριαρχικής του θητείας, (όπως μας βεβαιώνει ο Μέγας Χαρτοφύλακας του Πατριαρχείου, Μανουήλ Γεδεών, στο έργο του «Πατριαρχικοί Πίνακες»), αξίζει ιδιαίτερης υπογράμμισης. <br /><br /><br /><br />2) Από την άλλη, ενώ τέτοιες πράξεις είναι καταγεγραμμένες και ομολογούνται ανοικτά για λαϊκούς, μοναχούς και πατριάρχες, δεν γνωρίζουμε να υπάρχει ούτε ένα κείμενο επίσημης αποκήρυξης, ή διευκρίνισής τους - κάτι κατά την γνώμη μας επιβεβλημένο, δεδομένου ότι τουλάχιστον δύο άγιοι της Εκκλησίας μας, ο Γρηγόριος Ε' και ο Δωρόθεος Πρώιος, προέβησαν σε τέτοιου είδους κατάρες κατά του Υψηλάντη, του Μιχαήλ Βόδα και των πρωτεπαναστατών του ’21, («αφωρισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι»), υπογράφοντας μάλιστα το κείμενο του αφορισμού τους στην Αγία Τράπεζα.<br /><br /><br />Σημειωτέον, ότι η από πλευράς μας έμφαση, δεν δίνεται στο ίδιο το γεγονός του αφορισμού του Υψηλάντη (ενδεχομένως επιβεβλημένου υπό τις τότε περιστάσεις), αλλά στην διαδικασία που αποδεικνύει την πεποίθηση της Εκκλησίας, ότι ο Λόγος της αρκεί για να επιβαρύνει την ψυχή και το σώμα του καταραμένου και μετά θάνατον - δοξασία στην οποία προστρέχουν μάλιστα και δύο άγιοι, έστω και υπό την μορφή απειλής. Αντίστοιχες εκφράσεις χρησιμοποιούνται βεβαίως σε κάθε είδους αφορισμούς κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, προσυπογραφόμενους από την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου. <br /><br /><br />Όταν υπάρχουν τέτοια δεδομένα, ο μόνος που μπορεί επισήμως να εκφράσει την θέση της Εκκλησίας, είναι η Αρχή που έχει ήδη προβεί σε τελετουργικές κατάρες και έχει περιβάλλει με το κύρος της τις δοξασίες περί βρυκολάκων. Όχι ένας blogger, όσο ευγενής και καλόπιστος κι αν είναι. <br /><br /><br />Τέλος, το γεγονός ότι δεν σώζεται συγκεκριμένη τελετή και πως μπορούσε ενδεχομένως ο κάθε αφοριστής να αυτοσχεδιάζει, είναι κατά την άποψή μας, ήσσονος σημασίας. Η πεποίθηση στην ευεργετική ή κακοποιό δύναμη του λόγου, προηγείται στην Εκκλησία του τύπου των τελετουργιών: την συναντάμε άλλωστε σε συγκεκριμένες διηγήσεις στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, προτού η Εκκλησία εμπνευστεί συγκεκριμένες τελετουργίες που να μορφοποιούν για λόγους τάξεως την διαδικασία.-Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-38501938381198546552011-10-07T01:29:54.108+03:002011-10-07T01:29:54.108+03:00Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας.
Παρά το ότι αναφέ...Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας.<br />Παρά το ότι αναφέρεστε σε "ομολογία με τον πλέον επίσημο τρόπο", δε βλέπω κάτι τέτοιο. Η πράξη ενός πατριάρχη δεν αποτελεί γνώμονα για το τι είναι επίσημο και τι όχι στην Ορθοδοξία, γιατί και αιρετικοί πατριάρχες υπήρξαν και διεφθαρμένοι κατά καιρούς κ.τ.λ. Ακόμη και σύνοδοι γνωμοδότησαν εσφαλμένα (κατοχύρωσαν αιρέσεις, δίωξαν αγίους κ.τ.λ.), και φυσικά δεν αναγνωρίζονται. Από την Ορθόδοξη Εκκλησία (και την αρχαία, αδιαίρετη Εκκλησία) με κανένα επίσημο (ή ανεπίσημο) τρόπο δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα ή η εξουσία του κλήρου να παραδίδει κάποιον στο διάβολο. Και δεν υπάρχει εκκλ. τελετή γι' αυτό.<br />Μπορεί και εκεί να μην έγινε καμιά τελετουργία, αλλά απλά ο Γεννάδιος να είπε αυτή τη φράση (στο κήρυγμά του π.χ., παραπονούμενος) και αυτή να λειτούργησε ως αφορισμός λόγω της κακίας της γυναίκας, που είχε παραδώσει ήδη τον εαυτό της στο διάβολο.<br />Αν ο Δωρόθεος Μονεμβασίας αναφέρεται σε τελετουργικό, προφανώς συνέβη αφορισμός τύπου Κεραμιών (δηλ. όπως αυτός που περιγράφεται στο βασικό άρθρο του συγγραφέα, θέμα για το οποίο μπορείτε να δείτε στο επόμενο post, δηλ. εδώ: http://o-nekros.blogspot.com/2011/09/blog-post_16.html). Ο αφορισμός αυτός σαφώς είναι παράδοση στο διάβολο & γίνεται τελετουργικά, αλλά ΔΕΝ αποτελεί λειτουργική πράξη της Εκκλησίας και ΔΕΝ έχει σχέση με τον όρο "αφορίζεσθαι" στους εκκλ. κανόνες ή στα έγγραφα των συνόδων.<br />Ποτέ δε βλέπουμε στους Πατέρες της Εκκλησίας να γίνεται λόγος για "δέσιμο" αμαρτιών. Η φράση του Χριστού κατανοείται στην Ορθοδοξία ως διατήρηση της ενοχής του αμετανόητου για τις αμαρτίες του. Αυτές είναι οι αμαρτίες που "αφήνουν" ασυγχώρητες οι απόστολοι και με αυτή την έννοια έχουν εξουσία "του δεσμείν & λύειν".<br />Εξάλλου θα ήταν αφελές να πιστεύουμε πως, κατά τους αγίους Πατέρες, ο Θεός "υπακούει" στον κάθε παπά (ή και σε μια ολόκληρη σύνοδο), που... Τον διατάζει να απομακρυνθεί από έναν άνθρωπο κι Εκείνος (αν και τόσο αγαπά κάθε άνθρωπο) έχει δεσμευτεί με κάποιον τρόπο και όντως απομακρύνεται.<br />Όχι. Ο Θεός απομακρύνεται όταν ο άνθρωπος Τον διώχνει από τον εαυτό του. Κανείς (ούτε η Εκκλησία - ΔΕΝ υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ορθοδοξία) δε μπορεί να Τον διατάξει να φύγει από τον πλησίον.<br />Σας ευχαριστώ.ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟhttps://www.blogger.com/profile/02509837341423212543noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5254418094195071051.post-65468776877623728902011-10-07T00:43:24.517+03:002011-10-07T00:43:24.517+03:00Ο αφορισμός με την έννοια της κατάρας, υπάρχει στη...Ο αφορισμός με την έννοια της κατάρας, υπάρχει στην Εκκλησία και ομολογείται με τον πλέον επίσημο τρόπο. Δεν πρόκειται δε, για την «παράδοση του ανθρώπου στο Θεό», όπως φρονεί ο συγγραφέας του παραπάνω άρθρου, αλλά μάλλον για το αντίθετο, καθώς συν τοις άλλοις, η ορθόδοξη θεολογία αναγνωρίζει στον κλήρο το δικαίωμα «να λύνει και να δένει» τις αμαρτίες των ανθρώπων, βασισμένη στην σχετική περικοπή του Κατά Ματθαίον ΙΗ: 18.<br /><br /><br />Οι παραπάνω ισχυρισμοί μας, εδράζονται στην καταγραφή αφορισμού που άσκησε ο πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος εναντίον μιας παπαδιάς που τον κατηγορούσε πως είχε πορνεύσει μαζί της. Αναφέρει σχετικά ο επίσκοπος Μονεμβασίας, Δωρόθεος, στο έργο του «Σύνοψις Ιστοριών»:<br /><br /><br />«Και ενθυμήθησαν οι κληρικοί, ότι εις καιρόν ήτο μία πρεσβυτέρα ομπρός στην πόρταν της Παμμακαρίστου, γυνή μιαρά και πόρνη κατά πολλά. Και ο πατριάρχης την ωνείδιζε και αυτή δεν εδύνετο τους λόγους του πατριάρχου να ακούη και εσυκοφάντει τον πατριάρχην κυρ Γεννάδιον τον σοφώτατον και αγιώτατον ότι την δείνα ημέραν και ώραν εκοιμήθη μετ’ εμένα. Και ηκούσθη ο λόγος εις όλην την πόλιν, και άλλοι το επίστευσαν, άλλοι ουχί. Και ο πατριάρχης μίαν δεσποτικήν εορτήν έκαμεν αφορισμόν δικαίως, και είπε, να είναι συγκεχωρημένη ει δε ψευδώς, αφωρισμένη από Θεού και απέθανεν αφωρισμένη. Και άνοιξαν και ηύραν την, ω του θαύματος, ακέραιον».<br /><br /><br />Από την περικοπή, φρονούμε πως μπορεί να εξαχθεί το ασφαλές συμπέρασμα ότι ο αφορισμός δεν ήταν έγγραφος αλλά τελετουργικός – και μάλιστα πανηγυρικός, καθώς πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο δεσποτικής εορτής. Πυρήνας του δε, υπήρξε η ευχή, σε περίπτωση που η πρεσβυτέρα ψευδόταν για τις σχέσεις της με τον Πατριάρχη, «να είναι αφωρισμένη από Θεού». <br /><br /><br />Σύμφωνα με την αναφορά του Δωρόθεου, το πτώμα της πρεσβυτέρας παρέμεινε άλιωτο. Το αν αυτό υπήρξε θαύμα Θεού, αποτέλεσμα κακοποιού μαγείας υπό μορφή εκκλησιαστικής πράξεως ανωτάτου επιπέδου, σύμπτωση, ή διάδοση άνευ πραγματικής βάσεως, επαφίεται στην κρίση του αναγνώστη.Anonymousnoreply@blogger.com